De voorbije week!

Het was een week met onverwachte wendingen zoals het bezoek van het collegaatje dat mij heeft opgevolgd. Zij kwam inlichtingen vragen of ik me nog iets herinnerde van een gebeurtenis toen ik pas werkzaam was! Jammer genoeg kon ik haar en in feite de persoon die haar die inlichtingen vroeg niet helpen, want ik had in die zaak niet gewerkt :  Iemand die wilde weten waarom hij als vijfjarig kind bij zijn moeder was weggenomen en geplaatst werd . Later mocht hij terug naar zijn moeder maar zij heeft hem nooit verteld waarom hij een paar jaar niet bij haar mocht wonen. Zijn moeder is  ondertussen gestorven en dat niet weten vreet aan hem. Ik heb wel kunnen vertellen dat zoiets vroeger veel vlugger gebeurde dan tegenwoordig . Er waren in die tijd ook niet zoveel mogelijkheden om een kind te beschermen of een ouder te begeleiden. Ik vind het zo jammer dat ik die man niet kan helpen.

Een mail of ik wilde meewerken aan een soort promotiefilmpje over bijzondere vriendschappen zoals de maandelijkse uitstappen met mijn twee vriendinnen. Ik heb hierop nog niet geantwoord. Ik herinner me hetgeen er jaren geleden is gebeurd met een familietijdschrift dat een artikel wilde wijden aan grootouder /kleinkinderen.
Dat was een leuke ervaring al die verschillende interviews en de kleinkinderen keken allemaal al uit naar een groepsfoto met oma en opa . Ik kreeg de avond ervoor een kort telefoontje  dat de fotosessie niet doorging. Toen de interviewster ( een héél vriendelijke jongedame)me opbelde om te vragen hoe het gegaan was, viel ze bijna van haar stoel ( allé dat denk ik toch) . Zij was niet op de hoogte gesteld dat niet alleen de fotosessie niet doorging maar ook dat  het interview niet zou opgenomen worden in het tijdschrift  en je hoorde zo aan haar stem dat ze dit ongepast vond . Ze heeft zich wel 100 maal geëxcuseerd . Dat is al jaren geleden maar nu denk ik daar terug aan en ben niet van plan om ja te zeggen voor dit promo filmpje.  Hier kun je mijn ontgoocheling van toen lezen 🙁klik) (klik)

Ik kreeg begin van de week een telefoontje van mijn buurman( van een paar huizen verder )dat er een elektriciteitspanne was bij hem. Waarom hij me belde? Hij verblijft nl voor drie weken in Spanje. De alarmcentrale had hem verwittigd dat het alarm niet meer werkte!  Uitgerekend op de dag dat eventuele kopers zouden langskomen.( buur is van plan om definitief naar Spanje te verhuizen).  Met de telefoon in de hand gaf hij instructies hoe ik moest detecteren waar er mogelijks kortsluiting was. Dat wist ik ook omdat ik het zelf al heb meegemaakt. Gevonden maar  wel een tijdelijke oplossing door de verlichting uitgeschakeld te laten . Maar wat bleek : de alarmcentrale verwittigde hem opnieuw. Het alarm had gewerkt op zijn eigen batterij en die was nu op! Deze morgen mocht ik vroeg uit  bed om de elektriciteitsman in de woning te laten.

Vandaag is het voor mij  een droevige dag. Ik heb Flappie ,de buitenpoes, gisterenavond naar de dierenarts gebracht omdat hij een ontstoken oog had . De dierenarts heeft hem gehouden  ter observatie. Er was blijkbaar véél meer aan de hand met poes en  ik kreeg vandaag de raad om poes te laten inslapen. Hij was juist zo goed op weg om een huiskat te worden…

 

