Op 8 maart 1908 vond in New York een grote staking van vrouwen plaats. Naar schatting 15.000 textielarbeidsters marcheerden die dag door de Lower East Side naar Union Square. De staking was gericht tegen de slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie en is onder meer beroemd geworden door de poëtisch verwoorde eis voor: “Brood en Rozen”.

Sinds in de jaren zestig de tweede feministische golf op gang kwam, wordt de Internationale Vrouwendag weer volop gevierd, meestal met demonstraties bijeenkomsten en conferenties. Vrouwen uit alle landen, gezindten en politieke stromingen nemen deel.
In 1978 werd de Internationale Vrouwendag door de  Verenigde Naties erkend.

Deze eerste staking is de aanzet geweest tot wat wij nu “de internationale dag van de vrouw” noemen.
Elk jaar heb ik er een woordje over geschreven maar vandaag had ik de mogelijkheid niet om dit te doen. Nu het avond is wil ik deze dag niet zo maar laten voorbijgaan!! (klik)

Nog steeds moeten vrouwen overal ter wereld blijven ijveren voor gelijke rechten op alle vlakken!! En deze strijdvaardige afbeelding van jaren terug is het bewijs dat er echt hard voor geijverd is om als vrouw een gelijkwaardige plaatsje te “veroveren” in de maatschappij. Er zijn jaren geweest dat op 8 maart elke vrouw een rode roos kreeg als uitvloeisel van de eerste staking die de naam kreeg van “Brood en Rozen“

Ik heb in mijn begincarrière ook moeten opboksen tegen uitspraken zoals “blijf thuis en zorg voor je kinderen” !! Het is hen niet gelukt 🙂