Decemberdagen vervolg…

29 december 2021 kinderenenkleinkinderen Sluis Sluis

Zoals je al weet woon ik niet ver van Sluis en af en toe doe ik daar mijn boodschappen. Het is soms gemakkelijker omdat ik daar nooit parkeerproblemen heb . Zo was ik de eerste week van december met mijn vriendin naar Sluis. Zij heeft ook haar vaste winkels waar ze graag haar inkopen doet en ik de mijne. Het was een grijze dag en zeker geen weer om eerst op de wallen te wandelen. Het was erg kalm in het stadje en je kon zelfs nog parkeren op de kleine parking aan het Belfort. Zeker geen terrasjes weer want meestal zitten de mensen toch buiten in het “Hart van Sluis” ,nu niet. Er stonden wel een paar tafeltjes buiten maar blijkbaar had niemand zin om buiten te zitten. Die geveltjes achteraan de parking vind ik altijd zo schattig . Links heb je de brandweerkazerne en ernaast drankenboetiek Belfort. De eerste keer dat ik daar binnen stapte zette ik grote ogen op . Een enorme keuze aan sterke dranken!! En de andere gevels verbergen mooie restaurantjes waar je lekker kan eten.

Op dit plein is er een gedenksteen voor de oorlogsslachtoffers en aan de muur hangen koperen platen met de namen van de burgerslachtoffers die gevallen zijn bij de bombardementen in Sluis en omgeving in oktober 1944. Ik heb lange tijd niet geweten dat de namen van mijn grootouders langs moederszijde wonende in Middelburg(B) daar ook op vermeld staan( de eerste twee namen) en twee kinderen( 7 en 8 jaar oud) van een zus van mijn moeder. Niet iedere keer maar toch regelmatig sta ik daar even stil. De omstandigheden van hun dood beroeren me nog steeds.

Onlangs vroeg iemand of er nog veel sexshops zijn in Sluis. Een drietal denk ik. Maar ze zijn niet zo opvallend aanwezig zoals vroeger wel het geval was.

De kerstverlichting is mooi en hier en daar zijn er opvallende zoals het blauw van de herten.. De mooie pakjestoren op het ronde plein was die dag niet verlicht en ik nam er in de vallende duisternis maar geen foto van.

Het linkse geveltje is drankenboetiek Belfort.

Bepaalde winkels in Sluis weet ik al jaren bestaan maar andere panden veranderen om de haverklap van uitbating. Eén winkel trok deze keer onze aandacht en nieuwsgierig als we zijn, stapten we er binnen. Ik herinner me enkel dat de naam ” Loods ” was maar of het nr 3 of 10 was weet ik niet. Ongelooflijk wat er daar allemaal verkocht werd van beddengoed, kussens, tapijten, kledij, gleiswerk ,namaak juwelen, schoenen en dan vergeet ik nog wel het een en ander.

Wat opviel waren de staande rekken met allerlei gadgets. Vooral die met kleine flesjes likeur , sleutelhangers en klompjes. Die spullen zijn grotendeels verdwenen in het winkelaanbod van Sluis. Ik ben benieuwd hoelang deze winkel het zal volhouden. De toeristen die dit stadje bezoeken zijn niet echt souvenirjagers. Het gaat hen er meer om de sfeer en een ander aanbod van eten en drinken.

Het was half vijf toen we nog iets wilden drinken vooraleer terug naar huis te rijden. We werden er vriendelijk op gewezen dat de horeca om 17 uur de deuren moet sluiten. We namen een koffietje en een portie poffertjes want daar zijn ze altijd zo lekker! Op die manier waren we vroeg thuis want anders zitten we nog dikwijls wat bij te kletsen 🙂
Ondertussen is Sluis nog stiller geworden dan anders nu er een nieuwe lockdown is.

Nog een vervolgje op decemberdagen…

Decemberdagen….

27 december 202127 december 2021 kinderenenkleinkinderen tuin, winter het weer, tuin, winter

Het zijn letterlijk dagen om gezellig thuis door te brengen .Het weer was en is er ook naar. Miezerig en grijs . En als het een keertje niet zo’ n vochtig en nevelig weer was er toch nog op uitgetrokken.