Een beetje valse start …

Het nieuwe jaar is mooi begonnen maar een paar dagen na al het feestgedruis ben ik halfweg vorige week overvallen door een zware verkoudheid , kantje boordje bronchitis. Ik geraak er niet zo vlug vanaf omdat de huisarts voorzichtig is met medicatie wegens mijn overgevoeligheid aan medicijnen. Zelfs kindertoepassingen werken zodanig dat ik er suf bij loop. Lastig, maar het weerhoudt me niet om binnenshuis allerlei karweitjes te doen zoals het kerstgerief opruimen om dan terug op de zolder te steken.
Alle kerstversieringen zijn al weg maar het langst heb ik gewacht met het afbreken van de kerstboom omdat Vlekje zo graag onder boom ligt. Tevreden was ze niet toen ik bezig was, ze ging demonstratief op de zetel met haar rug naar me toe zitten !
Flappie, de buitenpoes (komt al verschillende keren binnen en slaapt op de andere zetel) die trekt zich van het gebeuren niks aan! Toch zal het een buitenpoes blijven, ze komt en gaat als het haar belieft.

 

Typische houding als er haar iets niet zint.

Flappie stoort zich nergens aan.

 

Poezen

Het is hoog tijd dat ik mijn huisdiertjes ook eens in de bloemetjes zet! Dus heb ik een collage gemaakt van de binnenpoes Vlekje die met haar  ruim 18 jaar het nog altijd goed doet. Maar ook de buitenpoes, Flappie, mag eens op de foto. Ze komt nu al jaren aan de achterdeur , komt bij me zitten als ik op het terras zit, komt  in de keuken op het tapijtje zitten, laat zich aaien en  borstelen, maar zodra de achterdeur dicht gaat rent ze naar buiten.
Er staat een mandje in het tuinhuis en ik laat de deur op een kier , maar tot nu toe gaat ze daar niet slapen. Misschien deze winter als het erg koud wordt  komt ze wèl binnen!
Vlekje gromt wel als ze binnenkomt , maar als ze eens een morgen niet aan de achterdeur zit dan gaat ze Flappie buiten zoeken!(klik)

Tot een week geleden had ik drie “huisdieren”. Er  kwam  elke avond een egel eten. Ik zette dan een bord buiten met de restjes eten van de poes en een handjevol droog voer. Al een paar dagen had ik gemerkt dat het bord niet was leeggegeten door de egel want die loopt er met zijn pootjes over. Het was leeg gepikt van de vogels ’s morgens. Ik heb het beestje dood teruggevonden. Hij zat geklemd tussen de nieuwe omheining van onze nieuwe buren. Draad dat niet meegeeft. Ik was er toch even niet goed van. Ik heb zolang ik hier woon altijd egeltjes geweten.  Ik weet niet of er nog egels zijn , afwachten en ondertussen zet ik toch nog een bordje buiten.

Druiven plukken

Julia en ik hebben dinsdag druiven geplukt  bij de werkgever van de zoon. Er staat daar een enorme boom(jaja geen struik maar een boom) vol met sappige druiven. De druiven groeien als het ware in het wild waarmee ik wil zeggen dat ze niet gesnoeid worden. Ze zijn erg zoet maar de grote trossen dragen te kleine druiven voor echte consumptie. Je moet echt de velletjes uitspuwen. Jammer  want het is een heel goed ras.

Ik heb gevraagd of ik druiventrossen mocht afknippen. Hoe meer hoe liever want de overrijpe druiventrossen vallen zomaar op hun terras. Dus gewapend met snoeimessen en een paar emmers zijn we druiven gaan knippen!!
We hebben samen vier emmers geknipt en daar heb ik in de sapmachine van mijn weckpot 15 liter sap van gekregen!! Aan zoveel liter had ik me niet verwacht. Om niet overhaast te werk te gaan met gelei maken en fruitsap, heb ik al het sap gesteriliseerd . Dan kan het verwerkt worden als Julia en ik daar zin in hebben.

Het was leuk om dit samen te  doen en het was nog leuker in gezelschap van dieren die daar rondlopen: een paar vrolijke donkergrijze konijntjes die nieuwsgierig aan de omheining kwamen kijken en samen de gekste bokkesprongen maakten, een viertal struisvogels die zogenaamd ongeïnteresseerd naar ons keken en de papegaai die bij de minste beweging van ons aan het krijsen sloeg !

’t Berkenhof in Kwadendamme (Nl)

 

Na de lekkere mosselen vertrokken we  voor een bezoek aan ’t Berkenhof in Kwadendamme. Na een half uurtje rijden kwamen we in een klein dorpje waar wellicht de enige bezienswaardigheid ’t Berkenhof was met een Tropical Zoo, een Dino Expo, een Vlindertuin, een fossielenmijn en voor de kinderen  een indoor Kidsjungle en een Buitenspeelbos.

