Na het bekijken van de beelden op de canadasquare gingen we naar de zeedijk .

Maar we zagen eerst nog een stuk steen liggen en dat bleek ook een kunstwerk te zijn van de kunstenaar Eugène Dodeigne als aandenken aan Gustave Nellens, casino-uitbater en promotor van Knokke-Heist. “De menselijke figuur, refererend naar de oermoeder, werd door de kunstenaar uit een eeuwenoude Bourgondische steen gekapt.”

De Casino gebruikt ook de bekende “golfkar” Ik vraag me af ze zo hun bezoekers ophalen 😉 Ik heb de tijd nog gekend dat er ’s avonds rijen mensen stonden te kijken bij diezelfde ingang naar de limousines die kwamen aanrijden en waar je bekende filmsterren of andere artiesten rijkelijk uitgedost zag uitstappen!

Vlak naast de ingang viel me door een speling van het zonlicht een plakkaat op dat me tot nog toe altijd ontgaan is nl waarom deze plaats de naam draagt van Canadasquare . Inderdaad het zijn de Canadezen die Knokke en omstreken hebben bevrijd. Dat uit zich niet enkel met het benoemen van een plein, maar brengt ook de jaarlijkse 33 km mars van Hoofdplaat (Nl) tot in Knokke( klik) dit in herinnering. Dit is nl. de weg die de bevrijders gebruikt hebben om onze streek te bevrijden.. En zelfs na zovele jaren later is er het succesvolle “For Freedom Museum” die ons aan deze tijd doet herinneren.

Een foto van het Casino gezien vanaf de zeedijk mag zeker niet ontbreken!

Op het strand was het nog erg rustig. En overal had je nog plaats op de terrasjes. Juni is de maand waar de schoolgaande jeugd en de hogeschool studenten nog examens hebben.

Wij gingen een ijsje eten ,neen deze keer niet bij De Post maar bij een oudcollega die indertijd zijn job heeft gestopt en samen met zijn vrouw een bekende ijszaak overnam. Het heeft hem geen windeieren gelegd . Ondertussen heeft hij al een tweede goed draaiende zaak.

• 

• 

• 

• 

• 

We verlieten de zeedijk want we moesten terugwandelen naar de auto die in de nabijheid van het cc Scharpoord geparkeerd stond. Dat was nog een flink eindje terugkeren.
Tussen de straten met villa’s stapten we naar het Zegemeer. Op een wandelpad rondom het meer is het rustig en aangenaam wandelen. Sedert een aantal jaren wandel je ook vòòr het Hotel La Reserve.( een paar foto’s van la Reserve plaatste ik in een eerder logje toen we met de senioren daar langsliepen)
Aan de rand van het meer was het water ondiep en zag je ook vissen zwemmen en liepen er eenden te genieten van het mooie weer.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Het was een mooie genietersnamiddag ,eentje die zich mag herhalen…