Op een namiddag waarop er geen zon te zien was en het windstil was ,nam ik de fiets om eens in mijn eigen omgeving te fietsen. Ver durfde ik niet rijden want ik heb gemerkt dat de batterij niet meer helemaal kan opgeladen worden. Ja ik heb lange tijd na twee operaties en lange revalidatie niet kunnen en -toegegeven- durven fietsen. En dat heeft blijkbaar geen deugd gedaan aan de batterij. Een nieuwe batterij kost veel ,maar een soort revisie is ook nog mogelijk. Ik zal maar wachten tot het voorjaar ,want tijdens de wintermaanden fiets ik toch niet zoveel.
Dus vertrok ik voor een ommetje niet zover van de woning, want als de batterij het begaf was het dan ook niet zo ver om te voet terug te keren.
Op de terugweg nam ik het brede fietspad komende van Sluis en op dit fietspad hield ik af en toe halt om wat foto’s te maken. De afgevallen bladeren van de bomen langs het fietspad, de mooie vergezichten en de pas geploegde en geëgde landerijen. Een veld vol bloeiend mosterdzaad ( ‘t is de boer die het zei ),een nieuwe woonwijk waar vroeger de manège was,
Toen kwam ik aan een grote veld waar de boer aan het ploegen was. Ik zette mijn fiets aan de kant en probeerde een paar foto’s te maken.
Terwijl ik wachtte om een mooi beeld te maken van de tractor , stopte de tractor stapte er een man uit die op me toekwam “wil je ook eens een ritje maken met de tractor. ” vroeg hij
Ik herkende de man als zijnde de boer die een grote hoeve heeft niet zover van mij vandaan met grote weiden errond waar koeien lopen en zijn vrouw houdt er een zuivelwinkel open.
Ik herinner hem van vroeger toen de twee kleinzoons hier waren en hij in onze omgeving grond bewerkte. Veel boeren bewerkten/bewerken grond van mensen die niet onmiddellijk van plan zijn te bouwen. Zo was hij indertijd aan het ploegen op de hoek van onze straat.
De kleinzoons keken gefascineerd toe en diezelfde man liet de jongens een ritje meemaken op de tractor terwijl hij ploegde.
Hij vroeg of ik van de streek was en ik vertelde hem dit voorval . Hij wist het nog. Niet van de jongens maar waar hij vroeger ook geploegd had.
En nu mocht ik een ritje op de tractor meemaken met zijn kleinzoon. Hijzelf fietste naar huis en zijn kleinzoon zou nog verder ploegen tot het duister werd.
Met drie zou niet gelukt zijn in de kleine cabine.
Ik vond het een fijn moment dat me terugbracht naar mijn jeugd . Toen bracht ik alle vakanties door op de boerderij van tante Regina en nonkel Clément. Een zus van mijn moeder. Natuurlijk was het boerenwerk in die tijd hoofdzakelijk manueel. Een ploeg voorgetrokken door een paard en nonkel zorgde ervoor dat hij mooie rechte voren trok. Dat was een erezaak voor een échte boer!
Nu beleefde ik het ploegen zelf …van op een tractor.
Nostalgie!
