Het liefst mijmer ik wanneer ik in de tuin aan het werken ben. Ik loop dan in gedachten verzonken rond met hark, snoeischaar , kleine heggenschaar, bloembakken , bloemaarde, stokken om in de groentetuin te markeren waar ik gezaaid heb of met netten om opkomende groenten te beschermen tegen de vogels die jonge scheuten maar al te lekker vinden.
Ik spring soms letterlijk van de hak op de tak en ben dan met van alles terzelfdertijd bezig . Ik moet mezelf dan wel eens tot de orde roepen en eerst doen wat het meest nodig is.
Ik krijg ook af en toe gezelschap van Turbi, de poes die niet mijn poes bleek te zijn toen ik ontdekte dat hij gechipt was. Hij verbleef een jaar bij mij en een bezoek aan de dierenarts bracht aan het licht dat hij een andere thuis had een paar straten verder. Maar hij komt na een opsluitingperiode bij zijn rechtmatig baasje bijna elke dag terug langs om goedendag te zeggen en geaaid te worden. Soms heeft hij het spelen in en daagt hij me uit door rond me te springen. Ik vertik het om hem weg te jagen maar trek hem ook niet overdadig aan. Na een tijdje verdwijnt hij terug om de andere dag terug te komen. In ieder geval zorgt hij ervoor dat er geen andere poes hier hun thuis zouden maken. Behalve het kleine volledig zwarte poesje dat hier al van vòòr hem af en toe langskomt die mag langskomen maar o wee als dat kleine poesje probeert binnen te komen in de keuken!
In de groententuin is alles flink aan het groeien. Zachter weer en af en toe een regenvlaag dat doet de plantjes goed. Groeien doet de rabarberstruik zelfs te veel want die krijgt zaadscheuten. Mooi om in een vaas te zetten.
Ondertussen zijn de bloembakken gekuist en opgevuld met bloemaarde. De bloembakken die een likje verf konden verdragen zijn ondertussen ook al geschilderd en opgevuld met aarde maar wachten nog op bloemetjes.
Zaadjes die ik verleden jaar verzameld heb zijn grotendeels al uitgeplant en andere staan nog in de kleine bloempotjes te wachten tot ze groter zijn. Als alles geplant is dan maak ik een collage van de tuin.
Ik doe mee aan de actie Maai Mei Niet. Ik denk niet dat dit voor herhaling vatbaar is. We zijn nog maar halverwege mei en mijn tuin is echt een wildernis. Zelfs de vogels die elke dag eten krijgen vinden het echt niet meer leuk dat merk ik aan de lange sprieten die uit het gras omhoog groeien. Zaden die niet opgegeten zijn maar nu hoge sprieten graan zijn geworden zoals haver, gerst…
De tuin ligt vol met hoopjes aarde van mieren, neen het zijn geen molshopen daarvoor zijn ze te klein . En dan die struikjes vals gras met die dikke brede bladeren . Ik heb madeliefjes, paardenbloemen, een soort distels en uitgezaaide sieruitjes in het gras en niet te vergeten hele plakken uitgezaaide campanula’s . En dan die uitwaaierende plantjes met minuscule blauwe of gele bloemetjes . Ik zie dat de Phlomis( hoge plant met harige bladeren en gele bloemkop) zich uitgezaaid heeft in het gras. Ik heb ook al ontelbare scheutjes van de canadese esdoorn uitgetrokken ( die staan op het voetpad).
Ik wacht niet tot het einde van mei ,het gras wordt gemillimeterd . Ik heb mijn best gedaan. Ik ben geen maniak maar zo wil ik mijn grasveld niet zien. Ik ben al héél tolerant in de bloemenborders Daar laat ik veel planten en bloemen groeien waar het bovenkomt en met een beetje intomen is dat best te doen.
Deze namiddag ben ik bij een plantenkweker een tweede lading plantjes gaan kopen. Deze heeft een groter gamma plantjes dan de dichtbij gelegen Aveve. Het is altijd leuk om nieuwe planten te ontdekken. En in een vijftal grote serres kweken ze zelf vaste planten, kruiden en één jarige.
Nu nog planten en dan wordt het een zomerlang genieten op mijn eigen terras!