Omdat ik niet tot bij hem geraak is Marc ,mijn schrijfzoon, samen met een begeleidster( die ik ook al jaren ken) naar hier gekomen. Het was een blij weerzien want door mijn ziek zijn heb ik hem lange tijd niet gezien en was ik ook niet op zijn verjaardagsfeest.
Hij is al verschillende keren alleen gekomen met de trein van Lokeren tot in Knokke. Hij vroeg dan zelf hulp aan de treinconducteur want Marc kan niet lezen noch schrijven. Dat lukte iedere keer goed. Maar de laatste jaren durft hij het niet meer. Er zijn zo dikwijls wijzigingen in het uurrooster en ook bij het al dan niet overstappen in Gent of in Brugge, dat het beter is dat iemand hem begeleid.
Ik had mijn best gedaan met koken want ik weet dat hij een smulpaap is! Na het eten wilde hij per sé de vaat doen die niet in de vaatwasser kon. Ik mocht helpen …alles in de kast zetten.
Daarna zijn we gaan wandelen in de omgeving. Hij wilde ook de tuin terugzien waar ik 18 jaar lang heb getuinierd samen met nog twee buren. De eigenaar van de grond is ondertussen 90 jaar geworden en verblijft sedert een paar jaar in een rusthuis.
Nu wordt die lap grond klaargemaakt om te bebouwen. Ik heb er jaren met veel goesting getuinierd en de kinderen en kleinkinderen hielpen mee ! Zal het daardoor komen dat de kinderen en een paar kleinkinderen ook zo graag tuinieren?
Het is een gezellige dag geworden en Marc heeft zichtbaar genoten. Ik heb hem beloofd dat ik op zijn verjaardag( half januari) zijn verjaardagsfeest zal bijwonen!
Zo lief dat jullie tijd maken en hebben voor elkaar!
Wat begonnen is met een kaartje schrijven of foto’s opsturen en later brieven ( die hem werden voorgelezen) is er vriendschap ontstaan en beschouwt hij mij en vroeger ook mijn man als zijn familie. Zo af en toe naar Lokeren gaan en hij eens tot hier komen zijn voor hem echt genieters momenten. Daar doe je het ook graag voor hé !
Een leuk weerzien. Noch kunnen lezen of schrijven moet inderdaad lastig zijn. Gelukkig bestaat er hulp.
Ja dat kunnen wij ons niet goed inbeelden en toch kan hij heel goed zijn plan trekken. Begeleiding in zijn leven is wel nodig en zeker als het niet de dagelijkse dingen zijn zoals bv naar Knokke reizen.
goed opgelost met een begeleidster, want inderdaad als je niet kan lezen is het lastig de trein te nemen
Marc maakte tot voor kort nooit een probleem om alleen te komen. Hij stapte zelf naar de conducteur en vroeg hulp, wat hem nooit werd geweigerd. Maar er zijn zoveel wijzigingen bij de NMBS tegenwoordig dat hij zich niet meer zeker voelt . Myriam en ik kennen elkaar ondertussen ook al goed en haar terugzien is bijgevolg ook fijn en Marc…amaai die geniet ervan en vertelt dan hele verhalen als hij weer thuis is.
Fijn voor iedereen dus.. alleen maar leuk!
Zeker voor alle partijen leuk en we kennen elkaar ook al lang.
een deugddoend weerzien Magda..
en daar hebben jullie duidelijk van genoten
fijne zondag
Mensen zoals Marc willen een vriendschap die ze hebben behouden . Het duurt een tijdje eer ze je aanvaarden maar dan is het ook voor altijd. Met begeleiding was het probleem om te komen opgelost
Wat fijn dat je gezien hebt. Tuin moet ook gebeuren. Ook fijn dat iemand erbij geholpen word. Leuke foto’s geworden.
Ik tuinier allang daar niet meer hoor. Ik heb naast mijn woning een lapje grond laten omspitten en nu tuinier ik daar. Het is inderdaad leuk dat iemand Marc wilde vergezellen en we waren allebei blij om elkaar terug te zien.
dat werd dan een fijn weerzien.Fijn dat er een begeleiding mee wilde komen
Marc is een aangenaam persoon in de omgang en Myriam kent hij ook al lang. Zij doet dat sedert haar pensioen op vrijwillige basis. Lief van haar hé !