Weer een stap verder…

Ik heb deze week mijn e-bike uit de garage gehaald en heb een kleine fietstocht gemaakt. Tot dat ogenblik voelde ik me nooit sterk genoeg om die stap te wagen. Bang om niet op tijd te kunnen reageren op kruispunten, onzeker op mijn benen staande tot dan toe. Maar het viel allemaal mee. Natuurlijk zocht ik rustige wegen op . Het gevoel weer in mijn eentje te kunnen fietsen was overweldigend (al was het  maar een korte fietstocht ). Als het enigszins kon( want meestal lag ik uitgeteld in de zetel ) waren de uitstappen( vooral om boodschappen te doen of naar dokter of ziekenhuis te gaan) de vele voorbije  maanden te voet of met de auto en ik miste die fietstochten al zo lang.

5 gedachtes over “Weer een stap verder…

Geef een reactie