Toen we binnenstapten met 76 mensen werden we naar een mooi cafetaria geleid waar we koffie/thee met een typisch Hollands appelgebak met enorm veel slagroom kregen. Het appelgebak was  lauwwarm, alleen jammer dat er geen bolletje ijs bij was (hihihi).  We kwamen in feite pas van een uitgebreid maal met mosselen en frieten en we zaten alweer aan tafel. Het was me wel het smoefeldagje want ’s morgens kregen we al koffie met vers gemaakte cake zoveel als we wilden en een bord met verschillende  soorten kaas . Die avond heb ik echt niets meer gegeten thuis, alleen een glas karnemelk om de spijsvertering te bevorderen!

Na de koffie/thee kon elk van ons op eigen tempo rondlopen. Sommige mensen deden het uitgebreid anderen gingen liever  na een korte wandeling op één van de zonnige door hoge hagen omzoomde terrassen zitten. Ik hoorde niet bij die laatsten 🙂

Ik had mijn grote camera niet meegenomen en dat was echt een flater van me( niet helemaal wakker toen ik die morgen vertrok 🙂  ). De omstandigheden in ’t Berkenhof waren met het glazen dak en de zon inval niet zo ideaal om met een gsm foto’s te maken. Een vriend heeft me zijn foto’s doorgestuurd waarvan ik er enkele van gebruikt heb zoals de fossielen en sommige dino’s. Dank je wel JP.


Na de koffie/thee en het gebak konden we vrij rond wandelen in de grote serres.

 
Veel dieren die ik niet bij naam ken en er zo al historisch uitzien zoals die reuzenpad!


Zo’n glad velletje  en die gleed zomaar over je handen heen
maar je moest die laten glijden niet vasthouden.
Toch griezelig.

  Ik zou die niet graag tegenkomen!Fossielen: een heel mooi ingerichte ruimte.
Maar de belichting maakte het zo dat ik geen mooie foto’s kon nemen met mijn Gsm

In de kidsjungle is er een ruimte waar er kinderfeestjes kunnen gehouden worden.


Heel veel vlinders waren er niet meer. In een afgesloten ruimte hingen de poppen.
Heel veel groen en vijvertjes met vissen en kronkelende paadjes en bruggetjes.
Ik kan hier onmogelijk alles op mijn blog zetten.

Een bezoek overwaard en bij een volgende keer neem ik zeker de grote camera mee!!

De Kaasboerderij

Vooraleer we dinsdag naar Yerseke reden om mosselen te eten, hielden we eerst halt in Biervliet(Nl). De buschauffeur heeft halsbrekende toeren uitgehaald met zijn dubbeldekker om op de smalle weg midden de polders de afslag te kunnen passen naar een lange inrit tot de kaasboerderij zelf. Hij verdiende een applausje.
We werden al opgewacht door de uitbaters van de boerderij. We werden in twee groepen gesplitst . De eerste groep mocht eerst om de  koffie met cake en kaashapjes  en naar een filmpje kijken hoe de kaas gemaakt werd.
Ik zat in de tweede groep die onmiddellijk op stap ging. Het was wat benepen om foto’s te maken maar ik heb er toch enkele kunnen nemen.

Het had blijkbaar de vorige nacht flink geregend
want overal lagen er nog plassen en  lag er veel water op de landerijen.

Bereiding van kaas:

De eerste stap in kaasbereiding is het toevoegen van stremsel en zuursel aan de melk. Hierdoor gaan de eiwitten, vooral het caseïne, in de melk samenklonteren (coaguleren), waarbij het vet en vocht ingesloten wordt. Zo ontstaat de wrongel. Het zuursel bevat de melkzuurbacterie Lactococcus, de ‘bolvormige melkbacterie’.

Vervolgens wordt door snijden en verwarmen zo veel mogelijk vocht uit de wrongel geknepen. Het afgetapte vocht heet wei. De wei bevat nog waardevolle stoffen en wordt bijvoorbeeld in dierenvoeding gebruikt, maar ook in sommige frisdranken toegepast.

