Als uitloper van de Canadamars nog een grappige belevenis !
Ik schreef dat we via Sluis terugkeerden omdat het verkeer muurvast zat op de gewone weg Retranchement-Knokke. We reden dan naar de Oosthoek omdat er op het plein aldaar ook elk jaar een korte plechtigheid is oa. met muziek van de scoutsband St Leo en het groeten van de soldaten. Maar nu bleek dat die plechtigheid verplaatst was naar de kruising Zoutelaan-Sparrendreef en van daaruit stapten de muzikanten allemaal samen, met de wandelaars die er op dat ogenblik toekwamen richting aankomst op het Verweeplein in Knokke. Dat is een heel stuk dichter bij het eindpunt en wellicht was er gevreesd voor veel regen en wind.( ik kan best begrijpen dat die mooie kostuums niet tegen de voorspelde regenbuien bestand zijn). Maar die voorspellingen zijn niet uitgekomen en behalve een flinke vlaag over de middag hoorde ik de stappers zeggen dat het echt was meegevallen.
Tja daar stonden we dan. Ik zag niet onmiddellijk een omweg om tot aan dat kruispunt te geraken en te voet zag ik het helemaal niet zitten wegens te ver. Dus besloten we maar om in het plaatselijk café iets te drinken en huiswaarts te keren.
Vriendin Pauline uit Blankenberge wilde even naar de hulppost kijken die op het plein stond. Ze dacht dat het ook een post kon zijn waar de wandelkaarten moeten afgestempeld worden. Als fervente wandelaarster wilde ze dat toch eens bekijken.
Hebben we gelachen! Het was een man die straattheater speelde. En al de wandelaars moesten langs hem passeren en vragen beantwoorden vooraleer de bareel openging. Iedereen deed gewillig mee en dan kreeg je een overvloedig afgestempelde kaart mee en mocht je als voorbeeldige burger de grens over .
Een jong kereltje liet hij een soort uitgebreide eed afleggen onder het lachend ( en fotograferend )oog van zijn ouders. Ik denk dat de wandelaars die al zoveel kilometers achter de rug hadden dit echt als een opkikkertje beschouwden om dan al lachend nog de laatste 6 km verder te wandelen.
Foto’s van de aankomst in de Oosthoek:
Bovenaan de bezieler van deze mars met zijn vrouw en op de tweede foto een paar vroegere collega’s met de bezieler van het For Freedom Museum in Ramskapelle.
Checkpoint Henri met de eedaflegging van een voorbeeldige burger!
die man had er duidelijk lol in Magda
prettige avond
Deze man speelde zijn rol zo echt dat veel wandelaars aanvankelijk werkelijk dachten dat ze een stempel moesten krijgen! Ik ben er zeker van dat hij op een feestje de ambiance er kan inbrengen.
Zo het was wel erg druk om te zien. Wat leuk dat je op de foto staat. Leuke foto’s geworden. Poortje is beetje vreemd geval. Even stempelen natuurlijk geweest. Fijne avond.
Dat was wel leuk hoe die man een stukje theater opvoerde. Mijn vriendin heeft die foto genomen en ik nam een foto van haar.
De man imiteerde checkpoint Charlie in Berlijn en daar was indertijd ook een bareel. Hij bleef maar stempels slaan op die nep visakaarten. Erg leuk.
Stempelen is zeker leuk om te doen. Fijn weekend.
Ja het was een aardig stukje toneel dat de man speelde!
Daar waren toch heel wa strappers komen opdagen
sorry moest natuurlijk stappers zijn
Ik hoorde dat er een 1000 tal stappers zijn komen opdagen niettegenstaande de slechte weersvoorspellingen. Het weer is gelukkig maar erg meegevallen ,een flinke bui over de middag daar gelaten.
Oef.. ik zou dat zelf denk toch niet echt leuk vinden hoor.. als je persé daar langs moest wandelen, als je er al zo’n 25km op hebt zitten. Wél grappig om te zien, maar er zou een keuzemogelijkheid moeten zijn of je er wel of niet doorheen moet als wandelaar.
Natuurlijk was niemand verplicht om langs checkpoint Henri te lopen. Je kon gewoon je weg vervolgen en niet langs dit paadje wandelen.( het andere paadje zie je niet op de foto). Maar velen vonden het leuk . Ik zie de kolonnes met soldaten en hele groepen wandelaars daar niet passeren 🙂
Oh.. maar je schrijft in je tekst dat alle wandelaars er langs moesten.. dat klopte dan niet helemaal.
Zolang er geen massa wandelaars langskwamen lukte dat nog . Maar als er veel in eens waren dan de wandelaars even en liepen al lachend langs het verder paadje door.