Een paar opvallende dagen zaten ertussen zoals een dagje sneeuw . In de namiddag is het echter beginnen regenen en het bleef maar regenen tot 3/4 van de achtertuin plus het tuinhuis onder water stond. Het leek meer op een vijver want je zag geen gras meer.
Ik heb die nacht niet goed geslapen en ben zelfs midden de nacht opgestaan om te kijken of het water soms al aan de achterdeur stond. Gelukkig was het gestopt met regenen. Het waterpeil was in de loop van de volgende dag toch redelijk gezakt. Mijn laarzen stonden in het tuinhuis en dan ben ik maar blootvoets door de tuin gelopen . In het tuinhuis stond er toen nog 10 cm water Gelukkig was ik voorzienig geweest en stond alles hoog ,de grasmachine had ik al eerder .in de garage gezet.

Die bewuste voormiddag sneeuwde het hard

Dan kregen we een paar dagen nachtvorst en ‘s morgens zag je de planten bedekt met een laagje rijp. Blijkbaar was de temperatuur niet zo erg laag want eenmaal de temperatuur boven nul was bleken de planten niet bevroren te zijn.

Welk weer het ook is elke dag komen de vogels me er attent op maken dat het etenstijd is. Ik kan ze evenwel moeilijk fotograferen . Het moet vanachter het raam gebeuren wat niet altijd goed lukt. Ik heb bij mijn ontbijt een goed zicht op al die ontbijtende vogels. Best leuk. Ik zie eksters, bosduiven , tortelduiven ,merels ,meesjes en mussen. Als het rustiger is in de tuin ook nog een roodborstje

Morgen nog wat verder over de maand december…

Vredevolle Kerst

Afbeelding 25 december 2021 kinderenenkleinkinderen Kerst Kerst

Even afgehaakt…

19 december 2021 kinderenenkleinkinderen Kerst Kerst, op stap, ziek

…omdat ik na de griepprik me een tijdje belabberd heb gevoeld. De drie prikken (ook de booster) tegen corona zijn zonder veel last verlopen. Wel een tijdje ferme vermoeidheid maar dit ging over. Bij de griepprik heb ik precies een aanval van spierpijnen en sinusitis gehad, had het warm en koud en had ik zin in een winterslaap…

In één woord ik voelde me slap en ellendig. Gelukkig lag het hoogtepunt van alle ellende na het kerstfeest met de familie . Mijn schoondochter( verpleegkundige) had de prik gezet toen ik daar was.
Het mistig weer (tot heden) is voor mij ( sinusitis) ook geen aanrader om veel buiten te lopen en ik zoek het ook niet op nu ik het met hulp van medicatie alles onder controle heb. “Rusten en slapen is de beste medicijn ” zei mijn moeder altijd. Dat heb ik dan ook maar gedaan. En tussendoor naar zoeterige kerstfilms gekeken. hahaha. voor zover ik niet lag te slapen .
Nu ben ik bezig met kerstbrieven en kaartjes schijven. Verleden jaar had ik merkelijk meer kaartjes gekregen dan andere jaren .Wel minder kerstmailtjes. Ook dit jaar lijkt het aantal kerstkaarten dat ik ontvang in stijgende lijn te gaan. Dus ben ik maar aan het schrijven geslagen….

Het is lekker warm binnen en overal lichtjes die de duisternis moeten buiten houden maken het gezellig.

Eerst maar verder met kaartjes en brieven schrijven en dan kom ik terug want vòòr ik in een dipje viel ben ik er toch nog even op uit getrokken.

We vierden het vroeg….

14 december 2021 kinderenenkleinkinderen familie, Kerst, kinderen familie, Kerst, kinderen

