Ik heb mezelf beloofd om mijn blogvrienden dit jaar niet te verwaarlozen. Dat heb ik de laatste tijd wel gedaan. Gewoon geen fut om bij jullie langs te komen. Sedert de boosterprik en daarna de griepprik staat mijn energiepeil ver onder normaal. Daarenboven kreeg ik na die griepprik precies alle symptomen van de griep zoals het koud hebben en dan weer puffen van de warmte en daar bovenop de sinussen die achter de hoek kwamen loeren( ben er nog niet vanaf)….

Ik ben wel erg voorzichtig geweest op de familiefeestjes met eten en drinken en met de contacten. Maar ja het is toch allemaal best vermoeiend. Ik wil hier niet zitten klagen maar terug naar normaal hou je toch langer vol . Ik heb genoten van de voorbij feestmaand . Zeker en vast. Zoals een kaartje in de brievenbus vinden van nieuwe bewoners in de straat of van berichtjes en foto’s van kleinzoon vanuit Bolivia of Marokkaanse pannenkoeken die de poetshulp zelf gebakken had…

Nu nog dat vermoeidheidsgevoel en die griepsymptomen kwijt spelen en we kunnen vol goeie moed 2022 inzetten.

Toch nog even over het einde van december.
Tweede Kerstdag evenals tweede Nieuwjaar, was jarenlang een dag om bij een zus van mijn moeder langs te gaan nl bij tante Regina en nonkel Clement over wie ik in vroegere blogs veel verteld heb. Ik bracht er als kind jarenlang alle vakanties door op hun boerderij terwijl mijn moeder het ” seizoen ” deed. Beiden zijn allang overleden. Maar op tweede Kerstdag kreeg ik onverwacht bezoek van twee van haar kleindochters( de kinderen van de overleden zoon van tante Regina, mijn neef dus) . Dat was een echte verrassing want sedert corona heb ik hen een paar jaar niet meer gezien ( de jongste woont in Leiden(nl) en de oudste in de omgeving van Brugge). Zij hadden een grote Kerststol mee en dat ontroerde me echt. Tante Regina bakte altijd rond de feestdagen zelf een Kerststol . Geen enkele bakker kon dit beter maken dan tante . “Ik wist dat ik je hiermee een groot plezier kon mee doen ” zei de oudste. Memories !!

Januari is rustig ingezet. Ik heb mezelf getrakteerd op een koud kreeftje op Nieuwjaarsdag en Oudejaar op een vispannetje en een paar kerstfilms. In mijn eentje, ik had echt behoefte om het rustig te hebben. Het was al de hele maand druk genoeg geweest. Iedereen dacht dat ik ofwel bij de een was op Oudejaar ofwel bij de andere. Vòòr corona was dit ook zo. Nu heb ik wijselijk gezwegen!
Elk jaar kijk ik in december naar kerstfilms. Lekker wegsmelten bij stroperige films ,hahaha! Nadien kijk ik weer naar films waar meer actie in zit.
Nieuwjaarsdag kwam dochterlief met haar gezin langs. De twee jongens deden het telefonisch. De oudste zoon had thuiswacht en moest voor zijn firma nog overwerken en Ingrid had drie late shifts in het ziekenhuis. De tweede zoon had het Oude jaargevierd bij vrienden thuis omdat het restaurant waar ze gereserveerd hadden besloot te sluiten op oudejaarsavond (stop om 23 uur !).

En dan kwam de verjaardag van de jongste kleinzoon eraan. Hij is jarig op 3 januari. Toen hij klein was vond hij dat een “rotdatum” om jarig te zijn. “Ik heb wel kerstcadeautjes gekregen maar dan zeggen ze dat ze geen geld meer over hebben om voor mijn verjaardag iets te kopen ” beweerde hij altijd.

Dat was natuurlijk niet zo , maar wat wel waar was de verjaardag werd wat opgeschoven naar het volgende weekend. Iedereen moest immers nog wat bekomen van de feestdagen en om dan de vriendjes uit te nodigen zagen de ouders niet meteen zitten.. Nu gebeurt dat allemaal natuurlijk veel rustiger en het werd zelfs al een dag vroeger gevierd met de familie. Een paar foto’s van mama en papa ,grote broer en oma ,tante en neefje en nichtje…

En zo is het 2022 geworden. Zonder veel verwachtingen dat het virus volledig zal verdwijnen, en hopen op een gezond jaar voor alle mensen…