Het was de eerste keer sedert de lockdown dat ik meedeed met één van de weinige activiteiten die mogelijk waren. Er waren al sedert de eerste lockdown geen petanque namiddagen , ook geen daguitstappen, geen bbq ,in één woord niets kon of mocht nog.
Sedert een tweetal maanden werd er elke week in kleine groepjes een wandeling in eigen stad ingericht. Zelf kon ik dat niet meedoen. Ik geraakte toen niet eens tot half de Lippenslaan . Gezien er geen mogelijkheid was om ergens op een terras even uit te blazen of op een bank in de kou gaan zitten zag ik ook al niet zitten, bleef ik maar rustig thuis.
Samen met mijn vriendin trokken we er regelmatig op uit als een soort training om elke keer wat verder te kunnen geraken.
Nu je al eens kunt uitpuffen op een terras leek het me hèt moment om op een dinsdagnamiddag ( de wandeling gaat elke dinsdag door)eens mee te gaan. Lukte het niet om de hele wandeling mee te doen ,dan waren er nu toch mogelijkheden om ergens op een terras uit te rusten

Dinsdagnamiddag was een wandeling uitgestippeld rond het Zegemeer, via het Park 58 om te eindigen in Duinenwater waar er rond “de put van Cloedt” zou gewandeld worden. We liepen in twee groepjes de diehard wandelaars en de slenteraars !

Start aan het CC Scharpoord dat tegen het Zegemeer ligt. Het weer was niet denderend maar we stapten ons warm. Er loopt rond het volledige Zegemeer een pad . Dat pad loopt ook vòòr La Reserve. Er zijn werken uitgevoerd aan het Zegemeer en nu zit er niet meer zoveel waterwild!

We verlieten het pad en liepen langs een petanqueveld waar iedereen die dat wil mag petanque spelen.

Daarna stapten we de straat over richting Park 58. ( lees hier meer over dit park) Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet wist dat er tussen de villa’s een ingang was naar dit park. Park 58 is een paar jaar terug volledig opgekuist en in de oorspronkelijke staat hersteld: een duinengebied met paadjes , duinen en streek eigen struiken en bomen. Het was aanvankelijk een kaalslag maar het herstel is nu al goed merkbaar. Alleen erg jammer dat ze betonnen paadjes hebben aangelegd, wellicht om te vermijden dat je in de winter door de nattigheid daar niet zou kunnen wandelen. Sedert de vernieuwing wandelen veel meer mensen dan voorheen door dit mooie gebied.
We stapten naar de watertoren die momenteel een hersteljasje aangetrokken kreeg. Ik herinner me dat ik jaren geleden bij open monumentendag deze toren beklommen heb. Een smalle ijzeren ladder langs de wanden tot echt helemaal boven. Het uitzicht was onvergetelijk. Maar niet meer voor herhaling vatbaar, een ware uitputting slag.

Terug op de weg staat vlak naast de watertoren een kapelletje. Mooi opgefrist en voorzien van bloembakken met bloemetjes. Meimaand ,Mariamaand.

We staken de tramsporen over en langs een smal paadje kwamen we in een mooie woonwijk. Daar kom je niet als je er niemand kent die daar woont. Bijgevolg erg rustig.

• 

• 

• 

• 

• 

We kwamen uit op de drukke verbindingsweg van Knokke naar Heist en wandelden recht naar Duinenwater, het nieuwe dorp van Knokke.
Het terras van Lakeside Paradise was open en daar kon je zelf aan de bar iets bestellen en werd het geserveerd op het terras.

Prachtig zicht op het meer en de fitness toestellen rondom het meer werden natuurlijk eens uitgeprobeerd. De bootjes en ander gerief lagen te wachten op sportievelingen. Tijdens de week nog weinig te doen. Er werd volop gewerkt op het meer aan een overdekte wachtplaats om te surfen en een nieuwe kabelbaan met lagere snelheid wordt opgebouwd. Het grote zwembad gebouw ligt er nog verlaten bij. Enkel baantjes zwemmen zou nu mogelijk zijn, niet het recreatieve gedeelte.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

De diehard wandelaars deden nog een wandeling rond het meer ( bij een wandeling met twee vriendinnen deden we enkel het meer zelf en hadden voor een volledig omloop op ons gemak toch driekwartier nodig ( klik). Jammer genoeg zijn de foto’s hiervan teveel ingezoomd en niet goed om ze hier te posten
Ik was niet alleen om de terugweg aan te vatten na de stop op het terras. We moesten tenslotte terug naar de auto op het CC Scharpoord geparkeerd en dat was ruim een half uur terugwandelen langs een kortere weg( ja je bent van de streek of niet hé 🙂 ).

Het is erg meegevallen en ik ben al benieuwd waar ze volgende week gaan wandelen. Heb ik gemist: een wandeling in Heist zelf, in Westkapelle, naar de Stinker en de Blinker, in de Oosthoek , in de paadjes in het Zoute…. Dus hoogtijd om mijn achterstand in te halen !