En wandelen maar…

Zondag ben ik opnieuw op de wandel geweest. Deze keer in de Steenbrugse Bosjes( bij Brugge). Samen  met mijn schoolvriendin reden we er naartoe. Te voet was het niet zo ver van haar woning maar  we moesten ook terug en daar bovenop nog een wandeling in het bos vond ze voor mij toch te veel. Ik zei maar niets maar achteraf gezien had ze wel gelijk. Ook gezien we nergens in de onmiddellijke omgeving van het bos wat konden uitrusten in een tearoom, gewoon omdat er geen tearoom was in de omgeving.

We parkeerden in de omgeving de auto en wandelden langs een woonzorgcentrum  en voorbij het  AZ St Lucas naar de ingang van de Steenbrugse Bosjes. Ik had er nog nooit van gehoord maar het was er wel een wandeling waard. In feite koos zij voor dit bos omdat het op een zondag in het Tillegembos en Beisbroek veel te druk is deze tijd en we wilden geen drommen wandelaars tegenkomen.

Het woonzorgcentrum de Zeventorentjes( verwijzend naar een oude boerderij in de omgeving dd uit de 14e eeuw met een duiventoren met 7 torentjes( klik) en nu uitgebaat als kinderboerderij.)
Vlak vòòr het zorgcentrum bevindt zich het AZ St Lucas. Rondom de parking prachtig verkleurende bomen!

Vlak naast het AZ St Lucas is er een ingang naar het bos.

De beek waar je over een brug het bos binnenstapt zit vol met eenden die in groep weg en weer over het water “varen”.

Vlak bij de ingang van het bos  zie je een massa rode paddenstoelen met witte stippen. Een  gids vertelde eens dat deze vliegenzwam vooral gedijt onder berkenbomen maar ook te vinden is bij beuken en eiken. Hier stonden er berken.

Het plakkaat en de verwijzing naar een wensboom deed ons naar een plek stappen in het bos waar we van ver al linten en kleurig ingepakte bomen( met breiwerk) zagen.  Een ontroerende plek met hartverscheurende berichtjes.

Vlakbij waren boomstammen bijeen geplaatst waar je een bezinningsmoment kon inlassen.

Zoals bij de vorige wandeling in de Assebroekse Meersen waren er dieren afbeeldingen gebeiteld in de boomstammen die als zitbank gebruikt worden.

De benaming bosjes …van mij mag het wel een bos genoemd worden al heeft het niet de grootte van het Tilleghembos of Beisbroek.

Mooie bomen met verkleurende bladeren en overal héél veel paddenstoelen

Op het einde van de wandeling even rusten op een bank samen met een vleermuis !