De voorbije week verliep met ups en downs. Maar zondag was het een heuglijke dag laat ik daar maar mee beginnen.
Elk jaar vierden we Kerst één of twee zondagen voor Kerstdag zelf. Kwestie om alle drie de kinderen met hun wederhelft bijeen te krijgen. Een paar hebben soms zondagdienst( bv in de zorg en de verkoop)
Jarenlang was het verzamelen geblazen bij oma en opa maar kleine kinderen worden groot en verlaten het ouderlijk huis en bouwen een eigen familie op.
Toch bleef het altijd verzamelen geblazen voor het paasfeest ,een bbq in de zomer ,het kerstfeest ,een belangrijke verjaardag….en alles werd in het werk gesteld om ook de kleinkinderen (later met hun echtgenoten en dikwijls nog gastkindjes ) erbij te hebben.
Opa is al een tijdje overleden en de oudste zoon heeft het overgenomen om de familie bijeen te brengen voor oa het Kerstfeest.
Nu in coronatijden blijft het beperkt tot de drie kinderen en hun wederhelft. De kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn er niet bij. Jammer. Ooit zal dit hopelijk weer mogelijk worden dat we met meer dan twintig mensen kunnen bijeenkomen. Zo werd er vòòr coronatijd een grote familiebijeenkomst georganiseerd naar aanleiding van de herdenking van 100 oorlog in de Westhoek. We trokken naar verschillende slagvelden en herdenkingsplaatsen, aten in kleine dorpen in typische eethuizen en beleefden een ongelooflijke mooie dag. Het jaar daarop zou er iets in elkaar gestoken worden aan de kust….. Toen kwam corona!

Zondag reed ik samen met zoon en dochter richting Westhoek, waar we tegen de middag in het grote en gezellige huis van Luc en Ingrid verwacht werden .

Een leuk ideetje: Luc heeft houten stokjes aan de zijwand van een zelfgemaakte kast aangebracht
waar allerlei berichtjes en kaartjes kunnen aan opgehangen worden.

Het was ook een dubbel feest niet enkel Kerst werd gevierd maar ook het feit dat Luc en Ingrid na héél veel jaren het huis konden kopen waar hun drie kinderen zijn groot geworden en waar ze beiden zoveel energie hebben ingestopt om het te vernieuwen , aan te passen aan hun noden en gezellig te maken.
Daar werd eerst en vooral een glas champagne op gedronken!! En meer dan eentje ook!

En dan hebben Luc en Ingrid een waaier aan lekkere hapjes en gerechten op tafel getoverd. Veel te veel want we zijn allen huiswaarts gekeerd met een doos vol desserts “voor de volgende dag bij onze koffie “,zei Ingrid.

Ach maar de huistroetels mogen niet vergeten worden want die bleven allebei ons van dichtbij gadeslaan! En Baziel nog liefst van al op de schoot van Luc. Ook nog een foto van oma met haar kindjes in een overmoedige bui!

Op cadeautjes jacht gaan voor iedereen is allang niet meer aan mij besteed. Maar ik geef toch elk jaar een speciale toets aan het envelopje dat de kinderen krijgen. Dit jaar bracht de Notenkraker hun kerstgeschenk . Een leuk moment om hun verbaasde gezichten te zien!

En toen werd het avond en liet we Ingrid en Luc achter in hun bijna eigen huis om terug te keren naar ons eigen huis !

Ode aan Knokke-Heist

9 december 20219 december 2021 kinderenenkleinkinderen cultuur, Knokke-Heist cultuur, Knokke-Heist, tentoonstelling

Nu de dagen zo kort zijn en het weer niet altijd zo uitnodigend om lange wandelingen te doen stap ik al eens gemakkelijker binnen in het cc Scharpoord om een tentoonstelling te bekijken. Deze keer was het een fototentoonstelling van Valéry Lippens. Zoals de naam al doet vermoeden is hij de zoon van wijlen Burgemeester Graaf Leopold Lippens. Hij exposeert voor de eerste keer in Knokke-Heist. Een soort hommage aan zijn vader die zijn stad in hart en nieren droeg.

Van de zee tot de duinen en de polders niets ontsnapt aan zijn oog . Hier een kleine “bloemlezing”

Ik kan ze hier moeilijk allemaal plaatsen. Ze zijn allemaal zo indrukwekkend mooi.

Wie is daar terug?

