Wat ik verwachtte is gebeurd. Zaterdagmorgen toen ik de rolluiken aan het optrekken was zag ik Turbi door het raam naar mij kijken. Hij volgde me van rolluik naar rolluik zoals hij gewoon was te doen. Want wanneer ik opstond rende hij naar beneden en wilde onmiddellijk naar buiten . En dan was het speelse ritueel van poes om mee te lopen naar elk rolluik dat ik optrok. Dit deed hij nu ook. Toen ik aan de achterdeur kwam bonkte hij er tegen om binnen te geraken. Niet echt moeilijk voor Turbi want die wist maar al te goed dat ik de deur eventjes moest uit het slot halen anders kon het rolluik niet over de deurklink( indertijd eens nieuwe deurklinken geplaatst en die klink schuurt nu tegen het rolluik). Daar maakt hij gretig gebruik van om binnen te geraken. Hij was kletsnat en liet zich droogwrijven zoals ik voorheen ook deed. Hij ging in de hall zich verder drooglikken.
Toen begon hij te miauwen dat horen en zien verging. Hij rende luid miauwend door het hele huis , liep de hele living rond, ging voor zijn bord zitten om eten te vragen ( maar dat bord stond er nu niet), sprong tegen me aan . Ik gaf hem dan maar een paar snoepjes van Felix zoals hij altijd kreeg als hij zijn bord nat voer had opgegeten. Hij kalmeerde wat , liep nog eens door de living en besnuffelde alles en dan ging hij terug naar de achterdeur en wilde naar buiten.
Die dag zag ik hem niet meer terug.
Zondagmorgen was ik later op dan anders en toen ik het rolluik aan de achterdeur optrok zat hij daar te wachten. Stormde opnieuw naar binnen en gedroeg zich effenaf agressief , hij sprong tegen me op en beet in mijn been. Liep dan opnieuw luid miauwend door het huis , keek me aan en wilde me opnieuw aanvallen. Een paar felix snoepjes kalmeerde hem niet. De deur was ietwat open en hij ging naar buiten. Liep de hele tuin rond al snuffelend aan struiken , hield halt aan alle plaatsen in de tuin waar hij voorheen soms zat . Bekeek me nog eens en liep langs het huis weg!
Vandaag maandagmiddag zag ik hem plots bij de achterdeur met zijn pootjes op het raam al miauwend. Als je dat niet hoort dan ben je werkelijk doof. Niet binnenlaten zeggen ze dan maar ik kon het toch niet over mijn hart krijgen en opende de deur.
Hij zag er uit zoals ik hem kende en liet zich gewillig strelen. Liep rustig een rondje in de living keerde terug, keek naar de lege plaats waar zijn etensbord altijd stond en keek naar de plaats waar hij zijn snoepjes kreeg. Ik gaf hem zijn snoepjes en eenmaal op keek hij me aan en was weer de deur uit . Hij ging onmiddellijk terug weg. Als hij zoals de andere poezen even langs komt vind ik dit wel fijn voor hem en voor mij.
Kwam hij die twee eerste ochtenden om me af te straffen dat hij niet langer mijn huiskat was? Veertiendagen opsluiting heeft niet veel geholpen om de weg terug te vinden maar het halsbandje met belletje dat hij nu draagt doet hem wellicht herinneren waar zijn thuis nu is.
Ik vind het tof dat hij komt dag zeggen en snoepjes vragen.
Misschien komt hij wel kijken of je nog geen nieuwe kat in huis hebt!
Dagelijks komt hij nog goedendag zeggen. Nu met uitzondering van de twee sneeuwdagen. Zal het te koud vinden aan zijn pootjes 😉
Oei een agressieve kat? Die zou ik toch vermijden. Die van ons was vroeger vaak boos als wij terugkwamen van reis. Dan negeerde hij ons straal. Katten hebben een willetje. Maar een bijter zou ik dan weer niet willen
Ach dat tegen me aanspringen en bijten is eenmalig geweest. Wellicht een reactie op veertiendagen opgesloten geweest te zijn. Hij komt elke voormiddag even langs en laat zich aaien met het nodige gemiauw ,loopt door keuken en living en is dan weer weg.. Zo vind ik het goed ..
De lusten genieten, de lasten niet👍
wat erg voor jou dat je gebeten bent. maar een veearts heeft mij eens vertelt dat je altijd moet opletten met dieren en hun onverwachte reacties die inderdaad niet te voorspellen zijn
Ik ben altijd voorzichtig voor een reactie bij dieren , maar deze keer overviel het mij. Nu komt ze nog langs om goedendag te zeggen en gedraagt zich normaal. Ik kan het niet over mijn hart krijgen om hem weg te jagen. Maar op die manier is het toch leuk voor ons beiden.
hij moet een nieuwe gewoonte aanleren hé
en katten laten zich niet commanderen
hopelijk verloopt alles nu rustiger
maar als hij weer zo agressief wordt zeker niet meer binnen laten
Daar zeg je het: ze moet zich aan de nieuwe situatie aanpassen en de eerste keer zal het een reactie geweest zijn na een opsluiting van 14 dagen. Nu komt hij elke dag even goedendag zeggen en laat zich rustig aaien, loopt even door d keuken en living en is weer weg.
Wel oppassen met deze poes kunnen lekker bijten. Krijg infectie. Of anders zweren been. Deze poes weet waar je woont. Raar dat ene keer dan bijten en ander keer anders gedragen. Je weet maar nooit deze kat. Nee ik zou niet in huis willen nemen. Het is niet goed Magda. Want hij woont verderop. Ik weet voor jou moeilijk is.
Ik probeer gewoon rustig te reageren als ze elke dag eens langs komt goedendag miauwen. In elk geval krijgt ze geen eten . Maar hem weg jagen krijg ik niet over mijn hart. IK denk dat ze de eerste dagen zo reageerde omdat ze veertiendagen is opgesloten geweest.
Rare situatie en oppassen met een kattenbeet want dat kan vlug ontsteken. Het is best hem niet meer binnen te laten, niet prettig voor u maar dan geeft ze het op na een tijdje
Ach elke morgen komt ze goedendag zeggen en dan is ze weer weg. Ze gedraagt zich nu wel normaal. en ik vind het natuurlijk fijn dat ze nog eens gestreeld wil wordendoor mij.
Ik heb niet zo’n verstand van kattengedrag.. maar een kat die me in m’n been bijt, die had ik met datzelfde been naar buiten geschoven en er niet meer in gelaten..! Als ie echt opdringerig blíjft, zou er toch wat mij betreft een belletje naar z’n eigenaren gaan hoor.. en dan zou ík eens kattig doen. Je hebt er dan meer reden toe dan zíj had..
Ach deze middag was hij weer zoals vroeger.Wellicht een eerste reactie geweest. bij het weerzien
die weet wat hij wil Magda
groeten
Poezen vergeten niet vlug en de weg terug naar hier is ook niet ver.Veertiendagen opsluiten heeft niet veel geholpen,. Maar toch zal ik hem niet meer echt aantrekken noch in huis houden. Dat lijkt hij wel door te hebben.
Katten hebben soms twee huizen waar ze wonen. Wie weet wil hij ook zo leven.
Van beide kanten profiteren 😉
Hij is je niet vergeten Magda.
Blijkbaar niet. Maar zijn reactie is nu toch al wat milder. Zondagmorgen was ik wel bang ,hij leek op een wilde kat