Na Wenduine planden we om de volgende badstad te bezoeken nl De Haan. Dat hebben we even uitgesteld omdat het weekend was. Mijn vriendin en ik vreesden de drukte op de tram. We veranderden de plannen en reden naar de Oosthoek ( een wijk in Knokke). We parkeerden de auto vlakbij de ingang van  het knuppelpad dat al enige tijd een naam heeft gekregen nl het wiedauwpad, en wandelden dan  door de Zwinduinen naar het Natuurpark het Zwin

Het wiedauwpad zoals het er nu uitziet .Door de droogte ligt het hoog boven het duinlandschap. In nattere tijden loop je echt boven het water.

Op het einde van het pad wandelden we door de Zwinduinen. Er is een soort schelpenpad voor de voetgangers en de fietsers rijden op een grindweg. Erg druk was het niet . De meeste wandelaars en fietsers kwamen vanuit de richting van De Haas van Flanagan( officieel Hospitality genaamd) op het einde van de versmalde zeedijk. Wij sloegen niet af en wandelden rechtdoor.

Heerlijk wandelen in de Zwinbosjes met zijn typische planten en struiken..

Toezicht in de Zwinduinen door een fietspatrouille. Zoon van een neef van me. De tweede agent trok de foto.

We wandelden langs de  vier kolossale blokken, gehouwen uit Oostenrijkse granietrotsen,  van  Ulrich Ruckriem en zagen tussen de blokken al het bezoekerscentrum van het Natuurpark Het Zwin met bistro-restaurant “The Shelter”

Maar eerst liepen we nog langs de hoge palen waarop de ooievaars hun nest hebben. De ouders waakten over hun kroost !

Aan de waterkant was er een drukke bedoening van allerlei watervogels. Ik kreeg ze niet allemaal in beeld. Er was precies onrust tussen al die vogels die maar over en weer en water in en uit liepen. Kan niet zijn  door onze aanwezigheid want we stonden redelijk veraf.

Een rustpauze was meer dan welkom na anderhalf uur wandelen ,gedeeltelijk in de blakende zon en dan weer met een dreigende hemel en veel wind en dan ook nog het uitgebreid babbeltje met twee jongere excollega’s. Een echt hartjeswafel gaf ons weer de nodige energie om de terugweg aan te vangen.

Het weer was op korte tijd omgeslagen en we zagen de bui al hangen! Droog zouden we  de auto niet bereiken. Kort maar een hevige en flinke onweersbui overviel ons. Gelukkig was er op dat ogenblik zo’n felle wind voor ons uit de goeie richting zodat we  dicht tegen een haag aangedrukt lekker droog bleven. De mooie Konikpaarden zie je amper op de tweede foto hierboven.

Daarna stapten we flink door  onder een stralende zon maar toch begeleid met dreigende wolken die snel voorbijvlogen ( gelukkig maar) langs de restanten van de vroegere luchthaven richting Oosthoek. Onderweg zagen we grote graslanden met in de verte de bomenrij vlak naast de Zwinbosjes waar we gewandeld hadden. En ook zagen we in de verte een kudde Schotse Hooglanders grazen en eentje was wat dichterbij. Machtige dieren om te zien ! Zij hebben nu alle plaats om te grazen sedert alle uitheemse bomen verwijderd zijn en het gebied zoveel mogelijk in de oorspronkelijke staat is hersteld.
We waren blij om de auto te zien die we uren ervoor  geparkeerd hadden  Moe maar tevreden na een prachtige wandeling.