De dag dat ik de mooie zonsondergang fotografeerde toen ik bij de beide kanalen in Oostkerke kwam was ik eerst naar Brugge( St Kruis) gereden om samen met twee schoolvriendinnen ( op behoorlijke afstand van elkaar) te wandelen in de omgeving waar de ene vriendin woonde. Voor mij was het een kennismaking met een mooi wandelgebied.
Aanvankelijk wandelden we langs het Zuidervaartje . Er is naast het Vaartje een breed pad zowel voor fietsers als voetgangers. Niet zo ideaal want die namiddag waren er enorm veel fietsers en als je niet echt op het randje wandelde hoorde je voortdurend rinkelende fietsbellen. Eigenlijk niet zozeer dat we de weg versperden maar  meer  om er ons opmerkzaam te maken, dat ze naderden. Ik wenste dat ik daar met mijn fiets was( maar moet nog wat geduld oefenen ,zucht) Dit komt uit op de Damse vaart en dan nog  een stukje verder rijden op het fietspad langs de Damse vaart, dan kom je in Damme. Mooi einddoel  !

 

De bomenrij links op de foto staan aan de Damse vaart en de bomenrij in de verte zijn de twee kanalen waar ik later de zonsondergang op de foto zette. Zover wandelden we niet ,we sloegen naar rechts af , op de hoek was een pleintje met banken waar je coronaproof  kon uitrusten. Rusten ? Daarvoor waren we nog maar te kort aan het wandelen.

Dit plakkaat kom je ook niet overal tegen. Ik vraag me af of er daar wel  honden mogen meewandelen! Een manège was er in de buurt dus dat paard moest toch ergens kunnen wandelen!

Langs dit pad is het woon en zorgcentrum Van Zuylen gelegen met aan de ingang een kunstwerk in Cortenstaal.

 

Wat mij het plezier deed waren de kinderen die met een monitor aan het spelen waren . Gelukkig was de maatregel versoepeld en mochten de kinderen terug naar buiten .

En dat deden ze op de olifantenglijbaan en glijden langs een kabelbaan

Eén meisje zag dat we foto’s aan het maken waren en ze riep dat ze het nog eens zou doen voor ons.

Het natuurlijke en mooie was dat er boomstammen werden gebruikt om de kabel aan op te hangen.

Wat verder een oud boerderijtje en aan de zijkant lag een petanque baan. Zo te zien werd er al lang niet meer op gespeeld.

De schoutsgroep Don Bosco hoopte veel wandelaars te zien langs wandelen want ze stonden er met een standje om aardbeien -en bessenconfituur te verkopen. Om een grote toeloop de baas te kunnen was er een parcours aangeduid. Maar niemand te zien. Mijn vriendin en ik volgden de pijltjes en kochten elk een potje confituur. ( en ondertussen heb ik de bessenconfituur al geproefd en ze is echt lekker ). Duimpjes omhoog voor onze steun 🙂

Ook konden we in een stukje bos wandelen op onze terugweg…

wandelden we door een woonwijk, liepen langs een gracht waar het water naar het Zuidervaartje vloeide en bewonderde ik mooi geknotte knotwilgen. Ze doen me denken aan de knotwilgen indertijd die het voetpad afzoomden. De knotwilgen zijn allemaal verdwenen omdat ze de dallen van de voetpaden omhoog duwden en niemand nog deftig kon wandelen al zeker niet met een kinderwagen. Nu staan er esdoorns en binnenkort is het weer van dat. Denken ze niet na op de groendienst?

Overal op de paadjes en het gras afgevallen bladeren. Niemand heeft het gezien ,ik heb er eens flink in gerommeld met mijn voeten. Leuk toch om bladeren met je schoenen op te scheppen en in de lucht te gooien. Het kind werd wakker in mij  🙂

En hier kwamen we terug aan het Zuidervaartje.

Het werd al schemerig maar niet genoeg donker om deze boom met een slinger van lichtjes te kunnen bewonderen.
Einde van een mooie wandeling .Toen reed ik huiswaarts waar ik nog even een mooie foto kon maken van de ondergaande zon.( zie een vorig lopgje)