De maand mei is goed gestart. Tenminste voor mij toch. Het regende niet en met een jasje en sjaal aan kon je gerust op stap. Ik haalde de e-bike uit om een fietstochtje te doen. Nog voorzichtig, want ik hoor de chirurg na mijn operatie vorige zomer nog zeggen ” vooreerst niet zwemmen en fietsen en altijd zal je moeten voorzichtig blijven”. De eerste keer dat ik het erop waagde een paar weken geleden heb ik toch gevoeld vooral in de liezen dat het nog niet opportuun was om lang te fietsen. Tja het was ook een ferme buikbreuk geworden, na vier maanden moeten wachten wegens corona op een operatie, voor wat aanvankelijk een navelbreukje was.
Er lag nu toch al een paar weken tussen en ik wilde het opnieuw proberen. Het was echt nog wennen want ik heb bijna 2 jaar niet kunnen fietsen. Je verleert het niet maar het is toch weer wennen.
Ik fietste langs het brede fietspad naar Knokke toe want ik wilde toch een paar brieven posten voor mensen die geen pc hebben en die toch graag eens nieuws en foto’s ontvangen( brieven ontvangen is altijd een ietsje leuker dan een telefoontje , vind ik toch) De stad reed ik niet in maar koos een rustig parcours richting de wijk ’t Kalf waar je links het oude gemeentehuis ziet en de gerestaureerde molen die in het toeristisch seizoen af en toe nog werkt. Ik sloeg hier rechtsaf.
Tot nu toe viel het mee , het zal wel drukker geweest zijn in de winkelstraten en aan zee. Maar wennen aan de agressiviteit van andere fietsers is een ander paar mouwen.
Zo reed een koppel naast elkaar en toen ze me naderden maakte de vrouw geen aanstalten om achter haar medefietser te rijden. Het fietspad was absoluut niet breed genoeg om met drie naast elkaar te kruisen en zeker niet met die fietskar die achter haar fiets hing. Een ogenblik brak het angstzweet me uit want het fietspad -dat in feite voordien een voetpad was-lag hoger dan de straat en ik zag het niet zitten om daar bruusk af te rijden gezien het autoverkeer . Op het laatste ogenblik draaide ze vòòr haar medefietser af en die man belandde bijna in de landerijen naast het fietspad. We kruisten elkaar rakelings. Ik riep nog luid “amaai” Er kwamen nog fietsers af maar die reden toch netjes achter elkaar. Een stukje verder was er gelukkig een dubbel zo breed fietspad zodat het comfortabeler rijden was.
Om te vermijden dat fietsers wat verder op de weg in de problemen zouden geraken op een smalle baan( een oude baan die niet breder kon gemaakt worden) was er een fiets -en wandelpad aangelegd die slingerde tussen weiden waar paarden grazen en landerijen. Ik geloof dat alle fietsers dit pad gebruiken hoewel het een stuk langer rijden is tot aan een verbindingsweg van Sluis naar Westkapelle.
Ik was afgestapt om een paar foto’s te maken van de uitgestrektheid van het polderlandschap en van de paarden in de weide.
Ik keek nog eens goed achter me en ook vòòr mij om te zien of er geen groep fietsers aankwam en juist toen ik de fiets opstapte klonk een geroep van aanstormende “coureurs” ( fietsbellen hebben die niet want dat maakt hun fiets zwaarder, hebben ze mee eens verteld) . Ik ben van nature geen schijtkonijn maar ik schrok vreselijk. Ik had nog juist omgekeken en niemand zien aanstormen!! Gelukkig stond ik nog aan de kant anders reden ze me overhoop.
Ik zal in het vervolg maar tijdens de week fietstochten maken dan heb je al die vrijetijdsfietsers en coureurs niet.
