Marc kwam vandaag op bezoek samen met een begeleidster. Voor hen die niet weten wie Marc is: lang geleden vroeg een vriendin die in een instelling voor meerderjarige mensen met een geestelijke beperking werkt of ik af en toe een kaartje wilde sturen naar Marc . Hij had behalve een zus (die hij héél weinig ziet) geen familie meer. Af en toe wat nieuws ontvangen zou hem zeker plezier doen. Dan had hij ook iets om naar uit te kijken.
De jaren gingen voorbij er werden kaartjes , brieven en foto’s opgestuurd. Opa en ik gingen Marc al eens bezoeken en hij kwam elk jaar een keertje tot bij ons. Ondertussen verblijft Marc nu in een huis waar meerdere mensen met een beperking elk in een studio wonen en waar ze constant begeleid worden. Hij doet het daar héél goed en gaat allerlei klusjes doen bij mensen die aankloppen bij deze dienst. Momenteel helpt hij mee om in een school alles in orde te brengen tegen dat de schoolpoorten weer opengaan.
Ik was dit jaar nog niet in staat om hem op te zoeken in Lokeren en nu is hij zelf gekomen met een begeleidster ( ondertussen is ze al op pensioen )die een goede band heeft behouden met Marc. Na al die jaren ken ik haar persoonlijk ook.
Marc was zo bekommerd dat hij me absoluut wilde helpen met het bakken van de tongen zodat ik minder werk zou hebben. Hij deed dat goed ! 🙂
Na de koffie mocht hij kiezen waar we naar toe zouden gaan. Hij verkoos een wandeling aan zee. We wandelden van het Casino van Knokke tot het Cartoonpaviljoen in Heist en keerden met de tram terug naar Knokke.
Even zag het er naar uit dat we een regenvlaag gingen krijgen maar het bleef droog en hoe later het werd hoe aangenamer het weer , de zon kwam wat magertjes door de wolken piepen.
Een heel fijne dag was het!
heel lief dat hij jou hielp!
weer een leuke dag voor alle drie
Hij genoot van die dag ,maar Myriam en ik nog méér !
Marc had het naar zijn zin
en dat moet deugd doen Magda
prettige dag
Hij had er al zolang naar uitgekeken en eindelijk is het gelukt ( de begeleidster was op reis ). Het deed ons allemaal deugd !
Knap van jullie. Bij zoon vier in de zorginstelling (tehuis nursing) zit een jongeman wiens familie al 20 jaar gewoon niet naar hem omziet. Een opvoedster heeft zich nu over hem ontfermd en neemt hem in het weekend regelmatig mee naar huis.
Ik volg Marc al ettelijke jaren op ,aanvankelijk als schrijfmoeder( af en toe een kaartje en briefje sturen) maar dat is uitgegroeid tot bezoekjes over en weer. Nu word ik op zijn verjaardag en op feestjes uitgenodigd en elk jaar komt hij bij mij op bezoek. Hij is in staat om alleen te komen met de trein ,maar gezien er zo dikwijls iets misloopt met de verbindingen komt er een begeleidster mee. Ik ken haar ook allang en dan is het nog zo gezellig want Marc is geen grote prater . En een hele dag tegen hem praten is vermoeiend, we verdelen het gebabbel hahaha!
😊
Leuk dat het zo goed gaat met ‘m.. het was voor allemaal een fijne dag hè!
Marc stelt het erg goed in het systeem van begeleid wonen . Hij voelt er zich goed en bij dit systeem van wonen krijgt hij ook een zekere verantwoordelijkheid bij hetgeen hij doet.
Goed dat hij jou nog heeft.
Ik ben voor hem ” mijn familie” . Ik ken hem al meer dan 20 jaar.
Natuurlijk ken ik Marc nog.
Hij ziet er goed uit.
Fijn dat hij jou ook kon helpen.
Spontaan begon hij in de keuken te werken. Ik mocht me niet teveel vermoeien ! Door mijn ziek zijn heeft hij lang moeten wachten om langs te komen en zo zal hij vlugger kunnen terugkomen, redeneert hij 🙂
Wat fijn dat je ,je heel de tijd voor hem hebt geëngageerd
Ik heb het altijd met hart en ziel gedaan. De instelling waar hij meer dan 20 jaar verbleef wees me er op dat i k me niet teveel mocht engageren. Deze mensen willen op den duur bezit van je maken en in de instelling zijn ze dan onhandelbaar als ze hun zin niet krijgen. Een goede dosering is belangrijk. Ik geloof wel dat dit tot nu toe gelukt is. De opvoedster die mee was (is ondertussen op pensioen maar bleef in contact met Marc) woont in de streek en gaat Marc regelmatig ophalen om eens te fietsen of te gaan wandelen.