Eten moeten we , ook nu …

Ik wil dat vervloekte woord niet in de titel zetten. Jullie weten wel waarover ik het heb.
Toen de lockdown afgekondigd werd, viel van de ene dag op de andere het lijfelijke contact met mijn kinderen weg. Dochterlief kwam wekelijks langs en de tweede zoon kwam drie keer in de week ’s middags eten ( één keer warm en twee keer at hij soep met zijn meegebrachte boterhammen. Hij wilde niet dat ik drie keer in de week voor hem warm eten zou klaarmaken). De oudste zoon kon al helemaal niet meer langskomen want hij woont in de Westhoek. De twee kleinkinderen die hier regelmatig op vakantie komen en me in de tuin helpen,  zie ik nu ook niet. Daarom dat ik nu alles in mijn eentje moet doen in de tuin!

Aanvankelijk deden dochterlief en de zoon om beurt mijn boodschappen want ik was op dat ogenblik nogal verkouden en bij ieder kuchje werd je scheef bekeken.
Maar toen zij beiden ook minimaal naar hun werk moesten en bijgevolg geen reden hadden om Knokke binnen te rijden , besloot ik om zelf mijn boodschappen te doen. De controles zijn al zo streng en de truken van veel mensen om toch de stad binnen te geraken waren uiteenlopend. Ik wilde hen problemen besparen.
Contact is er met de dochter de dag dat ze  naar haar bureau moet. Even maar .

Voor mij was het toch echt wennen zoals voor iedereen denk ik. Ik moest geen grote kookpoten meer roeren en ook geen zoetigheden meer bakken die ik hen dan meegaf. Ik mis dat wel.

Dus zijn alle contacten tegenwoordig virtueel en soms heb ik er een dagtaak aan ,hahaha! Eén van de vriendinnen heeft het nogal moeilijk in deze tijd. Ze is alleen en heeft enkel nog een paar verre familieleden. Er wordt duchtig over en weer gechat en dan vroeg ze al eens ” wat eet jij vandaag?” Zij kookt niet graag en gaat regelmatig iets halen bij de beenhouwer. Toen heb ik haar gezegd ” weet je wat , ik maak elke dag een foto van mijn middageten” Dat vond ze leuk en ik merk dat het haar aanzet om boodschappen te doen in haar onmiddellijke nabijheid en niet meer naar een verder gelegen grootwarenhuis. Ik word hierdoor ook gestimuleerd om het bord overzichtelijk te dresseren en dat lijkt me al aardig te lukken.
Ik ga het hier allemaal niet uitgebreid neerschrijven maar de grote foto is van vandaag: asperges, hollandaise saus, geplet eitje, een kippenlapje en gekookte aardappelen. De puntjes van de asperges zijn wèl wit ,maar ik heb graag nootmuskaat erop en vandaar die bruine kleur 😉
Deze asperges kwamen uit de diepvries. Ik ben volop bezig om mijn twee diepvriezen leeg te eten( doe ik elk jaar in het begin van het jaar). De kwekers vragen heden  15 euro tot 20 euro voor een kilo asperges wel thuisbezorgd. Ik zal er dit jaar niet veel eten. Verleden jaar kocht ik er voor 5 euro per kilo.

Ik ga verder foto’s maken en al mijn borden verzamelen in één map!

15 gedachtes over “Eten moeten we , ook nu …

  1. Allemaal pláátjes van borden.. zo mooi krijg je ze in een restaurant vaak niet eens!
    Ik ga je niet nadoen.. echt publicatie-waard zijn maaltijden hier niet.. maar we verhongeren niet gelukkig! 🙂

    • Het idee is ontstaan om een vriendin wat op te monteren in deze tijd.Ze heeft geen familie meer en we kunnen elkaar momenteel niet ontmoeten! En al vlug wordt er eens gevraagd wat eet je vandaag.Ik vond het gemakkelijker om een foto te sturen. ZIj kijkt er al naar uit en als we met elkaar bellen dan kunnen we al eens lachen als ik vergeten ben om een foto te nemen en een leeg bord fotografeer.