Gelukkig kon ik bekomen toen ik eenmaal die verbindingsweg overgestoken had . Ik maakte nog een rustig ommetje in de wijk waar ik woon.
het kronkelende fietspad 
ik keek nog even achterom richting Knokke 
de gracht naast het kronkelende fietspad 
naast de gracht zijn er weiden waar paarden lopen 
zicht richting links ’t Zwin en rechts Sluis
Wat heerlijk dat je weer kunnen fietsen Magda. Overal moet je tegenwoordig uitkijken. Er komen steeds meer mensen om te fietsen. Wij in Haarlem hebben sommige plekken vernieuwde brede fietspaden. Mooie fiets E-bike. Nu kun je overal lekker gaan fietsen. Wielrenners kunnen heel hard voorbij schieten. Echt oppassen. Ik kreeg bijna ongeluk ermee. Scheelde heel weinig. Dan was wel gewond geweest. Ik stond toen lepelaars foto maken. Maf wielrenners zeg. Er waren nog meer mensen. Wielrenners moeten daar rekening mee houden. Mooi niet. Keihard voorbij racen. Maf…. Je hebt mooie omgeving foto’s gemaakt.
Dan rijd je helemaal buiten de stad op rustige landwegen…ik geloof dat iedereen door de coronapandemie aan het fietsen is geslagen en in onze streek zijn de fietspaden nog in volle uitbreiding . Ga je hier even de grens over dan heb je echte fietswegen waar auto’s niet mogen komen. Zalig fietsen daar. Maar ik hou me nog in want strikt genomen mogen we nog altijd de grens niet over. Die wielrenners denken dat ze alles mogen en als ze je aan een rotvaart voorbij rijden dan schrik je toch even.
Ik heb met wandelen ook vaak last van fietsers.. die rijden maar raak, ook op de wandelpaden en je hoort ze tegenwoordig nauwelijks meer aankomen, het zijn niet meer die rammelkasten van vroeger! Maar laatst stak ik een fietspad over, rúím voor een fietser langs en die vent vond het nodig te bellen..! pfff te belachelijk voor woorden hoor.. ík lette wel op!
Toch goed dat je weer fietst magda.. ga zo door hè! 🙂
Het zal me niet weerhouden om te fietsen. Daarvoor fiets ik te graag en heb het lang niet gekund en ook niet gemogen!
Fijn dat je weer fietsen kan. Die wielertoeristen zijn vaak een gevaar voor andere fietsers .Nochtans is het fietspad van iedereen
Ja het fietspad voor iedereen maar velen gedragen zich er niet naar!
heel veel fietsers op de weg Magda…
ook voor koersfietsen is een fietsbel verplicht, maar die worden niet standaard meegeleverd
maar niet als ze van op 20 m hoorbaar zijn..
en dat doen ze door te roepen
Is het omdat ik lang niet heb kunnen fietsen of zijn de mensen agressiever geworden?. Zal wel beteren als de terrasjes weer open zijn want nu kan er echt niet veel en reageren ze zich af met de pedalen eens flink in te drukken 🙂 Ach zo van die fietsbel, ja horen schreeuwen heb ik ze wel 🙂
Er zijn tegenwoordig ook zóveel fietsers op de baan hè. Ik ben ook niet de meest behendige fietser en heb het zo niet op smalle fietspaden waar in twee richtingen wordt gereden.
Ben blij voor jou dat het fietsen weer lukt. Toch weer een overwinning.
Ja fietsen lukt me elke keer beter ,en daar ben ik op zich al erg blij mee.. Die fietspiraten gaan het me niet belemmeren. Wandelen bezorgt me na een tijdje pijn in de buikstreek.
Knap van je en wat fijn dat het weer lukt.
Wat jij beschrijft is de reden dat ik zelden op mijn e-bike zit. Ik woon in een heel toeristisch gebied waar koppels naast elkaar blijven rijden en wielrenners me links en rechts om de oren vliegen … idd zonder bel.
Wil het wel langzaam doordeweeks weer eens gaan proberen.
Hoop op een fijne fietszomer voor je.
Normaal is het op deze fietsroute niet zo druk ,maar ja wat moeten de mensen anders doen in deze coronatijden.