Confrontatie

 

Eerst en vooral dank aan allen die langskomen op mijn blog. Ik kreeg gisteren bericht van WordPress dat er die dag 137 mensen zijn langsgekomen!  Ik ben me er niet bewust van dat er soms zoveel mensen komen lezen. Ik vraag me wel af wie die mensen allemaal zijn, want persoonlijk kan ik ze niet danken . Daarom schrijf ik het hier neer: Dank je wel en kom gerust nog maar eens langs 🙂

   ~~~~~~~~~~~~~~~~

Vandaag loop ik al de hele dag te denken aan de mensen die als jury verplicht worden om de gruwelijke beelden te aanschouwen van de moord op een dame die de moordenaar nota bene zelf op film heeft gezet!!
Het verhaal op zich zal zeker wel voldoende zijn om zich een beeld te vormen wat er daar is gebeurd. Ik denk niet dat een film nog nodig is. Om dan te zeggen ze kunnen altijd hun ogen dicht houden of hun oren toeduwen om de gruwel niet te aanhoren, vind ik er meer dan over. Zoiets zal deze juryleden hun leven lang bij blijven en misschien houden ze er een blijvend trauma aan over.

Zelf ben ik lang geleden opgeroepen bij een assisenproces als getuige . Ik kan jullie verzekeren dat Gerelateerde afbeelding
je flink je best moet doen om je zenuwen in bedwang te houden en dan ben je slechts een getuige ! Je wordt in een zaaltje apart gezet tot een bediende je komt halen ,  griezelig gewoonweg.
Het ziet er in een assisenzaal allemaal zo streng uit :  de rechters en  de griffier  en de jury en dan de advocaten en de beklaagde. Je wordt van alle kanten bestookt met vragen en je moet als getuige in eer en geweten vertellen wat je weet. Je mag de draad niet verliezen en je moet oppassen voor de nuances in de vraagstelling van de verschillende advocaten. Meestal zijn de feiten al een hele tijd geleden gebeurd en dan moet je o zo voorzichtig zijn  met opnoemen van oa data. Herhaaldelijk word je het zelfde gevraagd. Ik herinner me dat ik op een bepaald moment heb gezegd: “ik heb dit zopas aan de andere advocaat verteld.” Ik kreeg gelukkig de steun van de Voorzitter die de advocaat op de vingers tikte. Het is ook niet zo vanzelfsprekend dat je je steeds tot de Voorzitter moet wenden niettegenstaande de vraag van ergens op zij komt.
Toen ik eindelijk mocht beschikken en de assisenzaal mocht verlaten, kwam één van de rechters me bedanken voor de correcte manier waarop ik mijn getuigenis had afgelegd. Ik was zodanig verrast dat ik enkel kon knikken , het bleek toen dat het middagpauze was.

Een moeder had haar twee kleine kinderen gewurgd. In het kader van onderzoek had ik als eerste de moeder opgevangen terwijl de vaststellingen werden gedaan.
Ik heb er in die periode slapeloze nachten aan overgehouden  aan de feiten zelf en aan de getuigenis.

 

20 gedachtes over “Confrontatie

  1. Het moet een vreselijke ervaring geweest zijn, Magda. Het feit dat ze zo’n gruwelfilm in de rechtszaal hebben vertoont vind ik er ook compleet over.
    Ik hoop dat ik nooit in zo’n jury moet gaan zetelen.

  2. 137 is inderdaad een heel mooi cijfer. Geen idee hoeveel mensen mijn blog nog bezoeken dagelijks, ben daar ooit wel mee bezig geweest. In mijn glorietijd haalde ik honderden tot 500 unieke bezoekers per dag.
    Vandaar dat ik mijn blog ook in het Engels schrijf. Maar eigenlijk begon ik mijn blog als middel om contact te hebben met mijn Britse familie, wat compleet mislukte 🙂
    Die hebben geen interesse voor wat ik doe. Weinig actieve Facebookers ook bij mijn Britse familie.
