Na een paar dagen flink ziek te zijn geweest, trekken de nevels wat weg uit mijn hoofd. Ik waag me nog niet buiten want dat is vragen op hervallen. Deze morgen hoopte ik dat de zon door de nevel zou breken maar integendeel. De zon verdween helemaal en het is een sombere en frisse dag geworden.
Dus geen buitenweer voor mij en gezien hier alles een aantal dagen stil lag, letterlijk en figuurlijk, ben ik voorzichtig aan het opruimen geslagen en heb na de middag ook eens de pc nagekeken . Ik ontdekte nog foto’s van een korte wandeling samen met de vriendin. Zij had lumbago gehad en kon een weekje niet buiten en wilde op die bewuste namiddag eens naar buiten. Het was zonnig weer en best aangenaam. Ik stelde voor om eens tot Koolkerke te rijden en daar in het Fort van Beieren een wandelingetje te doen.
Het Fort van Beieren is sedert 1998 een Provinciaal Domein . Het fort werd aan het begin van de 18de eeuw door Franse troepen opgericht in het kader van de Spaanse Successieoorlog. In het fort waren vijf Franse bataljons gevestigd, die de stad Brugge moesten verdedigen tegen aanvallen vanuit de Noordelijke Nederlanden. Het fort werd nooit aangevallen en na 1706, toen Vlaanderen door de Engelsen en de Nederlanders werd bezet, had het geen nut meer. In 1715 kwam Vlaanderen onder Oostenrijks bewind. De laatste soldaten vertrokken uit het fort in 1748. Het Fort van Beieren werd in de Tweede Wereldoorlog wel nog een keer gebruikt door de Duitsers. Ernaast stond een kasteeltje, dat in de Tweede Wereldoorlog evenwel zodanig beschadigd raakte dat het nadien gesloopt diende te worden. Van het kasteel blijven enkel een toegangshek, een bijgebouwtje, een ijskelder en een ommuurde tuin over. Er waren ook nog restanten van een serre, maar die zijn in 2012 verwijderd
Veel van het oorspronkelijk domein is er niet meer over , maar de Provincie doet een lovenswaardige poging om dit kleine domein weer leven in te blazen. Zoals de originele ingangspoort te herstellen, de wandelpaadjes gebruiksvriendelijk te maken. De waterloopjes die er zijn te herstellen ,de ligweide netjes te maken. Het is niet groot maar er komen hier veel mensen wandelen. En als pluspunt ligt het ook vlak bij de bekende Damse Vaart.
Na een wandelingetje kan je in de Brasserie iets drinken of eten.
Tot onze ontsteltenis zagen we bij het naderen van dit kleine bos hoe de voorbije storm hier had huisgehouden. Alles was reeds opgeruimd en grote bomen waren al in stukken gezaagd. De ravage was zo erg dat je nu dwars door het bos kon kijken..
Alle wandelpaadjes waren vrijgemaakt en er was geen gevaar om daar te wandelen. Maar leuk was wel anders als we dachten aan de vorige wandelingen. Er was natuurlijk nog niet zoveel groen zo vroeg in het jaar. Maar het leek alsof de ziel er uit was.
Het was die dag echt warm en veel fietsers waren afgezakt tot de Brasserie Fort van Beieren gelegen in een historische 17de eeuwse hoeve aan de ingang van het Provinciaal Domein.
