Nog een keertje op weg.

Vriendin moest na de middag eerst naar de kinesist omdat ze al een tijdje sukkelde met een pijnlijke hals en toen had de huisarts haar aangeraden om een paar sessies te volgen bij een kinesist. Het lijkt te helpen.
Toen ze terug thuis was belde ze of we nog een wandelingetje zouden maken. Liefst niet aan zee want er was toch wat wind die dag en ze wilde geen risico nemen met die pijnlijke hals.

Dus we trokken ( weer eens ) naar Sluis. Ik had allang eens gezegd dat we de cirkel moesten rond maken: we wandelden wel op de wallen maar op het einde sloegen we vroeger af om langs het dierenparkje terug in het centrum te komen.
Nu deden we het anders. We wandelden vanuit het centrum naar het dierenparkje en sloegen dan het pad in om de cirkel rond Sluis eens volledig te maken.
Ik kan zeggen dat het laatste stukje toch een fikse wandeling geworden is!! Of hoe je iets kan onderschatten 😉

Eenmaal de winkelstraten achter ons lagen stapten we door een straatje dat je deed denken aan de witgeverfde huisjes in Brugge. Wat verder waren er huizen met parking vóór hun deur. Met wat geluk was er soms een parking die niet voor de bewoner van het huis was voorbehouden. Geen probleem voor ons de auto stond reeds op een andere parking.

In elk geval is het daar héél rustig en hier en daar was er een tuin boordevol bloeiende planten. Toen kwamen we aan het kleine dierenparkje. Ik zag dat er een hele hoge omheining was geplaatst om te beletten dat voorbijgangers de dieren zouden voederen. Nochtans stond er al altijd een plakkaat om de dieren niet te voederen, maar ja mensen lezen en luisteren niet met het gevolg dat er dan een hekwerk wordt geplaatst waar je niets kan overgooien.

We wandelden verder en zagen in de verte een poort op de omwalling . Maar we gingen niet die kant op ,we sloegen een smal paadje in. En dat paadje slingerde eindeloos verder …tot we op de grote weg uitkwamen van Breskens naar Sluis. Ik had een bank nodig om even uit te blazen. 🙂

Nu hadden we wel de cirkel rond Sluis gemaakt maar waren bijlange nog niet terug in het centrum waar we gestart waren.
Het paadje slingerde rond een camping , rond weiden met schapen . Als je dacht nu zijn we er dan was er weer een flinke bocht , zelfs al hoorde je het autoverkeer in de verte , en dacht je nu zijn we er …was er weer een flinke bocht.
Eigenlijk niet zo erg want het was leuk wandelen op dit schelpenpad en zo af en toe zag je de landerijen in de verte en het water onderaan het pad.

Dat kleine wandelingetje duurde toch anderhalf uur en wat waren we blij dat we op een terras konden zitten om even uit te blazen en iets te drinken! Het was die dag (27.7.2022 )behoorlijk warm en gelukkig konden we grotendeels onder de bomen wandelen.