De wrongel wordt in een vat gedaan en verder samengeperst. Vervolgens wordt de wrongel in zout water gedompeld (het zogenaamde pekelbad). Het zout dat in de kaas dringt bevordert de korstvorming, de stevigheid, de smaak en ook de houdbaarheid
Dit werd ons allemaal verteld door de boerin, maar zo exact kon ik het toch niet meer navertellen.(  een samenvatting hoe kaas wordt gemaakt. Bron:internet)

De vormen liggen klaar : De ene dag zijn het 14 grootte vormen en de andere dag zijn het meer dan 200 kleine vormen waar de toekomstige kaas wordt ingedaan.

De kaas wordt in zoutbaden gedompeld.


De kazen liggen te rijpen in lange rijen in een speciale ruimte. Naargelang de grootte  van de bol  kan dit van 5 dagen  tot  enkele  weken  of maanden durenToen we terug buiten kwamen werden we er op gewezen dat onder de dakgoten meer dan 20 zwaluwnesten hingen.
De zwaluwen waren reeds naar zuidelijke oorden vertrokken. Nu waren we op weg om de koeien te zien die zorgden voor de melk  om kaas te maken. Meer dan 300 koeien van kalfjes tot melkkoeien!
De grote bergen bedekt met autobanden achteraan op de foto hierboven : daar lag het droogvoer voor de koeien.
In een halfopen schuur stonden jonge melkkoeien. De weiden waren te drassig om ze buiten te laten . Ze moesten in de stal blijven en  kregen gedroogd voer .Opvallend was dat al deze dieren een glanzende vacht hadden alsof ze dagelijks geborsteld werden. Ook waren ze niet vuil . De stallen lagen er heel netjes bij .

Hier zijn we beland  in de materniteit. Al deze koeien die hier staan moet binnenkort bevallen. Deze koeien hebben meer ontlasting . Een robot schuift achter de koeien door en schuift de rotzooi voor zich uit waar het door de kieren in een soort tank onder de vloer valt.  Koeien die vermoedelijk  binnen de vier dagen zullen bevallen worden in een dik met hooi bestrooide ruimte gestoken. Toen wij er langsliepen was een koe een paar uur ervoor bevallen van een kalfje. Koeien worden ook dagelijks gemolken en dat gebeurt al lang niet meer manueel. Een goede melkkoe levert per dag 30 liter melk!
Zij worden in een soort gang geduwd en telkens ze niet meer verder kunnen gaat een poortje achter hen dicht en worden ze gedwongen wegens gebrek aan ruimte om met hun uier naar de binnenkant te staan. Op den duur weten de koeien  uit zichzelf dat ze een kwartslag moeten draaien.
De boer zit in een ruimte  tussen de twee  rijen en zorgt ervoor dat de melkmachine over de uier van de koe wordt geschoven en het melken kan beginnen. Een ruimte die ongelooflijk proper  is.De melk die teveel is om kaas te maken,wordt in een silo opgeslagen en om de paar dagen opgehaald door Campina . Regelmatig wordt deze melk gekeurd.Toen was het onze beurt om een kopje koffie te drinken en daar kregen we heerlijke verse cake en stukjes kaas met verschillende kruiden in.
Geef mij maar de gewone Goudse kaas  ,ik heb het niet zo voor netels ,look ,paprika, mosterd… Alleen de komijnkaas eet ik supergraag en die vind je niet in Belgie. Geen probleem, ik ben zo over de grens als ik die kaas wil eten. De deur stond al open. Ik denk dat dit een vroegere keuken van de boer was  ingericht om bezoekers te ontvangen. De dochter des huizes hielp om de koffie te maken en de vaat te wassen en even later troffen we haar ook aan in het
winkeltje waar je allerlei gadgets kon kopen tot klompen toe. Maar er werden overwegend bolletjes kaas gekocht.
( het binnenvallende licht speelde me een beetje parten om foto’s te maken)

Het huis van de boer verscholen in het groen omgeven met prachtig groen en een vijver

Foto van de boerderij op hun website.

