wandelen tot aan de zeedijk en terug…

Woensdag 17 november was het een zonnige namiddag en vriendin en ik zouden eens tot aan de zee wandelen. Ze woont vlak bij het binnenkomen van de gemeente. Ik parkeer mijn auto op de vlakbij gelegen carrefour in haar omgeving en dan gaan we te voet naar de zee. Ik zag het die dag niet zo goed zitten om dat hele stuk heen en terug te doen. Tja, er zijn van die dagen dat ik niet over de haag kan springen en het wat rustiger aan moet doen. Daar heb ik me nu al een beetje bij neergelegd( gevolg van twee operaties waarvan de eerste een verkeerde diagnose was …met gevolgen )Dus reden we een stukje Knokke in en gezien het woensdag was vind je nogal dikwijls een parkeerplaatsje achter het Atheneum. Dat lukte en zo wandelden we verder . Een heel stuk korter te gaan om bij de zee te geraken.

We wandelden door het Vlaams pad waar nog oude ( meestal gerestaureerde )villa’s staan maar toen dacht ik er niet aan om die op de foto te zetten. Maar eenmaal op de Elizabetlaan ( een grote laan die dwars door Knokke-Heist loopt) vond ik het de moeite om daar enkele gebouwen te fotograferen. Het is namelijk zo dat in het begin van de 20ste eeuw veel hotels gebouwd werden waar vooral Engelsen kwamen logeren. Het zijn ook zij die de eerste (verblijfs)toeristen waren en meegeholpen hebben aan de expansie van Knokke.

Zij brachten ook hun geliefkoosde sporten mee zoals tennis en golf . Hierdoor ontstond de Royal Zoute Golf Club, die een van de oudste golfterreinen van het continent is. Ook werden tennisvelden aangelegd. Eveneens werd een anglicaans kerkje gebouwd, dat nog steeds bestaat.
Maar heden zijn de meeste hotels verdwenen en op dezelfde plaats heropgebouwd als appartementsgebouw . De oorspronkelijke naam werd behouden!

Toen kwamen we op de zeedijk, waar een koude wind in ons gezicht sloeg. Brr tegenwind moesten we lopen omdat we naar het Toerisme bureau wilden om een boekje op te halen over de restaurants van Knokke -Heist vermeld in Gault&Millau die iedere burger van de gemeente gratis kreeg ( je moest de uitnodiging die je in de bus kreeg meebrengen). Ik was die vergeten maar op vertoon van mijn identiteitskaart kreeg ik het toch. Altijd leuk om eens te kijken welke restaurants, tearooms, bakkers, slagers, traiteurs ,cafés …erin vernoemd worden.

We wandelden op een verlaten zeedijk , met alleen het geluid van de wind en het geluid van de bouwkranen die gerief naar boven hesen .Gebouwen van 12 verdiepingen en misschien meer ( ik heb zeniet geteld). Op één van de appartementen hadden de bewoners al kerstkransen aan het balkon gehangen.

Het bekende ijssalon was gesloten , dus geen rijen aanschuivende mensen voor een ijsje of warme wafel…

Weet je wat het ergste was van deze gezonde en mooie wandeling? Normaal gaan we iets drinken in een tearoom om de wandeling dan verder te zetten.
Het bleek sluitingsdag te zijn voor de tearooms in dit deel van Knokke. Misschien waren deze -meer naar het dorp toe -wel open. Maar gezien de auto ongeveer in de helft stond zijn we dan maar ‘in de gierigaard “( van armoe )terug naar de auto gewandeld en naar huis gereden!

14 gedachtes over “wandelen tot aan de zeedijk en terug…

    • In het kader van de kunsttriënnale Beaufort 2021 werd dit kunstwerk van de hand van de Britse kunstenaar,Jeremy Feller geplaatst op het Van Bunnenplein.
      “Het werk is getiteld “Ask the Animals, and They Will Teach You”. De monumentale en kleurrijke sculptuur kan niet alleen bekeken worden maar fungeert ook als speeltoestel voor kinderen. Het kunstwerk blijft na Beaufort permanent in de badplaats staan als onderdeel van het project Beelden in de Stad. ”(Knokke-Heist)

    • gelukkig zijn ze niet allemaal afgebroken om er moderne appartementsgebouwen op te zetten. Het mooie is dat de naam van het oude hotel bij de meeste gebouwen behouden is gebleven. Een soort hommage aan de de eerste Engelse toeristen !

Geef een reactie