6 december 20216 december 2021 kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist, wandelen Knokke-Heist, wandelen, zegemeer

In feite moet ik schrijven “wat is daar terug. “

Vorige week werd in het Zegemeer het kunstwerk ” de Wuivende Krabben” van Paramarenko , na jarenlang opgeborgen te zijn in de gemeentelijke bergplaats , terug geplaatst in het Zegemeer . De herstellingswerken hebben een fortuin gekost en het is nu maar de vraag of die kosten de moeite waard zullen zijn!
De krabben die op een soort bollen staan te ” wuiven” werden verwijderd omdat de krabben niet meer konden wuiven wegens verroest door het water en de zilte zeelucht . Ze kraakten en piepten zo erg dat omwonenden erover kloegen ! De verankering was ook kapot en de beelden sloegen op drift in het Zegemeer. Ook werkten de fonteinen niet meer. In 2015 werd dan beslist om het kunstwerk uit het Zegemeer te verwijderen en te bewaren in de gemeentelijke bergplaats.

Panamarenko, de artiestennaam van Henri Van Herwegen ( ° 1940 en overleden in 2019) wordt beschouwd als een van de voornaamste Belgische beeldhouwers uit de tweede helft van de 20e eeuw. Hij maakte veel kunstwerken die met vliegen te maken hebben. Of dit mogelijk is, is een andere vraag!
Nog een weetje :de naam Panamarenko is een pseudoniem en een samentrekking van “Pan American Airlines and Company

Ik wandelde rond het zegemeer en maakte nog wat sfeerbeelden van die wuivende krabben op de verschillende bollen. Maar overal stond ik er een beetje te ver van af om mooie beelden te maken.

Je kan helemaal rond het Zegemeer wandelen maar het was die namiddag koud met scherpe wind en ik wandelde maar een halve ronde. De rietkragen waren tegen de dijk flink gekuist. Nu kon je tenminste de zwanen zien. De eenden waren nergens te bespeuren en andere vogels evenmin.

“De 2 grote AVL-mannen begroeten mekaar op het plein met een overduidelijke symboolwaarde: een verkeerspunt van doorgaand-, binnenkomend- en uitgaand verkeer. Door hun kleur en hun monumentaliteit zijn de mannen intussen een herkenbaar baken in de gemeente Knokke-Heist geworden( info Knokke-Heist.). AVL is de afkorting van “Atelier Van Lieshout

Ik wandelde langs dit plein waar deze grote beelden staan naar de Lippenslaan om dan via deze laan terug naar de auto te wandelen. Voor de kerstverlichting was het op dat ogenblik nog niet donker genoeg . Maar toch wat sfeerbeelden.

Kerstshoppen

1 december 2021 kinderenenkleinkinderen Kerst, shoppen Kerst, Maldegem, shoppen

Eigenlijk is de titel niet helemaal juist. Want echt kerstinkopen doen deed ik niet. Ik wilde voor mezelf een nieuwe outfit kopen en tot nu toe had ik niet gevonden wat ik zocht. Dat betekende dat vriendin en ik al een paar namiddagen op stap waren en wees gerust het was niet winkel in en uit, want daar heb ik een hekel aan. Gewoon een paar adresjes en dan stop , verder wandelen en een koffie gaan drinken.
Het kerstfeest gaat door bij de oudste zoon en zijn vrouw . Niet eens op kerst maar wel op 12 december. Tja de datum moet passen voor iedereen hé en de drie kinderen hebben ook schoonfamilie… .

We zijn allang overeengekomen dat we kerst vieren half december zelfs toen opa nog leefde.. Gezien dat voor iedereen het eerste feest is in de maand december is de gretigheid ook groot. Jarenlang was het bij mij thuis maar de fakkel werd overgenomen door de oudste zoon . Ik trakteer met het eten en de kinderen zorgen voor de drank . Dus daar moet ik mijn hoofd niet meer over breken. En het eten wordt door henzelf gemaakt want zoon en schoondochter kunnen meer dan uitmuntend koken. Die twee wedijveren met elkaar. Daar profiteren de gasten dan van 🙂

Gisteren reden vriendin en ik naar Maldegem. Daar waren een paar winkels waar het eventueel zou kunnen lukken. En het is ook gelukt. Een jurkje met een jasje er bovenop. Vriendin is altijd overijverig en sleurt dan kleren aan die ik moet passen. Wel makkelijk want als iets niet past schiet zij terug de winkel in om een andere maat te halen( als die er is). Ik bespaar je de foto’s die ze maakte van dat passen! Ik heb zo’n hekel aan passen want dan ben je buiten adem van al dat gesleur met kleren en raak je verhit en bezweet…In elk geval hebben we flink wat afgelachen. Ik met mijn lange broek op mijn voeten en dan de jurk er boven. Ik had geen zin om schoenen uit te doen en de broek kon ik daardoor ook niet uit.

