Oostburg is een stad in de gemeente Sluis, in de Nederlandse provincie Zeeland. Het is sinds de gemeentelijke herindeling van 2003 de hoofdplaats van de gemeente Sluis. Oostburg ligt in West-Zeeuws-Vlaanderen en telt ruim 4500 inwoners

Vroeger was Oostburg een drukke winkelstad bezocht door de mensen uit de streek die er kwamen boodschappen doen. Later door het ontstaan van een paar grote winkelketens kwamen er ook veel Belgische kopers langs omdat veel producten op dat ogenblik veel goedkoper waren. Alle verkeer richting Breskens moest door het centrum rijden en dat maakte het centrum ook erg druk. Er waren mooie winkels, ook in de zijstraten
Toen een ring rond Oostburg werd gemaakt werd het een soort slaapstad. Het centrum werd heringericht met een autoluwe hoofdstraat en gezellige pleinen. Het winkelaanbod is verkleind en de gezellige boetiekjes staan leeg.
Het enige wat tot nu toe gebleven is, is de wekelijkse markt op woensdag van ’s morgens tot 16 uur in de namiddag.
Toen ik als kind op vakantie ging op de boerderij bij tante Regina( een zus van mijn moeder) en nonkel Clement was de wekelijkse uitstap op woensdag met de fiets naar Oostburg. Tante ging dan boodschappen doen terwijl nonkel op café een pintje ging drinken waar hij kennissen ontmoette. Daarna gingen we bij mijn neef ( hun enige zoon) op de koffie . Hij woonde vlakbij de markt . Met volle fietstassen reden we vóór het donker werd terug naar de boerderij in St Kruis( NL).
De markt is niet meer zo gezellig als vroeger met de houten kraampjes en je vindt er ook niet meer de doe het zelf kraampjes en knutselgerief allerhande. Het zijn nu vnl grote koelwagens met allerlei etenswaren en grote wagens met kledij. Een bloemenhandel had een plein voor zich alleen. Op de foto waren ze al aan het opruimen. Want om 16uur is de markt gedaan maar dat is ook letterlijk zo. Alles is dan dicht en vlak daarna komt een opkuiswagen van de gemeente het plein netjes maken

Op het marktplein zijn er aan weerszijden veel tearooms met grote terrassen en op de marktdag zitten die allemaal vol.

Symbool van Oostburg : De eenhoorns heten je welkom op de rotondes. Ze staan symbool voor de kracht en moed tijdens de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. In werkelijkheid is het beeldje, vervaardigd door mevr. Messer-Heijbroek, geïnspireerd op de voormalige herberg De Eenhoorn die hier gestaan heeft. Nu is er nog een herberg die de naam Eenhoorn draagt op de hoek van het nabij gelegen marktplein.

Zoals veel steden in Nederland zijn er verschillende kerken in één stad, zelfs in de kleinste gemeente. Katholieke, Protestantse ,Gerefeformeerde …. Ik wilde even de Katholieke kerk bezoeken waar mijn ondertussen overleden nicht jarenlang in het koor heeft gezongen. De kerk is slechts twee namiddagen per week open! Pech .Wel kan je binnen in de Mariakapel wat ik ook heb gedaan. Een kleine sobere maar mooie kapel.

We wandelden terug en zagen een grote parking en het warenhuis Jumbo. Je kon er echt niet naast kijken.

Terug op het marktplein kon je tussen een huizenrij, door een smal straatje wandelen en kwam je aan een grote Protestantse kerk . In één van de bloemenperkjes errond stond een klein gedenkteken zonder enig opschrift. Je kwam uit op een (vroeger) gezellig straatje met allemaal kleine boetiekjes. Het enige dat nog open was bleek een winkeltje waar je een allegaartje van souvenirs, plantjes, gedroogde bloemen, gadgets kon kopen. Echt een snuister winkeltje. Alle andere winkeltjes waren definitief gesloten

Toen bereikten vriendin en ik de vroegere drukke invalsweg . Nu is het een plein met fonteinen en bloemenperkjes in de vorm van een blad( maar nu zag je enkel verdorde aarde ). De toren op bovenstaande foto hoort bij het Gemeentehuis van Oostburg

Vriendin en ik wandelden de vroegere drukke winkelstraat door en kwamen aan een pleintje gelegen tegen het marktplein waar we even op een terras onder een parasol gingen zitten. Ik had het zo warm en na een frisse drink wilde ik wel eens een ijsje eten. Het was een gezellig lunch café met jonge uitbaters die in de zaak zelf een salonhoek hadden ingericht met een bibliotheekkast vol boeken. Op het pleintje zelf was een waterpartij aangelegd met astronautachtige figuurtjes en een soort sterachtig fonteintje. Het ene moment zag je het water eruit spuiten en ietsje later lag een jongetje in de opening een boek te lezen en was er geen spuitende fontein meer te bespeuren !!!!!

Ondertussen was het niet meer zo warm en stapten we op om terug naar de auto te wandelen. We waren een verkeerde straat ingeslagen maar erg was dit niet zo zagen we verschillende typische geveltjes ,een huis op een hoek had verschillende beelden geplaatst tegen de muur en in een andere straat leerden we nog een stukje geschiedenis!
We hadden een kerktoren van een Gereformeerde kerk als herkenningspunt in de gaten gehouden en zo kwamen we terug bij de auto die geparkeerd stond voor het vroegere huis van mijn intussen overleden neef en nicht.

Een mooie namiddag die een beetje een “walk down memory lane” was voor mij.