Nichtje kwam ons kwart voor tien ophalen aan het hotel en we reden naar Echternach. Even buiten de stad liet ze de auto achter op een groot parkeerterrein en stapten wij en vele anderen over op een citybus die zorgde voor gratis vervoer naar het centrum. Met de auto kon je toch niet in de stad en de parkings rond de stad waren moeilijk te bereiken. Waarom het moeilijk maken als je de hele dag bussen hebt die over en weer rijden.
Toen ik de dag ervoor het ander nichtje bezocht zei ze al lachend ” wie weet zien we ons morgen nog eens”. En warempel de eerste persoon die ik de straat zag oversteken op weg naar de citybus( waar wij stonden aan te schuiven) was warempel het nichtje met een paar vriendinnen van haar. En alsof het toeval nog niet genoeg was , zag ik haar ook staan kijken naar de processie vlak tegenover de plaats waar mijn vriendin en ik stonden!
We reden naar het Centrum en wandelden dan richting Basiliek. De verzamelplaats voor de Processie was op het grote plein naast de Basiliek. Iedere groep had een nummer en de deelnemers en muzikanten dienden zich bij de persoon die het nummer in de hoogte hield te plaatsen.. Op die manier kon je in het programmaboekje zien wie er langs liep en uit welke streek of land ze kwamen.
Deze sjaaltjes zijn nog niet zolang in gebruik. We kregen er elk eentje van Nichtje als herinnering.
Na de processie trokken we nog even het stadje in. De stortbui die de geestelijken en de notabelen letterlijk de kerk in joegen was nog niet helemaal over. Natuurlijk hadden we geen jas bij en nog minder een paraplu mee. Zo’n mooi weer en het was erg warm. We trokken ons plan, 🙂 , maar al vlug brak de zon door en konden we rustig wandelen tot aan de citybus.
De regen hield al vlug op en al vlug zaten de terrasjes vol. Vooral studenten en mannen schaarden zich aan hoge bartafels. Overal eten en drinken in overvloed
Ik heb de dag van de Processie welgeteld één politieman gezien!!
In de autoloze winkelstraat hingen de witte wimpels over de straat en ook vlaggen refererend naar de Processie.
In het hotel links op bovenstaande foto( achter de gele rozen) heb ik twee maanden gewerkt , lang heel lang geleden en daar heb ik opa leren kennen. Hij werd opgevoed door het kinderloze echtpaar dat dit hotel uitbaatte. Mijn broer was op dat ogenblik in dit hotel kok en had me voorgesteld om daar de twee zomermaanden te werken als jobstudent. Véél rustiger dan aan onze drukke kust . Op het einde van de straat staat de straatnaam in het Luxemburgs wat betekent : Rue de la Gare. Vroeger was aan het huidige busstation een treinstation. Een klein treintje reed naar stad Luxemburg.
Ik liep nog even naar de Sûre . Het water vormt de grens tussen Luxemburg en Duitsland
Met de citybus reden we terug naar de grote parking buiten Echternach.
Wat we verder deden …dat zie je morgen!
Supergezellig is het daar. De processie moet absoluut de moeite waard zijn om eens mee te maken. Luxemburg vind ik een van de gezelligste landen om je vakantie door te brengen. Jij hebt er destijds je hart verloren, magda. Waar een vakantiejob allemaal niet toe kan leiden hé ? 😉
Haha, wat tof dat je daar nog als jobstudent gewerkt hebt.
Mooie foto’s van die processie.
Mooi zeker ,ik was zelf aangenaam verrast.
Wat een massa volk was daar op de been.Knappe foto’s en spijtig dat de hemelsluizen open gingen
O maar ’s middags was dat echt maar even . Een ferme stortvlaag. Het echte onweer kwam er ’s avonds en dat was de moeite.
Toch fijn zo daar weer even te zijn
Mooie foto van jullie tweetjes
Ja het is altijd fijn om de familie terug te zien. Na het overlijden van mijn man zijn de banden weer steviger aangeknoopt. De laatste jaren van zijn leven ging het niet meer om tot ginder te reizen. Het is wel zijn familie maar we waren er vroeger altijd welkom. en dat is heden nog altijd zo.
Ziet er heel gezellig uit. Vooral die foto met z’n tweetjes 🙂 Zou mij er trouwens ook maar niet al te druk over maken, die beveiliging. Denk als iemand kwaad wil doen, je er dan toch weinig aan kan veranderen. Gewoon genieten.
Ik heb er mijn hoofd niet over gebroken hoor!
Zijn vaak de leuksten 😉
Een hele happening in het stadje.. en eigenlijk is het in deze tijd wel een beetje eng dat er maar zo weinig politie op de been was. Ik zag dat in Dordt ook tijdens Dordt in Stoom eind mei.. alsof men er zichzelf van overtuigd heeft dat er dáár geen enge dingen kunnen gebeuren..! In Frankrijk is men zich er veel meer van bewust hoor!
Leuk zo herinneringen ophalen.. maar voor jou wellicht ook wel wat emotioneel?
Ja dat vroeg ik me ook af. Zovéél mensen in zo’n klein stadje .Er kan vanalles gebeuren. Die ene agent zou wel niet in staat zijn om problemen op te lossen! Maar aan de andere kant is het misschien ook beter om daar niet teveel bij stil te staan.
Emotioneel, inderdaad …
Voor óns niet, maar ik denk dat de lokale overheden dat toch echt wél moeten doen.. er héél goed bij stilstaan zelfs. zorgeloos kun je op zulke evenementen toch nooit meer zijn? Misschien waren er wel onopvallende maatregelen genomen, als bloembakken op plaatsen waar een auto op de mensenmassa in zou kunnen rijden.
Voorzorgen waren er wel , zo kon je met de auto niet langs die ene weg( komende van Luxemburgstad )door de stad zelf rijden en moest je een hele omweg maken. In het stadje zelf rijden er praktisch geen auto’s zelfs niet op gewone dagen : Er zijn twee wegen die je om de stad heen leiden naargelang je richting Duitsland wil of richting de dorpjes rond Echternach.