Zondag was het in het St Anna kwartier in Brugge het jaarlijks Midwinterfeest. Een vriendin woont daar niet ver vandaan en ik kon bij haar parkeren en dan te voet via de altijd mooie molens aan de Vesten langs het G.Gezelle museum wandelen tot aan de Balstraat waar langs een lange muur allemaal ouderwetse standjes opgesteld waren. Je kon er allerlei handwerk en ambachtelijke producten kopen . Je kon er op verschillende plaatsen proeven van appelwijn, likeurtjes, chocolademelk en glühwein. Je kon aan de Jerusalemkerk luisteren naar een prachtig kerstkoor.
Een deur stond open aan het G.Gezelle museum en ik piepte even binnen en zag een bronzen standbeeld
staan van Jan Fabre, “De man die vuurt geeft”.
Van af het begin van de Balstraat tot aan de Jeruzalemkerk waren er allerlei standjes.
Het was in de winkelstraat erg druk toen we naar de verlichting gingen kijken ,hier was het zo mogelijk nog drukker!
In verschillende van die huisjes ( die één geheel vormen)is ook het volkskundig museum ondergebracht
Een mooi zicht op de godshuisjes (waarvan vele in de jaren 1950 samengevoegd werden als woonhuis) met in de verte de Jerusalemkerk
Het was die namiddag mooi weer en de dichte menigte zorgde ervoor dat je het niet koud kreeg.
Maar je kon je ook opwarmen aan de vuurkorven die her en der stonden. Of aan de warme dranken die je
aan verschillende standjes kon kopen.
Leuk was het kraampje met de patacon op de koeken. Ik herinner me dat ik dit voor de eerste keer
heb gezien toen we op bezoek gingen bij de familie van mijn moeder in de Walen. Daar was dit een
traditie bij de feestdagen, wat de marktkramer beaamde.
Een volksspel : inleg 1 euro en dan twee keer aan het rad mogen draaien. Stond het rad stil op een bruin vlak
dan had je prijs en kreeg je een velletje macaronskoekjes gekleefd op een hostieblad. Die koekjes
kon je voeger in de snoepwinkel voor een paar centen kopen! Jeugdsentiment. Het jongetje dat speelde had
geluk en won zo’n velletje!
Troubadours zongen oude kerstliedjes . Als je wilde meezingen kon je een blad krijgen met de tekst.
En er werd duchtig meegezongen !
Een kanthuisje in één van die kleine woningen van het godshuistype .
Het ovale kantwerk stond geprijsd voor om en bij de 1000 euro !!!
Aan de Jeruzalemkerk kon je naar een koor luisteren en door een smalle straat met godshuisjes en een
kantmuseum terugkeren in de Balstraat .
Om deze gezellige wandeling af te sluiten schalde een toeter om de weg vrij te maken voor een korte fietstocht van twee mannen.Het ging zo vlug dat ik de tweede man niet eens deftig op de foto kreeg(=mislukt)
Een supermooie, ouderwetse, gezellige kerstmarkt, Magda. Ik ben enkele jaren geleden ook eens naar het midwinterfeest in Brugge geweest en toen was er nog niet zoveel volk. Maar zulke mooie initiatieven trekken natuurlijk heel wat bezoekers.
dat ziet er ferm tof uit en origineel
wel vreselijk druk
Mooie gezellige beelden
Ben aan ‘ revalideren na operatie aan rechterarm,kon niet alleen thuis blijven
Mooie foto’s heb je daar genomen. Er zit volgens mij geen enkele mislukte bij.
hihi, neen deze keer lukte het me ,maar in de Steenstraat bij de lichtenwandeling was het gedrum van haastige mensen zo groot dat ik mijn camera niet echt stil kon houden!
Lief dat je toegang tot mijn blog vraagt, maar die staat gewoon op slot, niemand kan nog lezen, ik schrijf even niet meer.
O wat jammer! Juist nu ik weer op andere blogjes wil gaan lezen. Ik kan nog niet zo erg lang op de pc zitten zonder hoofdpijn te krijgen. Dus heb ik me tot nu toe beperkt tot het maken van logjes en dan weer de boeken toe. Ik hoop dat je vlug weer start met schrijven.
een gezellige drukte Magda…
““De man die vuurt geeft”. staat precies naast zijn schoenen
maar de kunstenaar loopt wel vaker naast zijn schoenen 😊😊
prettige dag
Ik moest ook even lachten toen ik de titel las! Ik deel je mening 🙂 Het beeld is veel mooier in werkelijkheid dan op deze foto
Oef.. dat is wel héél druk..! Gezellig, maar ik zou het er benauwd van krijgen denk ik.
Och zo erg was het nu ook niet hoor! Het was geen lange straat en iedereen liep gezellig te slenteren. Ook werd er gemakkelijk een praatje gemaakt tussen wildvreemde mensen . Zo gaat dat dan :”o sorry dat ik tegen je aanstootte , maar het is ook zo druk hé..Allemaal leuk wat je hier allemaal ziet. Ben je van hier?” Dat horen ze al vlug dat je een ander dialect spreekt. En zo geraak je aan de “klappenantie” ( aan de babbel)
Ha!.. klappenantie.. ken je ook het woord ‘klerantie’..? we waren onlangs bij vrienden die uit Zeeland komen en toen kwam dat weer ter sprake.. zij zeiden dat vaak als we op klimvakantie waren.. dat hebben ze wel even uit moeten leggen toen hahaha!
zou dat ook babbelen kunnen betekenen zoals wij soms zeggen ” kletsen”