Mijn tuin is een verhaal van een pril begin tot een volwassen heden. Als ik erin rondloop dan herinner ik me hoe die bloemen en planten hier zijn gekomen. Er hangen dikwijls verhalen aan vast.
Ik zal er enkele uitlichten:
Toen we de grond kochten om er een paar jaar later op te bouwen noemde de straat Manitobalaan. Bijster mooi vond ik het niet maar ja straatnamen benoem je zelf niet. Jaren later moest dochterlief een les leren en het ging oa over Manitoba ,de graanschuur van Canada. Ik vertelde haar toen dat de oorspronkelijke naam van de straat waar we woonden zo noemde, want door de fusie van vier deelgemeenten werd een andere naam aan onze straat gegeven omdat er in de deelgemeente Heist een Manitobaplein was . Daar woonden meer mensen dan in onze korte straat en het was gebruikelijk dat de naam behouden werd waar er meer inwoners woonden.
Wij kregen een andere naam en gezien het een nieuwe wijk was met heel wat nieuwe straten werd gekozen voor bloemen en bomennamen. Onze straat kreeg de bloemennaam Jasmijn. Zoals zovele mensen worden nogal dikwijls jasmijnen en seringen met elkaar verward. We kochten zogenaamd een jasmijn als eerste struik/boom om in onze tuin te planten en wij niet alleen in deze straat. Al de buren hebben een jasmijn in hun tuin. Wat bleek al die jasmijnen struiken in de straat waren in feite seringen. Maar kom wie valt daar nu over,het was de intentie die telde hé !
De oorspronkelijke jasmijn(sering) is er niet meer . Maar een uitloper van de allereerste staat nog in de tuin!
Een bevriend echtpaar van mijn ouders gaven me als welkomst cadeau in het nieuwe huis een ouderwetse rode pioen. Ik moest beloven dat ik goed voor deze bloem zou zorgen en gaven instructies hoe ik die blijvend moest verjongen. Het waren zo’n lieve mensen dat ik dat graag beloofde. Heden heb ik op verschillende plaatsen in de tuin een mooie struik staan. Met een pioen moet je wat geduld hebben en na enkele jaren bloeit die overdadig.
Van mijn broer kreeg ik een zalmkleurige en een roze pioen ( de kleuren zijn met de jaren bleker geworden) Mijn broer is op jonge leeftijd gestorven maar hij leeft verder in deze mooie pioenen en hij zou wat fier zijn moest hij die uitbundige bloei kunnen zien.
Toen we hier pas woonden kreeg ik van mijn moeder een bloem die je vroeger in alle voortuintjes zag staan.
Een gemakkelijke plant als die maar in de zon staat en die ook lang bloeit en een heerlijke geur verspreidt. Zij noemde ze “groveliers”.(=muurbloem). Jarenlang groeiden en bloeiden ze langs één gevel van het huis. Toen bleven ze na een strenge winter weg. Een paar jaar geleden zag ik in een tuincenter muurbloemen. Ik heb er een paar potten gekocht en met wat geduld heb ik nu terug overal in de tuin “groveliers” staan. Dit jaar bloeiden ze erg vroeg en is hun bloei nu zachtjesaan aan het verminderen.
Er komt nog een vervolg 🙂
Wat een prachtige bloementuin! Met veel liefde verzorgd, lees ik tussen de regels door.
Ja een tuin onderhouden vraagt wel wat werk, maar voor mij is het ontspanning en kan ik alle zorgen ( al die er zijn 😉 ) even opzij zetten. Toen ik nog werkte had ik een job waar ik eenmaal thuis geestelijk wat moest bekomen. Dan verdween ik een uurtje in de tuin.
een tuin om trots op te zijn Magda
prettig weekend
Och trots op zijn is veel gezegd, het voornaamste is dat ik er kan van genieten en dingen kan uitproberen.
Een mooie tuin vol leuke herinneringen.
Herinneringen in overvloed en een tuin moet niet zo strak zijn , de bloemen mogen zich uitzaaien en op dat nieuwe plaatsje groeien en bloeien( als het de spuigaten niet uitloopt natuurlijk 🙂 )
Een prachtige tuin boordevol herinneringen heb jij, Magda. 🙂
Voor mij in elk geval . Ik vertel dit ook niet aan jan en alleman die hier komt 😉
Daar snap ik nou helemaal niks van, hoe je jasmijn en sering door elkaar kan halen.. dan is die struik ooit door iemand verkeerd jasmijn genoemd, kan niet anders, want het lijkt echt totáál niet op elkaar! Mijn moeder had vroeger een boerenjasmijn in de tuin en altijd als ik zo’n struik nog eens ergens zie, moet ik aan haar denken. Seringen vond ze ook mooi, maar wie vindt die nou niét mooi? 😉
Leuk als planten zulke mooie herinneringen opwekken.. en dat je ze nog kreeg van mensen die er allang niet meer zijn, zó mooi!
(maar ik had nu wel gehoopt op die instructietips om die pioenen blijvend te verjongen..! 😉 )
Ja iedereen noemt hier een sering een jasmijn. Het is zo ingeburgerd dat de mensen veelal niet weten hoe een jasmijn er eigenlijk uitziet. Neen ze gelijken echt niet op elkaar.
Een pioen kan je verjongen door er in het najaar met een spade aan de buitenkant een stuk af scheuren. Zo noemen ze dat. De bladeren moet je afknippen en dan stop je het afgescheurde stuk niet te diep in de grond. Met wat geluk heb je na twee jaar weer bloemen en jaar na jaar vermeerdert het aantal. Ga je het proberen!? Op die manier heb ik nu op drie plaatsen in de tuin zo’n donkerrode pioen staan.
Wow wat een prachtige tuin!
dank je wel Falderie. Ik tuinier dan ook graag, want in een tuin is er altijd wel iets te doen.
We hadden ook ooit pioenen staan, maar op een gegeven moment waren ze plots weg.
Een pioen heeft vruchtbare grond nodig en in een droge periode ook wat extra water. Misschien weggebleven van ouderdom. Af en toe jonge scheuten opnieuw planten!
Van de arme grond denk ik.
Wauw wat ziet deze tuin heel mooi uit. Serin ruikt zo lekker. Trekken vlinders eraan. Zijn ze dol op. Deze tuin zit vol met herinneringen. Toch mooi dat weer eens terug ziet van deze mooie tuin. Echt genieten. Mooie foto’s.
Ik geniet echt van mijn tuin . Daar kan ik me echt ontspannen. In gedachten babbel ik tegen al die bloemen en planten 🙂 🙂 en al de herinneringen dan aan vroeger !
Een tuin vertelt steeds een deel van je leven waar heel wat herinneringen an vast hangen.Prachtige tuin heb je Magda.
Marylou dat is mooi gezegd! Dat is inderdaad zo!