Terwijl ik huisarrest heb met die zware verkoudheid en wat orde aan het brengen ben in de paperassenberg ( ik heb een schuif waar ik alles ingooi om dan na een tijdje betalingen en zo in de juiste mappen te steken) vond ik nog een mapje met foto’s van een korte wandeling. Begin maart had vriendin last van lumbago en kon een tijdje niet buiten. Maar toen het al wat beter ging wilde ze een kort wandelingetje maken. Niet langs de zeedijk want het was daar nogal veel wind. Naar Sluis waren we pas geweest op boodschappen en toen dacht ik om eens een winterse wandeling te maken in Lissewege. Dat zag ze wel zitten.
We reden met de auto naar Lissewege waar we vast stelden dat het blijkbaar een sluitingsdag was voor veel tearooms en restaurants .We hadden Lissewege bijna voor ons alleen! Praktisch geen fietsers en ook geen auto’s, behalve een man die met paard en koets op de kasseien voorbij denderde. Je hoorde hem al van ver afkomen. We wandelden langs het Vaartje dat er nu maar kaal bij lag. Straks staan de boorden weer vol met bloeiende planten en staan er weer beelden langs de huizen. Kijk maar eens hoe het er verleden jaar uitzag (klik)

Zelfs het snoepwinkeltje waar je ouderwetse snoepjes kon kopen was dicht. En slechts twee tearooms waren open! Allen daarheen natuurlijk! Zelfs daar kon je niet van grote drukte spreken !
De enige echte warme bakker van Lissewege was open en daar stonden de mensen in de rij aan te schuiven. Ik had geen brood nodig en heb dus niet aangeschoven. Deze bakker bakt nog zoals onze voorouders deden!!

Jaren terug heb ik samen met de kleinzoons deze kerktoren beklommen. Een weergaloos uitzicht tot aan de kust en tot voorbij Brugge. Maar daar krijgen ze me geen tweede keer op. Ik heb me boven bijna letterlijk neergelegd om te bekomen van de klim!

De volgende keer gaan we terug tijdens de zomermaanden omdat het dorp dan een openlucht tentoonstelling is van beelden. Nu zag ik een mooie bewerkte , koperen brievenbus. Een doodsimpele brievenbus met een lieve heersbeestje erboven en een bronzen beeld aan de gevel van rest. Goedendag.

We gingen een koffietje drinken in Huize Saeftinghe vooraleer terug te wandelen waar de auto geparkeerd stond.. Op het pleintje vòòr de tearoom staat een standbeeld van Willem van Saeftinghe

Vlakbij de kerk van Lissewege tref je een beeld van Willem Van Saeftinghe aan, een creatie van Jef Claerhout.
In de nabije abdij Ter Doest leidde deze lekenbroeder een vredig bestaan, tot hij in 1302 de abdij verliet om in Kortrijk mee te strijden in de Guldensporenslag. Naar verluidt was hij het die de aanvoerder van het Franse leger, Robert II van Artois, zou hebben gedood. Zes jaar later vermoordde hij tijdens een oproer van de lekenbroeders de bejaarde keldermeester en verwondde de abt. Van Saeftinghe werd in de ban van de kerk geslagen en vond een schuilplaats in de toren van Lissewege, waar zijn vroegere wapenbroeders Breydel en de Coninck hem kwamen bevrijden. Uiteindelijk schonk paus Clemens V hem vergiffenis, zij het wel op voorwaarde dat Van Saeftinghe intrad bij de hospitaalridders.

Tot ziens deze zomer Lissewege !