Heb je dat soms ook dat je na een uitstap denkt ” ik had hier meer willen over weten ” ?
Wel ik had dat gevoel na het bezoek met de senioren aan Damme. Er waren bepaalde dingen waarvan ik me achteraf afvroeg , “heb ik nu iets gemist wat de gids heeft verteld ?”  Gezien ik bij uitstappen foto’s maak , hoor ik soms niet wat de gids allemaal vertelt omdat ik wat te ver verwijderd ben.

Deze week reden mijn vriendin en ik laat in de namiddag( want het was zo warm) naar Moerkerke om aardbeien, rechtstreeks van bij de aardbeienkweker. Om niet langs de A11 terug te keren kozen we om over Damme terug naar huis te rijden. Op het marktplein stopten we om iets te drinken en ik stelde haar voor om een  korte wandeling te maken. Ik had haar verteld over die uitstap met de senioren en ze wilde wel eens dat paadje zien waarbij je langs een buitenmuur op het kerkhof kan geraken. Zelf had ik me eigenlijk al afgevraagd waarom dit paadje was aangelegd gezien je gewoon bij de kerk zelf een toegang naar het kleine kerkhof hebt.
De verklaring was heel eenvoudig.
Zonder over het kerkhof te moeten wandelen kom je via dit buitenpaadje in de boomgaard achter de vroegere pastorie . Dit was mij de eerste keer niet zo opgevallen omdat de gids onmiddellijk rechtsaf sloeg naar het kleine kerkhof .
Die boomgaard is vrij toegankelijk en dient als het ware als park. Er staan banken en we zagen jongeren in het gras liggen onder een boom( allemaal bezig met hun smartphone ), wat verder een moeder die op een bank zat met een kinderwagen naast zich en ook mensen die er rondwandelden en naar de oude bomen keken. Sommige bomen zijn meer dan 100 jaar oud te lezen op de naamplaatjes. De talrijke appelbomen hebben van ouderdom en door het snoeien grillige vormen aangenomen maar dragen veel zomerappeltjes. Bij mijn tante Regina en nonkel Clement hadden ze ook zo’n boomgaard vol perelaars en talrijke appelbomen met dergelijke zomerappeltjes en die bewaren niet. De lekkerste appelmoes maak je ervan.
Die boomgaard(=park)behoorde bij de pastorie . De woning is gerestaureerd en bewoond  en er is een omheining geplaatst tussen pastorie en boomgaard..

We wandelden verder langs ” d Oede school” terug naar de auto . Maar eerst stapte ik daar nog even binnen want ik wilde wel iets meer weten over de plankenvloer in het lokaal waar de tentoonstelling is over de  Poolse dichteres Wistava Szymborska. Toen we daar met zoveel personen rondliepen was die vloer me wel opgevallen maar ik vond daar niets over terug. Nu was ik daar alleen en zag een tv die een documentaire afspeelde: De houten vloer komt van de scheepswerven in het Poolse Gdansk !

Voila,  nu weet ik wat ik niet te weten was gekomen bij mijn eerste bezoek!