    Op vraag van mijn NL-talige volgers ben ik dan ook mijn teksten in het NL beginnen schrijven.

    • Mijn Canadese familie volgt me en als ze merken dat ik een paar dagen niet blog ,zouden ze al vlug mailen of bellen of er iets mis is 🙂 . Ten tijde van de skynetblogs haalde ik zo’n 4 à 6duizend bezoekers. We maakten, er onder de bloggers lol mee en vierden elk duizendtal met vrolijke prenten. Dat klopte soms aan geen kanten want ik haalde er soms 10 000 per maand hahaha! Plots was het gedaan en begonnen de moeilijkheden tot ik niet eens op mijn eigen blog kon en ik kreeg echt verkeerde hulp van hen aangeboden zodat ik als ongewenst buitenvloog!! Na meer dan 10 jaar bloggen zou je het toch anders verwachten. Een Nederlandse onbekende persoon( die mijn blog volgde) heeft me dan geholpen op WordPress ,alleen opstarten zag ik helemaal niet zitten. Heb met hem en zijn vrouw nog contact. ’t Was een kwestie van elkaar vertrouwen in het begin anders kon hij niet aan de blog werken.
      Ik moet eerlijk zijn dat ik nog nooit naar die statistieken van WordPress gekeken had ,maar met dit persoonlijk berichtje ben ik die balkjes eens gaan bekijken. Tja toch mooie balkjes ertussen.

  3. Hallokes Magda, mijn mama was geen Lambert hé, mijn papa was Lambert Valère en mama Noote Irena.
    Mama woonde tot haar huwelijk in de Graafjansdijk, papa was afkomstig van Oostkamp maar werkte als leergast in een banketbakkerij langs de Lippenslaan waar mama winkeljuffer was. Na hun huwelijk in 1945 zijn ze in Brugge een patisserie begonnen in Zuidzandstraat.

    • Dat veronderstelde ik hoor ,maar Fernand had je broer kunnen zijn nietwaar. Hij werkte tot zijn pensioen aan de gemeente. De familienaam van je moeder zegt me niets. Zou het wel eens leuk vinden om een koffietje met je te gaan drinken in Brugge!

  4. ik denk dat ik er een trauma aan zou overhouden en zou vermits ik overbevoelig ben proberen te te moeten gaan ziten.Klinkt misschien laf maar met mij zouden ze daar niets kunnen aanvangen

  5. Gelukkig ben ik tot op heden een oproep als getuige in een assisenszaak gespaard gebleven. Het moet inderdaad hard en lastig zijn daar van alle kanten ondervraagd te worden.

  6. Goeden avond Magda, regelmatig breng ik een bezoekje op je blog …altijd leuk om je wedervaren te lezen en te genieten van je prachtige foto’s.
    Fijne avond en groetjes van Emmy Lambert

  7. jurylid of getuige, ik zou het niet graag meemaken Magda…

    sinds de hervorming van het strafrecht, werden veel zaken voor de correctionele rechtbanken behandeld, en de diverse getuigenissen kan men lezen in het dossier.

    de getuigen worden nu nog heel uitzonderlijk gehoord

    een schriftelijke getuigenis van relatief kort na de feiten, zal wel anders zijn dan een getuigenis die jaren later voor een volle zaal dient afgelegd te worden en waar de diverse raadsleden je mogen ondervragen en beïnvloeden

    maar dit systeem werd door het grondwettelijk hof vernietigd..

    wie al naar de correctionele rechtbank verwezen was zal een mindere straf krijgen dan diegene die nu voortaan om dezelfde feiten voor het assisenhof moeten verschijnen

    de bevoegde minister kan dus terug opnieuw beginnen

    fijne avond

    • Mooi uiteengezet Willy. Mijn wedervaren dateren van vòòr de hervormingen en wat ik er in feite niet bij vermeld heb is dat ik strikt genomen geen gewone getuige was , maar opgeroepen werd om bepaalde zaken weer te geven in het kader van mijn toenmalige job.

Geef een reactie