wandelen in het Zwin

Ik probeer mijn conditie wat op te krikken nu de dagen langer worden en het weer beter is. Ik kan alleen maar zeggen dat het hoognodig is. Ik voel het verschil al nu ik meer ga wandelen. Zoals vroeger wordt het niet meer na de operaties maar kom ik mag me gelukkig prijzen dat het gaat want ik vreesde dat ik wandelen en fietsen zou mogen vergeten.

Zonder de vriendin trek ik er nu alleen op uit. Zij zit aan haar zetel gekluisterd met lumbago, en ’t is echt serieus erg! Ik breng haar verslag uit met mijn foto’s. 🙂

Zaterdag was het zonnig weer en ik ben naar Cadzand gereden . De parking even buiten Cadzand stond behoorlijk vol .

Ik ben de helling opgewandeld om op de dijk een wandeling te maken . Maar eerst liep ik langs weiden die door runderen begraasd worden. Maar op dat ogenblik heb ik er in de verte maar twee gezien. Waar de andere waren ? Ach ze hebben ook een groot gebied waar ze vrij kunnen grazen.

Op de wandel-en fietsdijk heb je een prachtig zicht op de Zwinvlakte. De zon was zo fel dat de foto’s richting Natuurreservaat niet te publiceren zijn.

Nieuw op deze uitzichtplaats zijn een heleboel haiku’s in verband met de zee. Eentje is van Herman Van Rompuy, voormalig Voorzitter van de Europese raad.
Ik ben dan terug gewandeld naar de auto. Het was een echte meevaller want daar op zee was er praktisch geen wind en in mijn tuin was het niet eens aangenaam om zelfs maar te denken aan wat voorjaarswerken.

10 gedachtes over “wandelen in het Zwin

    • Het was in de tuin te fris om iets te doen en daar in het Zwin was er geen wind. Het was het begin van het Krokus verlof en dat merkte je aan de buitenlanders die er wandelden. Ook zag ik verrassend veel mensen van Knokke zelf op de fiets. Een ideale bestemming om te fietsen: niet zo héél ver en toch even in het buitenland ,hahaha!
      Zelf wandel ik daar ook graag en als het warmer wordt de fiets weer van stal halen

    • oei dat is minder. Na de tweede operatie heb ik ook momenten dat ik overal pijn heb in mijn vingers, de achterkant van mijn knieën, tenen, kuiten …en dan moet ik me ook rustig houden. Vervelend , gelukkig helpt een pijnstiller een beetje. Oorzaak? niet geweten. Na die verkeerde diagnose met zware gevolgen verschiet ik in niets meer…

Laat een reactie achter bij willyfotoblogReactie annuleren