Ik moest deze week naar de apotheek. De apotheek is niet zover van mijn deur en toch neem ik meestal de auto omdat ik dat combineer met andere boodschappen doen. Deze keer deed ik het  te voet. Het was een zonnige voormiddag en ik koppelde er een wandelingetje aan vast . Ik wilde wel eens zien  waar die grote kraan stond die nu al een paar weken mijn uitzicht  vanuit mijn keukenraam bepaalt.

Ik wandelde na het bezoek aan de apotheek langs het brede fietspad richting Sluis. Een voetpad is er niet . Wellicht dacht het gemeentebestuur dat er op dit stuk weg geen wandelaars zouden lopen. Maar je ziet er van langsom meer en meer mensen wandelen . Er staan wel villa’s maar er zijn nog grote delen waar geen woningen staan en waar je een ruim zicht hebt op velden en weiden en in de verte  de kerktoren van Knokke ziet en ook een massa bouwkranen die het uitzicht bederven

Ik wandelde dus netjes aan de kant van het fietspad  langs een boomgaard waar stokoude fruitbomen staan.

Sommige bomen hebben veel dode takken en toch groeit er nog fruit aan nl appels.

Deze leiding is de oorzaak geweest dat de weg een tijdje was afgesloten en we enkel via de Natiënlaan naar Sluis konden rijden en dat de mensen komende van Cadzand een andere route moesten nemen. Want op het kruispunt werd een rotonde gemaakt. En dat allemaal naar aanleiding voor de aanleg van een grote rotonde op de Natiënlaan. Het is nog niet genoeg dat er een grote balkonrotonde is in Westkapelle die aansluit met de A11 . Nu wordt er een beetje Knokke waarts nog eentje gemaakt. De werken zijn gestart en we moeten nu al uitkijken hoe we moeten rijden en omrijden!! Die werken zullen langer  dan één jaar duren.

Een heel eind in de weide ( foto is door inzoemen niet zo scherp)zitten twee ooievaars op een daar geplaatste paal. Deze palen staan hier verspreid in het landschap. Op de meeste palen is er een nest gebouwd door de ooievaars.

Ik liep langs een leegstaande villa. De bewoners waren lieve mensen die hier na het pensioen van de man ( een zelfstandige schrijnwerker ) kwamen wonen. Ze hadden een gehandicapte zoon voor wie ik nog de nodige formaliteiten heb gedaan om financiële hulp te bekomen. Zouden deze mensen nog leven en wat is er van de zoon geworden ?

Een nieuwe villa op het  stukje grond waar ik samen met de eigenaar van de grond 18 jaar heb getuinierd. Het doet wel iets om daar waar ik jaren heb doorgebracht om aardappelen te telen ,en tomaten ,prei ,selder ,bonen …en nog zoveel meer te zaaien en te planten  en ook klein fruit als frambozen, aalbessen, braambessen, stekelbessen en aardbeien…
De kinderen en later de kleinkinderen  kwamen helpen en niet te vergeten de uren die ik er versleten heb met praatjes te slaan met buren en voorbijgangers wonende in de wijk. Mijn grote groententuin was een uitlaatklep voor mijn job die geestelijk veel van me vergde. Mooie herinneringen…

En de kraan heb ik gevonden  in een straat niet zover van waar ik woon. Het huis dat er stond is afgebroken en er wordt een nieuwe woning opgebouwd. De bewoners zijn gestorven. De man( vroeger een bakker)en zijn vrouw ( die meehielp in de bakkerij) zijn hier ook komen wonen toen ze op pensioen gingen. De man deed zijn dagelijkse wandelingetje in de wijk  steeds met zijn handen op zijn rug en altijd klaar om een babbeltje te slaan. In de straat zag ik een stukje trottoir vol met mos . Gevaarlijk glad !

’t was een heerlijke wandeling vol herinneringen aan vroeger.  Zal ik zeker nog doen, want toen we een hond hadden deden we grote wandelingen in de omgeving.