op één van die koude , mistige en regenachtige dagen zocht ik iets op de zolder. En toen ik in de dozen die er stonden keek vond ik een plastiek zak vol met knuffels van de kinderen. Ik bracht die mee naar beneden en was eigenlijk verwonderd dat ze op de zolder waren beland. Ach ik ken mezelf, ik kan zo moeilijk dingen weggooien .Weggeven wel maar die knuffels zagen er wat afgeleefd uit. Dat heb je als kinderen er graag mee spelen. Ik heb me bezig gehouden om de meeste in de wasmachine te steken en nadat ze droog waren werden ze flink geborsteld, genaaid of een nieuw strikje omgedaan. Nu staan ze op het logeerbed uit te kijken of er speelkameraadjes gaan langs komen! Het aapje is zo schattig ! Ik herinner me dat die zoveel zoentjes had gekregen waardoor de snoet versleten was en mijn moeder er een nieuw stukje stof heeft opgenaaid. En het kleine hondje op de eerste foto was het slaapkameraadje dat overal werd meegesjouwd. De oudste zoon had een klein roze varkentje dat hij in zijn jaszak overal mee naartoe nam. Maar die is letterlijk versleten en weggegooid. En de Holly Hobby heeft een plaatsje gevonden in de zetel in dezelfde kamer.
Met driekoningen begin ik meestal met het opbergen van de kerstspullen en het afbreken van de kerstboom. De versieringen in de hal zijn al gedeeltelijk weg , maar in de living laat ik ze tot morgenavond nog . Mijn vriendin komt eten en het is toch gezellig als de kerstboom nog staat en de lichtjes buiten en binnen nog branden. Deze driekoningen taart heb ik zelf gebakken en het grootste deel is mee met de zoon voor zijn hele gezinnetje. Dochterlief krijgt er eentje als ze volgende week langs komt. Super lekker , ik heb wat toegevoegd aan het originele recept , geslaagd al zeg ik het zelf 🙂
Gezien het Kerstverlof er bijna op zit ben ik toch eens op een avond gaan kijken naar Art Light. Gelukkig reed het shuttle busje want het was die avond erg koud en zo kon ik tot het einde met de shuttle rijden en te voet terug wandelen.
Ook nog wat lichtjes in de straten…