Knokke Hippique 2017

Sedert een paar jaar is er jaarlijks een groots evenement in de polders tussen het station van Knokke en Westkapelle nl Knokke Hippique. Dit jaar is het de derde editie van Knokke Hippique dat drie weken telkens van donderdag tot zondag plaats heeft . Deze week kan je dit evenement nog bezoeken tot en met zondag 23 juli ! Er is ook een lifestyle dorp , kinderanimatie , foodtrucks en  verschillende optredens en Dj acts. Een uitstap die de moeite loont. Veel volk? Ach het terrein is zo groot dat niemand in elkaars weg loopt 🙂

 In de toekomst komt daar ook een nieuw golfterrein waar men nu al een begin van ziet.


Op verschillende pistes wordt geoefend.


Het gemakkelijkst bereik je deze prachtige site met de fiets.
Er is ook een enorm grote parking voor auto’s voorzien. Alles gratis!!

Veel gelegenheden om je te ontspannen en iets te eten of te drinken.

Een Nederlandse kunstenares, Erna Visser, stelde er haar bronzen beelden tentoon


Overal gelegenheid  om te rusten en/of toe te kijken.

 
Op verschillende pistes gingen wedstrijden door.


Een mooi beeld van een jumping paard.


Op deze piste was juist een wedstrijd klaar. Het terrein werd onmiddellijk klaargemaakt voor een volgende wedstrijd :
Andere combinaties van balken , andere aankleding met bloemen en planten. Een tractor met een soort eg erachter effende de zandondergrond. Een container met water sproeide het zand nat ( ik heb me laten vertellen omdat de paarden niet teveel zouden uitglijden op het droge zand ) en dan begon het effen maken opnieuw.

Overal op het terrein stonden golfkarretjes klaar. Op eenvoudige vraag voerden de chauffeurs je overal heen op het uitgestrekte terrein (gratis)! De grote segways werden door de werknemers gebruikt om zich vlug te verplaatsen. En de kruiwagens …daar hoeft niet veel uitleg bij  denk ik !

De meeuwen

Ik had het aan de stok met deze twee meeuwen.

Meeuwen zijn héél mooie vogels  en ze vliegen ook héél sierlijk . Maar o wee als ze hun zin niet krijgen!
Er is een reglement dat zegt dat je deze vogels niet mag voederen en de boetes zijn niet mals.
Deze dieren zijn lange tijd gewoon geweest om eten te krijgen van de mensen en door het verbod sleuren ze nu de  vuilniszakken  open om voedsel te vinden of ze graaien in hun vlucht  eten uit de handen van mensen zoals frieten of een ijsje.
Vroeger was er een achterbuur die de meeuwen elke dag brood gaf en dat strooide hij midden op straat uit.  Meestal vroeg in de morgen. Je had geen wekker nodig want het gekrijs van de meeuwen ging door merg en been. Ik denk dat de onmiddellijke buren  hun beklag hebben gedaan! Het is opgehouden.
Ik geef de vogels ook elke dag eten maar gooi dat niet zomaar in de tuin. Ik leg het onder struiken of op een boordje van een gemetseld bakje rond een waterpomp. Na het snoeien van struiken en de haag waren er blijkbaar meer open plekken in de tuin en daar had ik niet opgelet.

Ik zag op een dag twee enorme meeuwen door de tuin stappen  en ze maakten geen aanstalten om weg te vliegen toen ik in mijn handen klapte . Ze stapten over en weer in de tuin.  Ze vlogen na een tijdje toch even op , cirkelden in de lucht en toen kwamen ze terug met een hele groep kleine meeuwen . Ik was in de keuken en liep naar buiten al zwaaiend met een handdoek en luidop roepend. De hele groep vloog weg. Alleen de twee grote meeuwen gingen zitten op de nok van het dak  bij de buren. Daar bleven ze een hele tijd  kabaal maken dat horen en zien verging. Ze maakten telkens aanstalten om terug te komen maar ik bleef met de handdoek zwaaien. Uiteindelijk zijn ze krijsend weggevlogen.
Nadien heb ik er toch opgelet dat ze vanuit de lucht het graan en ander eten niet meer kunnen zien.

