Donderdag (2 juli) kwam Sébastien ‘s morgens naar Oma.  De vakantie is begonnen en eindelijk kon hij eens voor een paar dagen langskomen. Mijn bubbel is groter geworden en behalve mijn kinderen en een paar vriendinnen  kwam hier niemand over de vloer. Wat een opluchting dat we voorzichtig weer meer mensen kunnen ontvangen.
Toevallig ging ik die dag met een schoolvriendin een wandeling maken in Cadzand. Maar dat deerde Sebastien niet want hij gaat ook graag wandelen en de zee is en blijft aantrekkelijk als je zelf niet aan zee woont!

Met de auto van de vriendin en elk met een mondmaskertje aan reden we naar de parking even buiten Cadzand.( foto is teveel ingezoomd). Ideaal om van daaruit ofwel naar de Zwingeul zelf te wandelen of eenmaal boven de wandelweg op de duinenrij te kiezen. Wij kozen geen van beiden maar vertrokken voor een wandeling in het duinlandschap gelegen achter de duinen. Op het einde kom je uit op het haventje van Cadzand. De meeste mensen kennen dit pad niet en voor iedereen die het de eerste keer doet is het een verrassing. Vorige keren liepen de Langhorns er rond deze keer graasden ze wellicht elders.
De natuur is er momenteel op zijn best. Er was een strakke wind en je kon een jasje echt verdragen. Maar daar was het windluw en borgen we onze jasjes al vlug op.

De parking waar je nog alle plaats van de wereld had en het lange pad naar het Zwin toe Wij namen de weg die je nog op het uiterste randje van de foto ziet.

Hoge grassen , planten en bomen omringden ons..

De runderen waren er deze keer niet. Toch niet hier.

Er stonden veel lage appelbomen vol met appeltjes. Zomerappeltjes die heel lekker zijn voor appelmoes. Ik herinner me dit nog vanop de boerderij bij tante Regina en nonkel Clement. Alleen moest je er vlug bij zijn want die waren vlug “gestekt” door wormpjes.

Ontzettend veel braambessenstruiken en met mooie ” trossen” onrijpe vruchten. De moeite om er wat later te komen plukken! Of zou dat niet mogen ?!

De natuur wordt hier gerust gelaten.

Een bankje nodigt uit tot zitten (!) en dan zie je vòòr je dit duinenlandschap met veel duindoorn die nu nog niet bloeit…

..maar niet enkel duindoorn is er massaal aanwezig ook de koningskaars , de egelantieren roze en witte, de gevaarlijke berenklauw ,en de roze bloemen waarvan ik de naam niet van ken ( Mizzd help je me ? ). In de grote tuin waar ik vroeger tuinierde  had ik indertijd heel veel koningskaarsen staan. Ik vind het zo’n majestueuze plant. Deze hier moesten nog allemaal bloeien.

Het was echt genieten ! Toen kwamen we aan het haventje. Maar dat is voor morgen. Is iets totaal anders dan deze wandeling.