Nu we daar toch waren deden we nog een paar winkels . Je weet maar nooit.. In die ene winkel kreeg ik al een flinke vermindering op de vastgestelde prijs en wie weet deden de andere winkels ook al een actie. Want winkels concurreren maar al te graag met elkaar. Het bracht niets meer op .

Ik had een reclame gezien in de Action En gezien er in Maldegem ook een grote winkel is , ben ik daar binnengestapt en heb grote( 60cm) notenkraker figuren gekocht aan een ongelooflijk prijs als je vergelijkt met andere winkels waar ze soms het vijfdubbele en méér voor vragen. Niet te verwonderen dat bijna in elke winkelkar één of meerdere van die figuren lagen .
De tijd dat ik op jacht ging om kerstcadeautjes voor iedereen te kopen is voorbij. Ik zoek elk jaar iets origineels om een envelopje bij te voegen . Later toon ik wel een foto, want ze zouden kunnen meelezen.
Nu we toch in de sfeer van kerst raakten ,zijn we op de terugweg gestopt aan een groot tuincentrum waar een cafetaria aan verbonden is en daar hebben we ons helemaal in de kerstsfeer ondergedompeld.

Het enige minpunt om deze dagen uitstappen te doen is dat het zo vroeg donker is en zeker op zo’n grijze dag zoals gisteren. Om 17 uur was het al helemaal donker maar het belette ons niet om toch nog eens naar het tuincentrum te gaan. Sluiting om 18 uur . Zo konden we nog een uurtje genieten van de kerstsfeer. Mooi toch !

de voorbije week…

27 november 2021 kinderenenkleinkinderen corona, dieren poezen, tuin, vogels

Prik, prik, prik

Ik heb donderdag de boosterprik gekregen. Bij velen lees of hoor ik dat ze een paar dagen “mottig” waren : spierpijnen en hoofdpijn en misselijkheid. Het is nu mijn derde prik en ik heb er zoals bij de vorige prikken geen last van gehad. Ik heb een kaartje gekregen als bewijs . Zal het maar voegen bij het bewijs dat ik ook al tweemaal ingeënt ben. Mijn vriendin lag twee dagen geveld in de zetel met misselijkheid en barstende hoofdpijn. Ja ik voelde wel wat pijn op de plek waar de spuit gegeven werd maar dat is te verwaarlozen. Ik heb wel bij alle drie de prikken fantastisch geslapen de nacht die er op volgde! hahaha!
Nu maar hopen dat de laatste prik ook bescherming biedt op de varianten die eraan komen.

Pik, Pik, pik
Ja de vogels in de tuin pikken wat af. Ik geef hen alle dagen wat graan en dat weten ze . ‘s Morgens komen vooral de merels aan de achterdeur heen en weer wippen. Als wilden ze zeggen ” wel wanneer krijgen we hier eten” .Het is ook fantastisch om zien hoe ze allemaal eensgezind graantjes pikken. Eén vogel is nooit welkom nl de kraai die zich af en toe laat zien. De eksters jagen die met veel kabaal weg. Ze vliegen recht op de kraai af die dan snel wegvliegt. Maar anders komen ze allemaal goed overeen: eksters, merels , een roodborstje, meesjes ,mussen , bosduiven en tortelduifjes. Ik vind het fijn om zoveel leven in mijn tuin te zien. In de kerselaar hangen verschillende silo’s met graan en noten en vetbollen. Maar gezien de afstand kan ik er geen duidelijke foto’s van maken en teveel inzoomen levert geen mooie beelden op.
Het is aartsmoeilijk om die fladderende diertjes op de foto te krijgen. Bij de minste beweging -zelfs als ik binnen een foto probeer te maken – vliegen ze op. Ik ben al tevreden met onderstaande foto’s.

