Marc kwam vandaag op bezoek samen met een begeleidster. Voor hen die niet weten wie Marc is: lang geleden vroeg een vriendin die in een instelling voor meerderjarige mensen met een geestelijke beperking werkt of ik af en toe een kaartje wilde sturen naar Marc . Hij had behalve een zus (die hij héél weinig ziet) geen familie meer. Af en toe wat nieuws ontvangen zou hem zeker plezier doen. Dan had hij ook iets om naar uit te kijken.
De jaren gingen voorbij er werden kaartjes , brieven en foto’s opgestuurd. Opa en ik gingen Marc al eens bezoeken en hij kwam elk jaar een keertje tot bij ons. Ondertussen verblijft Marc nu in een huis waar meerdere mensen met een beperking elk in een studio wonen en waar ze constant begeleid worden. Hij doet het daar héél goed en gaat allerlei klusjes doen bij mensen die aankloppen bij deze dienst. Momenteel helpt hij mee om in een school alles in orde te brengen tegen dat de schoolpoorten weer opengaan.
Ik was dit jaar nog niet in staat om hem op te zoeken in Lokeren en nu is hij zelf gekomen met een begeleidster ( ondertussen is ze al op pensioen )die een goede band heeft behouden met Marc. Na al die jaren ken ik haar persoonlijk ook.
Marc was zo bekommerd dat hij me absoluut wilde helpen met het bakken van de tongen zodat ik minder werk zou hebben. Hij deed dat goed ! 🙂
Na de koffie mocht hij kiezen waar we naar toe zouden gaan. Hij verkoos een wandeling aan zee. We wandelden van het Casino van Knokke tot het Cartoonpaviljoen in Heist en keerden met de tram terug naar Knokke.
Even zag het er naar uit dat we een regenvlaag gingen krijgen maar het bleef droog en hoe later het werd hoe aangenamer het weer , de zon kwam wat magertjes door de wolken piepen.
Een heel fijne dag was het!