Zondag ben ik voor de eerste keer terug naar de seniorenwerking gegaan nl naar de jaarlijkse  quiznamiddag . Ik zag dat wel zitten , omdat ik rustig op een stoel kon blijven zitten. Bij de sportnamiddagen is het teveel over en weer lopen en dat lukt nog niet zo goed om dat een paar uur na elkaar te doen.
Ik werd met open armen ontvangen en dat deed wel deugd. Het was “niet uit het oog uit het hart”.
Ik had voor mijn terugkomst na méér dan een half jaar voor iedereen een zakje gevuld met paaseitjes. Je ziet een zakje met een tiental paaseitjes  liggen op de eerste foto. Voor al de 37 deelnemers een zakje!

Maar blijkbaar is mijn geest nog in slaaptoestand. Ik bakte er niet veel van. Per tafel zijn we met zijn drieën en blijkbaar waren mijn teamgenoten ook niet erg bij de pinken. Het leek niet moeilijk maar toch, bv weet jij waarom er een gat is in de houder van een steel-of braadpan ! ? Of waarom er een gat is in een spaghettischep!?

Bij de eerste kan je een schep in dat gat steken om tijdens het bakken te kunnen roeren en bij de tweede kan je de hoeveelheid spaghetti die je per persoon wil koken bepalen.
Ook was het niet gemakkelijk om aan de hand van een paar ogen te raden bij welke persoon die ogen hoorden. Of in welk land  excentrieke bibliotheken gebouwd zijn zoals in de vorm van een rietenmand of met een buitenwand geïnspireerd op boeken of met het uitzicht van een kerk . Ook welke artiesten bepaalde tatoeages hebben of wat de echte naam is van zangers ,schrijvers en kunstenaars…

Tijdens de pauze hadden we allemaal wel een gebakje verdiend. Het was een leuke , gezellige en pretentieloze namiddag. Ik heb er van genoten. De drie groepen die de meeste goede punten behaalden kregen een fles cava en een doos bonbons,  maar ook al de andere quizzers gingen naar huis met een doos pralines.

Hoewel ik helemaal niets gedaan heb om dit evenementje op poten te zetten , wilde iedereen dat ik hielp om de prijzen uit te delen. Je bent toch bestuurslid  zeiden ze. Tja eentje die zich  driekwart van een jaar  niet heeft laten zien!  In elk geval heb ik die namiddag toch iets gedaan : foto’s maken van al de deelnemende trio’s en iedereen gedroeg zich voorbeeldig voor de fotosessie. Eén foto heeft  iemand anders gemaakt 🙂