poes, poes, poes

De twee poezen die dagelijks langskomen om goedendag te zeggen en om natuurlijk wat snoepjes te krijgen zie ik niet meer dagelijks. Ik kan met de huidige temperaturen moeilijk mijn keukendeur open laten staan. Turbo (de poes die een jaar bij mij heeft gewoond maar bij een bezoek aan de dierenarts bleek dat hij gechipt was en dan terug bij zijn baasje is gebracht ) komt nog af en toe . Maar die heeft geen geduld om de wacht te houden bij de keukendeur en trapt het dan maar weer af. Het andere poesje dat ik gewoon blacky noem omdat ze pikzwart is komt nog dagelijks langs tegen de middag. Ik zie dan een paar oortjes boven het raam van de achterdeur uitkomen en met veel gemiauw komt ze dan binnen. Ze laat zich knuffelen en daar tegenover staat dan natuurlijk dat ik haar wat eten moet geven. Het is echt een zachtaardig knuffelbeestje.

Op een namiddag was ik in de tuin wat aan het opruimen en toen kwam ze vlakbij me op het terras staan. Ze stond me te bekijken en miauwde tot ik zei ‘ jaja ik kom al’ Ze ging me vòòr tot aan de achterdeur en wachtte vol ongeduld om binnen te geraken. Ik heb daar een paar foto’s van gemaakt. Ook vandaag zag ik een paar oortjes boven het raam van de achterdeur uitsteken . Het is ook de eerste keer dat ze een blik wierp in de living maar algauw stond ze weer aan de achterdeur, stapte naar buiten ,keek nog eens om en weg was ze. Tot de volgende keer Blacky.

Knars, knars , knars

Ik heb problemen met mijn hersteld vast gebit. Ik had het gevoel dat die bewoog. Gelukkig kon ik na een tweetal dagen al terecht bij de tandarts. Hij is al jaren mijn tandarts en kent de problemen met mijn gebit. Wat ik dacht was ook zo. Nu blijkt er een stuk tand waarop het gebit is geschoven gebroken te zijn. Gelukkig is dit niet zo’n groot probleem omdat die nog op twee andere tanden vast zit. Ik zal er maar aan wennen zeker. Anders wordt het kloppen om dat gebit er weer uit te krijgen. En dat wil ik niet meer meemaken. Héél lang geleden heeft het verschillende uren gekost ( niet in één keer hoor) om hat gebit los te kloppen ( letterlijk) omdat er teveel slijtage op zat. Het was toen nodig om de tanden te vernieuwen.

herfst in de tuin

23 november 202123 november 2021 kinderenenkleinkinderen herfst, tuin herfst, tuin

We kunnen er niet naast kijken dat de herfst in de tuin is binnengeslopen, hoewel nog veel planten hun best doen om de winterslaap nog wat te verschuiven . Eén van de hosta’s die het langst groen is gebleven krijgt herfstkleurige bladeren en de vuurrode bloemen van een struikroos hebben hun beste dagen gehad, de cosmos bloeit nog steeds maar niet meer zo volop en de trosroosjes bloeien nu voor de derde keer maar de bladeren tonen toch dat het einde nadert!

Op een afgezaagde grote struik staan er dit jaar een massa zwammen op het dode hout. En de bloembakken met geraniums aan het tuinhuis blijven nog altijd mooi bloeien. Die staan daar ook erg beschut. Maar eentje blijft de winter tegenhouden een grote troschrysant die nu al een hele tijd bloeit en blijft bloeien

In mijn tuin lag het vol met bladeren van de esdoorn die in de tuin van de buren staat. Ik heb gewacht tot de boom kaal is en heb nu alle bladeren bijeengeharkt en in de border gegooid . Tussen de bladeren komen de voorjaarsbloeiers al piepen. Wat ik niet verwacht heb : de vijgen rijpen nog steeds en zijn nog altijd lekker!

Vorige week waren nog volop in bloei : een driekleurige chrysant, cosmos, de roestkleurige dahlia’s, de gele bloempjes van een eetbare chysanthenum

De natuur gaat nu in rust en werken in de tuin ligt nu ook een tijdje stil . In het voorjaar gaat de natuur weer in gang schieten en bij mij zal het weer kriebelen om in de tuin te werken. Nu kan ik genieten met kijken hoe de vogels in de tuin komen eten ,drinken , rondfladderen en ruzie maken voor de beste graantjes!!