Flappie

Toen ik onlangs met de poes ,Vlekkie, naar de dierenarts ging voor haar jaarlijks spuitje, vertelde ik hem over Flappie , de buitenpoes. Deze poes is een paar jaar geleden komen aanwaaien . Zij was toen erg toegetakeld. Slagen gekregen of een vechtpartij onder poezen. Wie zal het zeggen. Snoet lag open en op haar rug  had ze een ferme harde bult.
Ook een buurvrouw trok zich het lot van deze poes aan en probeerde de wonden aan zijn snoet te verzorgen. Dan verdween poes weer voor een tijdje maar met het verstrijken van de tijd kwam ze meer en meer.
Toevallig kwamen we erachter dat Flappie zowel bij haar als bij mij regelmatig eten kwam vragen. Zo verfomfaaid ze er in het begin bij liep zo mooi werd deze poes met zijn lange haren en dikke staart. Ze liet zich wel aaien en kwam in de keuken zolang de deur maar bleef openstaan.

Maar toen gebeurde er iets waarbij buur en ik ons afvroegen wat de oorzaak kon zijn. Poes verloor elk voorjaar haar vacht en dat was nu niet bepaald een mooi zicht. Verleden jaar liep ze rond met twee enorme flappen( vandaar de naam Flappie) aan weerszijden van haar lichaam. Je zag dat poes er last van had want die flappen wogen nogal . Buurvrouw had me verteld dat ze het jaar ervoor voorzichtig elke keer stukjes van de loshangende huid had afgeknipt. Verleden jaar heb ik het ook gedaan. Het was precies of je in een stuk leder sneed.

We wisten nu van elkaar dat poes zeker geen eten tekort kwam.  Tijdens de wintermaanden kon ze in het tuinhuis waar een kussen lag en bij buurvrouw sliep ze dikwijls in het portaal van haar voordeur. Ik begon haar vacht te kammen en dat had ze graag. Maar zo tam dat je haar kon oppakken zat er nog altijd niet in.

Dit voorjaar kreeg ik plots in de gaten dat ze een kale hals kreeg en dat er weer huid los kwam op de flanken. Toen ik dus voor het spuitje van Vlekje bij de dierenarts was  heeft hij me medicatie meegegeven. Elke dag deed er ik wat in haar eten. In elk geval de ontstekingen door het krabben genazen vlugger en de huid die loskwam was niet zo erg als vorige jaren.

De dierenarts vroeg om hem op de hoogte te houden. Ik kon dat het best doen met foto’s maken dacht ik. Gisteren heb ik die opgestuurd en een paar uur later kreeg ik al een telefoontje terug. Flappie is een langharige poes die regelmatig zou moeten geborsteld worden . Bij gebrek daaraan begint ze zichzelf te bijten en te krabben en kwetst ze zichzelf  zodra het warmer wordt met het uiteindelijke gevolg dat ze hele pakken haar verliest . Dit is eigen aan langharige poezen. Indien de toestand niet vanzelf opgelost geraakt is er maar één oplossing :  Poes naar de dierenarts brengen en haar onder verdoving laten trimmen.
Ik wacht nog even af en probeer haar nu dagelijks te borstelen en  te kammen ook buurvrouw zou dit doen. Gezien de ontstekingen van de haarpapillen door de medicatie genezen zijn vindt ze het borstelen leuk! De losse huidflap is aan de andere kant. Ik bespaar jullie het uitzicht. Ik durfde haar op dat ogenblik ( einde april) niet borstelen . Bij elke aanraking voelde je haar rillen.

koekoek

Er wordt verteld wanneer je voor de eerste keer in het voorjaar een koekoek hoort je een wens mag doen!
Nu hoor ik al veertiendagen elke dag een koekoek koekoeken! Ik heb al zoveel wensen gedaan en ben nu begonnen om iedereen die ik van dicht en ver ken ook een  wens toe te sturen!!
De koekoek moet hier redelijk dicht in de omgeving zitten want het geluid komt van dichtbij. Alleen krijg ik de vogel niet te zien.  Ik heb voor ieder van jullie het beste gewenst : een goede gezondheid, geluk in de liefde, veel werkplezier , een job als je er nog geen hebt, opslag van loon ,  hoger pensioen , en misschien het grote lot in de loterij dan kan je alles kopen wat je graag hebt!