  2. Ik weet het dat je moeilijk hebt. Het is ook erg dat je familie niet kunnen bezoeken. Je mist het wel. Ik hoop dat binnenkort gewoon word. Maar ik ben bang van niet. Ik bleef ook heel veel thuis. Ferry ging gisteren naar tuincentrum toe. Dan met iemand. Afstand in de auto zitten. Pfff.. Het was daar vreselijk druk. Afstand houden . Ho maar. Heel moeilijk daar. Ik blij dat ik niet meegegaan bent. Boodschappen worden bij ons bezorgd. Het is makkelijk. Broer ging afgelopen zaterdag naar supermarkt. Wat erg daar. Zit heel triest daar. Geen goedemorgen zeggen meer. Gewoon triest aan het worden. IK kan namelijk niet goed tegen. Je eten ziet goed uit Magda. Ik lust wel prakje van jou. Wij eten ook veel groenten. Magda blijf gezond!

    • Nu ikzelf de boodschappen doe zorg ik ervoor dat ik zoveel mogelijk aankoop en dan kan ik weer voor een paar weken voort. Nu de groenteboer niet meer op de markt mag staan kan je in een hangar op het industrieterrein fruit en groenten en aardappelen kopen. Het is amper vijf minuten rijden met de fiets en daar is het ruim en rustig en wachten de mensen hun beurt af . Je kan ook vlees online of telefonisch vlees bestellen en laten thuis brengen. Het is wennen natuurlijk. Alles verloopt ook kalmer nu het hamstergedrag van de mensen afgenomen is.

  3. Mooie foto’s van je borden Magda en mij hoor je niet klagen maar ik begrijp je best.Met zware dingen liet ik me helpen na de operatie aan mijn schouders maar n u sta ik er ook helemaal alleen voor.Mijn droogkast is stuk en moet een nieuwe kopen.Die brengen ze thuis maar niet binnen.Ik zit nu met een groot probleem.Hoe ga ik de oude alleen buiten krijgen want ze nemen die mee als ze op d stoep staat.Ik ben er nog niet uit..hoe ik dit alleen ga klaar krijgen.Als men in deze tijd alleen is, zijn de problemen niet te overzien.

    • Ja als je er alleen voor staat zijn er soms dingen waar je hulp bij nodig hebt. Maar ik vind het in elk geval niet klantvriendelijk dat de droogkast niet tot,binnen wordt gebracht en normaal nemen ze toch de oude weer mee?

  4. Het is nog maar het begin van het aspergeseizoen hé Magda. Hier kosten ze ook nog 12 euro per kilo. Eens het seizoen goed op gang is heb ik ze ook aan 6 euro. Stukken (voor de soep) zelfs aan 2 euro per kilo.

    • Ik hoop dat de prijs nog zakt . Het verschil met verleden jaar is erg groot. Vroeger toen een schoolvriendin inBocholt woonde ( ze is helaas overleden) reisde ik elk jaar naar !imburg om asperges. En inderdaad die soepasperges( die wel dik zijn maar erg lekker om zo,te eten) kosten toen ook 2 euro per kilo. Nu is,er hier vlak over de grens een aspergeboerderij maar daar kunne we dus niet naar toe. Je kan er bestellen en dan brengen ze die thuis,mits opleg van 5 euro! Dan wordt het echt wel duur .

      • Ik koop ze ook altijd over de grens bij de boer. Hij geeft ze nu mee met een dame van bij mij in de buurt die in hun boerderijwinkel werkt en daar ga ik ze ophalen.
        Donderdag ga ik er eens bij een Belgische aspergeboer halen hier 15 km verder. Een mooi ritje met de fiets. Benieuwd wat ze daar kosten.

Geef een reactie