Zaterdag ,25 juni, regende het de hele namiddag ,maar de dag erop was het stralend weer. Na de middagrust belde ik mijn vriendin op of ze zin had om naar de heropening te gaan van het erfgoedmuseum dat nu niet langer Sincfala( wat een oudere naam zou zijn voor het Zwin) noemde maar nu de naam HEY kreeg. Wat een nietszeggende naam .

In elk geval heeft de locatie een grondige opknapbeurt gekregen. Het oude gebouw is opgepoetst maar heeft zijn uitzicht behouden . De tuin is heraangelegd en er zijn moderne gebouwen bijgekomen. Het geheel is erg aantrekkelijk geworden. In het oude gebouw ( momenteel niet te bezoeken) is alles gebleven zoals het was: de oude vissersherberg, de oude vissershuisjes en de werkzaamheden die vissersvrouwen deden zoals garnalen pellen, netten breien en herstellen en dan de tentoonstelling van vissersvaartuigen …

Gedurende de twee zomermaanden is de ingang gratis en ik ben er zeker van dat het een toeristische trekpleister zal worden.

Als animatie was er een optreden met populaire zang en muziek. Veel mensen bleven kijken en luisteren op stoelen die overal in de tuin stonden. Het was ook erg warm en even uitrusten was geen luxe.

Het eerste gebouw dat we binnenstapten toonde aan de hand van foto’s ( indertijd getrokken door Photo Hall) ,schilderijen ,affiches hoe het leven vroeger was Je kon ook met een soort vergrootglas over de een getekende kaart van de streek die aan de muur hing glijden.

Daarna stapten we door de tuin naar een ander gebouwtje waar een beeld werd weergegeven hoe de badstad Knokke een toeristisch oord werd door het bezoek van de Engelsen die hier de golfsport introduceerden.
Voorheen was Heist de toeristische trekpleister en was Knokke een klein gehucht waar schilders zoals Alfred Verwee , Felicien Rops, Paul Parmentier… hun hart verloren en een schilders kolonie stichten.
De bekende grenspaal 369 die al verschillende keren verplaatst werd en zo geschiedenis maakte was er ook aanwezig.
De valiezen waar de toeristen mee aankwamen in Knokke en Heist per trein of de automobiel en dan niet te vergeten de vele kaartjes die naar het thuisfront verstuurd werden. Veel kaartjes werden aan de voorkant van de postkaart vol geschreven.
Een mooi glasraam van de vuurtoren.
Als kind heb ik nog geweten dat er een Zoo was in en rond de Lac van Heist.
De kust ook is ook bekend voor de vele papieren bloemen die de kinderen op het strand tot heden verkopen in ruil voor voor schelpen. Bij het overlijden van Burgemeester Graaf Leopold Lippens werd met papieren bloemen hulde gebracht door de oprijlaan naar zijn woning vol te zetten met papieren bloemen!
De bekende babelutten ( een boterbabbelaar) werden voor het eerst gemaakt door Moeder Babelutte.
Een een grote affiche maakt bekend dat het stadhuis van Knocke officieel werd ingehuldigd in juni 1913 !
En er is nog veel te zien via beeld of teksten…

Echt een bezoekje waard als je eens naar Knokke-Heist komt.
Maar voor mijn vriendin en mezelf was het een verrassing dat er ook die dag rommelmarkt was in de straten errond en dat het tevens Oosthoekkermis( een wijk in Heist) was
Maar daar gaat het volgende logje over!
Ik schreef het toch al ” doe me nu maar stoppen” 🙂