Woensdag was het precies 1 jaar dat ik ontslagen werd uit het ziekenhuis na een zware operatie.( klik) .Ontslagen is een groot woord, de chirurg liet me de keuze, ” nog wat blijven of toch proberen naar huis te gaan op voorwaarde dat ik opgevangen werd” . Ik moest toen niet lang nadenken. Hoe goed ik ook verzorgd werd en hoe lief iedereen ook was ,niks gaat boven thuis. Het was echter nog wel een harde dobber , niet enkel de eerste dagen en weken maar zelfs de volgende maanden. Het ging met ups en downs. Heden ben ik nog niet helemaal hersteld en de ene dag gaat het beter dan de andere. Maar dat is niet meer te vergelijken met verleden jaar. Ik moet enkel nog altijd leren dat ik alles wat rustiger aan moet doen en ook wat meer moet rusten. Tja dat is nu niet de aard van dit beestje en dat moet ik wel eens bekopen. De chirurg had het voorspeld “minstens een jaar”. Ik heb in een vroeger log uitgebreid verteld over het verloop van mijn ” ziekte”.( klik)
Lange tijd durfde ik niet alleen de deur uit, want ik had regelmatig van die zwakke momenten alsof je door je benen ging zakken. Die zwakke momenten worden nu minder en minder.
Ik ben woensdag in mijn eentje gaan wandelen op de omwalling in Sluis. (Niet aan zee =Veel te veel wind ) Ik had het nodig om alleen met mezelf te zijn . Om alles op een rijtje te zetten en de woede te ventileren door een flinke wandeling. Bijna twee jaar is het geleden dat een verkeerde diagnose is gesteld die me bijna het leven heeft gekost . De vitaliteit van weleer krijg ik nooit meer terug. Ellendige maanden heb ik gekend. Niet meer aan denken , zeggen ze dan , het is voorbij. Je bent weer goed en dat is het voornaamste. Het kon eenvoudig opgelost worden had de specialiste haar werk gedaan zoals het hoorde. Ze is ondertussen ontslagen .
Dus als ze me vragen “oe ist met je?” dan zeg ik “goed” . Zoals het ook goed gaat met de ooievaars op hun broednest, de langhorns in de weide en de grazende schapen !
Een uurtje doorstappen. Het is me gelukt zonder zwakke momenten ! Nog een paar boodschappen gedaan en dan terug naar huis …om te rusten 🙂
.
Het ooievaarsnest aan het kanaal was bewoond. Later zag ik het mannetje met serieuze takken af en aan vliegen. Nest in wording!!
Ik wandelde niet tot aan het bruggetje waar je dan aan de overkant terug naar het centrum kan wandelen.
Ik draaide links af om op de omwalling te wandelen. Je hebt er een mooi zicht tot aan de grote weg rond Sluis.
Het waterpeil stond hoog en in de wei aan de binnenkant van de omwalling stond er overal water in het gras.
De langhorns liepen rustig te grazen
De storm had hier en daar een boom gespleten en doen omvallen.
Mooi zicht op de torens van Sluis.: de kerk, het raadhuis en de molen. Het ooievaarsnest was deze keer leeg.
Een kudde schapen graasden tegen de omwalling , maar hier was het spreekwoordelijke zwarte schaap een wit schaap !