Het ging even niet om regelmatig te bloggen. De impact van de laatste operatie in december 2022 is zo groot geweest dat het beter was om er even de brui aan te geven.
De darmoperatie begin december was geslaagd en normalerwijze mocht ik al na een weekje naar huis. Maar het evolueerde bij mij niet normaal want de darmen wilden niet in werking treden. Ik weigerde het ziekenhuis te verlaten in die toestand. Ach ik moest niet hard weigeren want er werd wel ingezien dat dit toch een te groot risico was. In plaats van één week ben ik er drie weken gebleven en het had toch nog veel voeten in de aarde en bijkomende onderzoeken vooraleer ik naar huis kon,
Het herstel verliep niet zo vlot . Daar vertelde ik al over in een van de eerste blogposten van dit jaar maar ik sloeg me er toch door . Nu en dan een blogpost maken lukte nog wel maar meer ook niet. Ik had concentratie stoornissen, vergat veel, had veel hoofdpijn, vlug vermoeid, slapeloosheid. Op een gegeven ogenblik kreeg ik een gezwollen rechterhand (ontsteking ). Ik kon niet typen zelfs geen aardappelen schillen! En dan spreek ik nog niet van de eetproblemen. Ik kreeg geen eten binnen zonder eerst de nodige medicatie.
Alles kwam langzaam in orde , alleen heb ik er nu nog een hoge bloeddruk aan overgehouden en moet ik het rustig aan doen. Zal op tijd en stond ook wel in orde komen, hoop ik. Maar lang op een scherm staren of naar TV kijken is nog altijd niet aangewezen.
Tja was de operatie goed geslaagd, de revalidatie dus veel minder. Misschien ben ik ook te ongeduldig .
Gelukkig heb ik fijne kinderen, een goede familie en héél goede vriendinnen.
Ondertussen heb ik niet echt stilgezeten en was af en toe op stap ( tenminste als het weer het toeliet). En dit vertaalt zich in foto’s nemen.
Gezien er deze dagen over niets anders gesproken wordt dan over de bloeiende boshyacinten( oa in het Hallerbos) start ik met een paar foto’s die ik jaren geleden heb gemaakt op vakantie met de kleinkinderen in “le pays des Collines” .We ontdekten tussen de landerijen een groot bos te midden de velden met een overvloed aan boshyacinten. Ik plaatste die foto’s al eens maar ze zijn zo ‘n mooie herinnering dat ik ze hier nogmaals plaats!
Klik op de foto’s om te vergroten!
Foto’s zorgen ervoor, dat we aan bepaalde momenten mooie blijvende herinneringen hebben. Dat heb jij hier mooi aangetoond.
Wat een zware en ellendige periode
Doe maar rustig aan en luister naar je lichaam
Prachtige blauwe velden
Wat naar dat je toen veel meegemaakt heeft. Hopelijk komt toch weer goed met je. Heeft wel de tijd nodig om goed te voelen. Maar leeftijd speelt ook de rol. Maar je ziet nog jong uit Magda op de foto dan. Revalideren is zeker veel werk eraan. Klopt ook. Wel geduld voor hebben. Wat fijn dat je familie heeft bij jou geholpen toen ziek was geweest. Wij zijn maar drieën. verder ook niet bij ons. Geen familie meer. Oja, foto’s. Bloemen in bossen zie je veel daar op je foto’s. We wensen je een mooie zonnige dag toe.
niet gemakkelijk Magda
knappe foto’s van die boshyacinten
prettige dag
neem de tijd die nodig is om goed te herstellen Magda
moeilijk als het ook mag zijn , het is ook het belangrijste
Groot gelijk dat je de tijd neemt om te herstellen! Die boshyacinten zien er geweldg uit!
Gun jezelf de tijd om te herstellen. Dat het niet gemakkelijk is valt te begrijpen.
Het mag al eens gaan stoppen hé Magda. Doe maar rustig aan.
Geef jezelf de tijd volledig te herstellen Magda
Ja je hebt gelijk maar das zo moeilijk hé Marylou!