Nu merk je goed dat de herfst er is.  Stonden de bomen een week geleden nog mooi te wezen met hun kleurig bladerdak. Nu vallen de bladeren- vooral door de stevige wind -vlug af. Het weer is wisselvallig :  gisteren was het 18 ° vandaag is het  12 ° en volgens de meteo met een gevoelswaarde van 6°. Ik ben allang blij als het eens een dag niet regent maar dat is dikwijls ijdele hoop. Niet dat het continu regent of dat er stortregens  zijn maar geen dag gaat voorbij zonder nattigheid.
Vandaag was echter een dag zonder regen en de zon maakte er een aangename dag van! Het winteruur zorgt er voor dat het vroeger donker wordt en dat het tegen de avond vlug afkoelt..

Maar klagen moeten we zeker niet als je weet dat mijn Canadese familie al sneeuw heeft gekregen einde oktober. Eigenlijk was het voor hen ook een verrassing want het was al een hele tijd mooi weer.

Op een mooie dag zoals vandaag moet je echt naar buiten. Zo heb ik nog wat rozen kort gezet en de bladeren van de pioenen afgeknipt. Morgen nog het een en andere opkuisen. Er wordt dikwijls aangeraden om alles zo te laten maar op den duur is het een rommelige  boel in de tuin en uiteindelijk moet je toch alles afknippen. Ik verzamel alles op een plekje onder de hulstboom waar alle bladeren en takjes kunnen verteren. Gegarandeerd blijft er na de winter niet veel meer van over en op die manier heeft de hulstboom de nodige mest gekregen. Het is een oude en zelfs een lelijke boom  met lange takken hangend naar beneden. Ik noem het mijn slingerboom en de rode bessen worden door de vogels vlug opgegeten zodat de takken er wat kaal bij hangen. De boom staat er al zò lang en ik zou die graag nog lang willen houden. De meeste mensen vragen zich af welke boom het is. Durven wellicht niet zeggen ” lelijke boom ” 🙂  Nakomelingen zijn er al genoeg. Overal in de tuin vind je  jonge hulstboompjes. Morgen plaats ik hier een foto ervan.

De esdoorns in de straten rondom zijn zo mooi van kleur! Hier een straat waar er nog veel bladeren aan de bomen hangen. Voor mijn deur zijn ze al kaal.

Door de zachte temperaturen blijven planten bloeien en andere denken wellicht dat het al lente is. De geraniums blijven maar bloeien en de Oostindische kers begint er opnieuw aan!

De kardinaalsmuts doet zijn best met zijn rood-witte vruchtjes en de wilde aronskelk schiet overal uit de grond

Twee kleinbloemige chrysanten die aanvankelijk kleine plantjes waren in een bloemstukje ( en die ik op het graf van opa gezet had) zijn nu in de tuin uit de kluiten gegroeide planten geworden. De eerste was driekleurig en is driekleurig gebleven.

De vuurdoorn bloeit overweldigend maar de merels hebben de weg gevonden en op twee dagen tijd staat de struik al zoals op de tweede foto.

Nu de kerselaar gesnoeid is zie je het eten voor de koolmeesjes goed hangen. Merels proberen  in duikvlucht in de graanstaafjes te pikken maar dat lukt hen niet zo goed. Het graan op de grond vinden ze zeker niet goed genoeg!

De magnolia begint nu zijn gekleurde bladeren massaal te verliezen en de bloemknoppen voor volgend voorjaar zijn goed te zien.

Op een restant van een afgezaagde krulwilg groeit er mos en dat wit is wellicht een soort schimmel.

Stonden er eerst overal kleine paddenstoeltjes nu zie je hier en daar grote exemplaren.

De grote rozenstruiken zijn gesnoeid maar ik heb toch nog enkele bloemen kunnen afknippen.

Op een  dag zoals vandaag is het genieten van een zonnige herfstdag !