Even iets vertellen .

Een herfstfoto van mijn straat en wat bloemen nu nog in mijn tuin. Ik ben volop bezig met bloembollen te planten want ik wil volgend voorjaar een zee van tulpen en narcissen zien om te vieren dat ik er weer helemaal bovenop  zal zijn. Ik zal er in elk geval mijn best voor doen.

Zij die hier langskomen zullen zich afvragen waarom ik niet bij hen langskom en ook niet regelmatig blogpostjes maak. Ik heb nog altijd heel veel zin om mijn gedachten, uitstappen , foto’s… met jullie te delen. En ook om bij jullie langs te komen, maar ik moet doseren en dat kan nog een hele tijd duren.

De operatie die ik half juli onderging( een littekenbreuk operatie) is veel zwaarder uitgevallen dan ik verwachtte ( ook dank zij corona waardoor ik vier maanden moest wachten) en het herstel verloopt ook trager dan ik gehoopt had. De operatie zelf is goed verlopen maar echt hersteld zal ik pas zijn een jaar na de operatiedatum. Dus nu nog 8 maanden te gaan.
Pijn is een dagelijks woord geworden in alle gradaties van miniem tot de overtreffende trap en liefst altijd onverwacht. Gelukkig duurt het nooit heel lang. Ik neem geen pijnstillers. Ik ken mezelf dan doe ik dingen die ik beter niet zou doen. De chirurg stelde voor om een inspuiting te geven maar die heb ik geweigerd. Ik heb zo al genoeg problemen met medicatie met soms felle reacties als gevolg.
Maar ik heb wel een grote natuurlijke rem : vermoeidheid. Ik ben vlug moe en ondertussen heb ik geleerd om daar aan toe te geven en kruip ik in de zetel om wat te rusten. Ik heb een schat van een vriendin met wie ik nu(in feite gaan we al jaren samen op stap) korte uitstappen doe . ” Eerst rusten vóór we op stap gaan” zegt ze moederlijk en dan zijn we een paar uur weg! Daarna is mijn energie op maar nu komen er toch al dagen dat het stukken beter gaat. Uiterlijk zie je niets en al te dikwijls denken anderen  dat je genezen bent. Terwijl je in feite nog een lange weg hebt te gaan . De chirurg drukte me maandag  bij de controle nog eens op het hart ” Wees voorzichtig” in alles wat je doet. Dat zal ik zeker doen en zeker met Covid 19 in de buurt. Ik ben een risico patiënt en niet enkel gezien mijn leeftijd.
Ik heb een zeer helder relaas gelezen van een chirurg over een littekenbreuk operatie . Het is maar best dat ik dit niet op voorhand heb gelezen. Het is een riskante operatie en zeker als er zo’n grote breuk is  vastgesteld zoals  bij mij .

Maar ik ben een positief ingesteld mens en wees gerust ik laat mijn hoofd niet hangen. Ik ben ook omringd door familie en lieve vrienden!

 

12 gedachtes over “Even iets vertellen .

  1. wat een lange nasleep hé
    doseren is de boodschap en als je lichaam rust vraagt dat dan ook doen
    hopelijk ben je tegen de volgende lente/zomer weer helemaal beter
    nu is het sowieso veiliger om thuis te blijven

    • Ja wat wil je twee serieuze operaties met een tussenpauze van een jaar. De gevolgen van een verkeerde diagnose de eerste keer zijn echt niet te onderschatten en ik word er ook niet jonger op hé. Het is moeilijk rustig te blijven als je nog zoveel wil doen hé! Ik hoop het ook dat ik tegen de lente weer volop energie en veerkracht terug heb.

  2. Moeilijk als de geest actiever is dan het lichaam mee wil. Maar gun jezelf rust, dan komt het hopelijk allemaal terug goed. Deze Corona- (jammer genoeg) en wintertijd geeft de kans om te verstillen.
    verzorg je goed.

  3. Mooie nog in je tuin Magda maar als je tulpen en narcissen wil in de lente ,moeten ze nu de grond in. Maak je geen zorgen om tegenbezoeken. We zien je wel verschijnen als je terug in orde bent

Geef een reactie