Toen de hele familie verzameld was in Kemmel op het plein genaamd de Dries ( een woordje uitleg over Dries) gingen we ontbijten in het Labyrint gelegen aan de Dries. Een uniek café en restaurant met oude volksspelen en gezelschapsspelen. Op de eerste verdieping is er een archeologisch museum die Keltische vondsten van onder de Kemmelberg toont. In de tuin is een echt labyrint. Maar daar konden we niet van genieten. Het Café-restaurant was in feite gesloten door omstandigheden. We konden er enkel ontbijten.
Daarna bewonderden we op het plein het Gapertje. De nodige humoristische uitleg kregen we van Ingrid en Luc.
Toen stapte iedereen in de auto en reden we door naar de Kemmelberg
Maar er was geen tijd uitgetrokken om de commandobunker te bezoeken en dat vonden we allemaal wel jammer. We schikten ons naar de organisatoren, Luc en Ingrid, die het programma van deze dag hadden gemaakt.
Op de Kemmelberg( 156 meter hoog daarmee de hoogste heuvel van de West Vlaamse bergen) beklommen we de Belvedère uitkijktoren en genoten van het weidse uitzicht . Jammer was het die dag geen helder weer. Want anders kun je tot 40 km ver kijken. De huidige toren is pas gebouwd zes jaar na Wereldoorlog I . De vorige was een houten toren.
Iedereen trok langs een smalle wenteltrap naar boven om van het mooie landschap te genieten.
Daarna reden we verder en sommigen gingen te voet maar ja de auto’s moesten mee want we keerden niet langs hier terug.
“Op de Kemmelberg staat sedert 1932 een 16 meter hoge zuil als herdenking aan de Franse soldaten die sneuvelden tijdens de slag bij Kemmel in de Eerste Wereldoorlog. Deze zuil symboliseert de Romeinse godin Victoria, godin van de overwinning, met opengesperde vleugels en een lauwerkrans in elke hand. In de volksmond wordt dit beeld wel eens De Engel genoemd.”
Het beeld is van de Franse Beeldhouwer Adolphe Masselot.
“Op de helling van de Kemmelberg – die in 1918 ‘kale berg’ genoemd werd vanwege de grondige vernietiging van alle vegetatie – verzamelt een ossuarium de stoffelijke resten van 5.294 Franse soldaten. De meesten sneuvelden tijdens de slag om de berg, slechts 57 van hen zijn geïdentificeerd. Op de zuil van het ossuarium prijkt de Franse haan. ”
Zij die de auto bij de Engel hadden geparkeerd moesten de heuvel op om die te halen!Ondertussen hield Margaux de wacht met haar poppen bij het standbeeld van de Franse helden.
Toen de zeven auto’s weer bij elkaar waren reden we door naar de Lettenberg!
“De Lettenberg of Calvarieberg, is een heuvel bij Kemmel. De berg ligt tegen de Kemmelberg aan. De top ligt op 95 meter hoogte.”
In de Lettenberg kan je nog vier betonnen bunkers uit de Eerste Wereldoorlog terugvinden. De schuilplaatsen zijn door Britse soldaten gebouwd in het voorjaar van 1917. Ze vormden de toegang naar een ondergronds hoofdkwartier. Dit ondergronds hoofdkwartier is niet meer toegankelijk. In april 1918 vielen de bunkers in Duitse handen. Eén constructie werd een medische post. Eén schuilplaats biedt nu onderdak aan vleermuizen. De Lettenbergsite is toegankelijk via een wandelpad. ”
. 
Eén van de beelden van de kruisweg
“De eerste kruisweg werd na 1927 geplaatst door Alexander Joseph Sels, nadat hij de Lettenberg had gekocht van de familie Delobel. De Lettenberg is met de bunkers een herdenkingssite van WO I, met de kruisweg een spirituele site en tot slot met de nieuwe kruisweg een moderne artistieke herdenkingsplaats. Jaarlijks worden op Goede Vrijdag een gebedstocht en kruisweg georganiseerd naar het Calvariekruis op de Lettenberg”
. 
Het liep tegen de middag en in Wulvergem gingen we eten.
wordt vervolgd !
