Een tijdje terug bezochten we het witte dorp ,Lissewege. Daar gaan vriendin en ik af en toe naar toe om een wandeling te maken. Deze keer deden we de Beeldenroute.
Elke zomer is er gedurende de zomermaanden een wandeling waar je allerlei kunstwerken kan bewonderen. De wandeling op zich is altijd de moeite maar het aantal beelden op de wandeling zelf vermindert jaar na jaar. Er komt sleet op de formule denk ik en de inwoners zelf lijken ook niet meer zo enthousiast om een kunstwerk voor hun deur te laten plaatsen. Jammer ,want het is toch promotie voor hun dorp.

Vóór de kerk staan er altijd een reeks beelden waarvan ik er enkele op de foto heb gezet.
Vooraleer door het dorp te wandelen gingen we eerst langs de kerk waar tegen de muur veel stokrozen groeien naar de tuin van de pastoor gelegen achter de kerk. In die tuin staan er elk jaar heel veel kunstwerken.

In die grote tuin staan er uiteenlopende kunstwerken . Sommige ontlokken je wel een glimlach. Hieronder een kleine greep. We ontdekten er ook een boom die vruchten droeg die geleken op frambozen. Uiteindelijk na opzoekingen bleek het een moerbeiboom te zijn met rode vruchten. Ik had er wel een emmertje willen plukken. Niemand zou het merken zoveel gingen er onder de sierlijke bladeren.

Daarna verlieten we de tuin en wandelden aan de overkant langs de kerk en het errond gelegen kerkhof terug naar de plaats waar we gestart waren. We waren met zijn vieren : vriendin en ik en twee vroegere schoolvriendinnen van mij. Eentje vertelde dat haar grootoom indertijd hier pastoor was en hier ook begraven lag. Tegen de kerkmuur lagen oude grafstenen op elkaar en op één steen kon je de naam van haar grootoom nog lezen. Op die plaats hangt tegen de muur de gekruisigde christus .
De kerktoren kon beklommen worden maar deze keer liet ik het aan andere bezoekers over. Met de kleinkinderen heb ik dat jaren geleden gedaan en ik kan verzekeren dat het een flinke klim is maar je wordt beloond met een prachtig zicht over de streek .

In de kerk staan er rondom ook veel kunstwerken maar deze keer was er een huwelijksmis en we vonden het niet gepast om daar rond te lopen ( al was het wel aan de zijkanten). In het portaal van de kerk stonden ook wat beelden van een kunstenares die er elk jaar terug is met héél grappige figuurtjes

We dachten na de huwelijksplechtigheid terug naar de kerk te gaan maar het is er niet meer van gekomen. We deden de wandeling door Lissewege en langs het Lisseweegs vaartje. Door de droogte en de hitte was er niet de jaarlijkse bloemenpracht maar daar heeft enkel het weer schuld aan en niet de organisatoren.

In het Kunstencentrum ’t Vaartje is het altijd het kijken waard. Daar zijn we echt lang blijven genieten van een concertje en hebben er rondgewandeld om een kijkje te nemen bij de kunstenaars en je kan er ook genieten in de weide erachter waar overal wit-blauwe dubbel zetelkabientjes staan.

Er was een zogenaamde blote voetenpad maar daar zie ik me toch niet over te lopen , zoveel keitjes in bakken ! Er was ook een kunstwerk dat gemaakt was van onderdelen van de Askoy, het zeilschip van Jaques Brel. Het kunstwerk ” de olifant” kon je winnen als je het gewicht van de grote olifant kon raden ( die vóór de kerk stond ).

Een heel mooie namiddag in leuk gezelschap alleen vonden we het véél te warm om nog eens naar Ter Doest te rijden buiten Lissewege gelegen om ook daar beelden te bekijken bij de eeuwenoude schuur.