Carnavalstoet 1

 De opening van de stoet begint steeds met een praalwagen waarop Prins Carnaval en zijn  Roosje staan. Zondag was het niet anders.

Hebben we lang moeten wachten op zijn komst door pech met een carnavalswagen, zodra de Prins arriveerde reden de praalwagens  een dik uur lang met veel muziek door de straten. Ik stond op een plaats waar ik sommige lange praalwagens op één foto kon zetten. De meeste mensen staan bij de start in drommen op elkaar , foto’s maken is daar een hachelijke onderneming. Hier is het al veel kalmer . Omdat de stoet  afdraait en op de grote kustbaan terugkeert naar het centrum zijn er meer mogelijkheden om foto’s te maken.

Ik start met de praalwagen die de eerste prijs in de categorie grote praalwagens  heeft gewonnen.

Bella Italia

Gezien er twee praalwagens met de Gelaarsde kat waren weet ik niet wie van de twee de tweede prijs had. Ik zet de twee praalwagens maar allebei op de tweede plaats . Ze verdienen het allebei.

~~~~~~

Het duurde eventjes voor ik op mijn blog kwam , maar het is krokusverlof en zondagavond is Sébastien gearriveerd en dinsdag kwam de oudste kleinzoon, Kevin, langs. Ja zij  hebben voorrang !!

Gisterenavond zijn Sébastien en ik naar de verlichte praalstoet gaan kijken. Ongelooflijk mooi en zeker nu er lichtjes bestaan op batterij. Die hadden ze rond hun hoeden en pruiken en kleren gewikkeld . De wagens zelf waren ook mooi verlicht. Er was alleen een maar. Je kon er onmogelijk mooie foto’s van maken. De praalwagens zwiepten op en neer, de carnavalisten dansten als gekken , er vlogen hopen confetti en snoep rond( daarom had ik ook de grote camera niet mee), de tractoren hadden enorme felle lichten aan, en het was een over en weer geloop van de carnavalisten van voor naar achter bij hun praalwagen!
De stoet trok door het hart van Heist met zijn smalle straten en overal liepen verklede mensen rond die niet bij één of andere groep behoorden!
Na de stoet lopen alle cafés vol met carnavalisten en het feest zal duren tot laat in de voormiddag !!


Die avondstoet toont hoe de bevolking van Heist leeft voor carnaval. Het is een feest voor hen en door hen. Ze besteden er ook veel geld aan . De deelnemers moeten inschrijfgeld betalen en dan worden door naaiateliers de kleren gemaakt en wordt er gezorgd voor de passende accessoires. De deelnemers beschouwen het als een must of eer om met een praalwagen te kunnen meelopen.
Wat ooit is begonnen met een feest voor de vissers waarbij je je vest binnenstebuiten droeg en een masker opzette( die om middernacht af moest )is uitgegroeid tot een prachtig spektakel. Ik herinner me nog dat mijn vader vertelde dat hij in zijn jonge jaren ook naar het carnaval  ging kijken in Heist. Je werd pas opgenomen in het feestgedruis als je je jas binnenste buiten draaide en een masker opzette!!
Toen had je ook  die Vuùle Jeannetten, met de nadruk op vuil. Wansmakelijke taferelen staken er tussen . Daar hebben ze korte metten mee gemaakt. De rondgang van de ‘dames’ dateert al van rond de zeventiende eeuw. Het was toen gebruikelijk dat scheepjongens de reders of scheepseigenaars in hun hemd zetten door zich te vermommen. De traditie verloor een aantal decennia  haar charmes maar is nu weer in opkomst. Het zijn overwegend mannen die zich als vrouw verkleden en meestal een lampekap of hoed met bloemen op hun hoofd dragen en een kinderwagen voortduwen.

Maar morgen toon ik de andere foto’s van de carnavalstoet van zondag.

 

7 gedachtes over “Carnavalstoet 1

  1. “Bella Italia” die hadden zich mooi uitgedost Magda..

    men onderschat vaak hoeveel werk daar in zit..

    maar je bent carnavalist of niet..

    prettige dag gewenst

    • In Heist zijn het echte carnavalisten en die vieren dat drie dagen lang!! Kosten noch moeite , ze hebben het er voor over.
      Deze groep was zeer groot en alle karren en mensen waren prachtig aangekleed en verkleed. Bij de avondstoet waren de hoeden verlicht . Feeërijk om zien. Het was de eerste keer dat ik zo’n lange avondstoet heb gezien!

    • Inderdaad als het enigszins kan (en als het weer het toelaat) ga ik elk jaar kijken. Het is een soort traditie geworden: Vroeger ging ik met de kinderen en later kwamen de kinderen met hun kinderen en na de stoet gingen we naar huis en werden er pannenkoeken of oliebollen gegeten en bleven de kleinkinderen voor een weekje bij oma en opa! Ik heb de stoet weten groeien tot wat die nu is geworden. Een grote praalstoet , want zeg nu zelf 46 grote praalwagens en dan nog een handvol kleine groepjes dat is niet niks!

Geef een reactie