Margaux was die dag inderdaad in haar nopjes. Soms wandelen, soms wachten, soms in de auto, maar vooral de aandacht van een familie waar ze zich goed voelt. Ze weet heel goed wi oma is. 😍
Ik geniet er nog van wanneer ik met de foto’s bezig ben en het verhaal errond vertel. Ik stuur ze allemaal nog door wanneer het verhaal van deze dag afgewerkt is 😉
Lijkt me een goedgevulde dag.. maar ik denk dat er voor kleine Margaux misschien niet zo heel veel aan was. Gelukkig is ze nog klein genoeg om met haar eigen poppen te spelen.. maar over een jaartje of misschien twee zal er toch ook een speeltuintje aangedaan moeten worden om echt iederéén tevreden te houden op zo’n familiedag..! 😉
Ik denk niet dat Margaux zich verveeld heeft. Iedereen was tegen haar bezig. Bij dat monument bleef ze zitten, omdat haar ouders de auto moesten ophalen bij het monument van de Engel. Het zijn niet haar poppen maar de twee mascottes die overal met de oudste zoon meereizen op uitstap. Hij maakt er dan een verhaal rond. Dat komt wel eens aan bod.
Heel lang geleden dat ik nog in de omgeving van de Kemmelberg was. Gelukkig is het daar nog steeds redelijk groen en heeft de betonmafia daar geen interesses. Mooie fotoreeks.
Mvg,
Een streek die ik eigenlijk niet zo goed kende. Maar overal waar we heen reden was het zalig rustig en was er veel groen. En toch kwamen er bij al die herdenkingsplaatsen mensen kijken met of zonder gids.
Leuk zo’n familiebijeenkomst. En dan nog in zo’n mooie omgeving.
Dit mag je geslaagd noemen.
Het was zeker een geslaagde dag ,maar er komt nog meer hoor! 😉
zo’n familiebijeenkomst is iets om in ere te houden Magda
knappe foto’s heb je er bij geplaatst
en je informatie is interessant
zelf ben ik daar nog niet geweest en hier steek ik heel wat van op
prettig weekend
Familiebijeenkomsten doen we al lang . Eenmaal de kinderen groot zijn en elk hun weg gaan is het alsmaar moeilijker. Maar iedereen is akkoord om dit tweemaal per jaar verder te doen. Eenmaal in de zomerperiode zoals deze en eenmaal in de kerstperiode bij Luc en Ingrid thuis ,elk betaalt dan zijn deel. Beiden kokkerellen graag en willen het in een huiselijke sfeer doen. Hun huis is er groot genoeg voor!
Leuk zo’n familiebijeenkomst. Ik participeerde onlangs ook aan zoiets: zwaar genoten.
Zon familiebijeenkomsten deden we al in de tijd dat mijn vader nog leefde. Hij had nog zes broers en de meesten kregen we bijeen samen met hun kinderen. Het grootste aantal “deelnemers” was meer dan 60 personen. Maar de groep werd steeds kleiner door overlijdens en dan was het gedaan. Jammer. De nichtjes en neven kenden elkaar wel maar hun kinderen kenden elkaar niet en dan verwatert het.
Wat leuk dat je familie bijeenkomst. Dit hebben wij niet. Je hebt heerlijk grote familie Magda. Wij hebben haast niks. Het was gezellig geweest. Heel interessant dat jullie ook naar de bunkers is geweest. Ontroerend!! Mooie foto’s heb je gemaakt Magda.
De oudste zoon en zijn vrouw hadden er hun werk van gemaakt. Ontbijt in Kemmel, middageten elders ,vieruurtje weer ergens anders en ’s avonds weer in een ander dorp gaan eten. Daartussen bezochten we sites ter nagedachtenis van Wereldoorlog I . Vier jaar lang zijn er overal in de Westhoek herdenkingen geweest aan de oorlog van14-18. De oudste zoon woont in de Westhoek en de rest van de familie niet. Dus was het voor iedereen interessant om dit allemaal eens te bezoeken.
Fijne foto’s van een leuke familie bijeenkomst
Het was een dag om niet te vergeten en de plannen zijn er om dit zeker nog eens te doen!