Van de straatspelen naar het straatfeest is maar een klein stap! Dat straatfeest was eenmalig. De bewoners van onze straat kregen bericht van het gemeentebestuur dat er werken zouden uitgevoerd worden aan de trottoirs. Eerst de knotwilgen uithalen , dan de dallen eruit en daarna de nutsvoorzieningen aanpassen of vernieuwen. In het bericht stond dat het een klus van een drietal maanden zou worden. Het heeft ruim een jaar geduurd. De aannemer die dergelijke werken voor de gemeente deed was erom bekend dat het altijd veel langer duurde dan voorzien. In september zouden de werken aanvangen. De hele winter konden we met moeite in onze garage, overal lagen er stalen platen om in je huis of garage te geraken. De straat zelf bleef al die tijd een puinhoop.
Zelfs als de dallen er lagen kwam de aannemer om de haverklap nog een lading zand over strooien. Door het winterweer was het zand niet meer tussen de dallen kunnen zakken. Opa werd er zo boos om dat hij op een avond toen hij van zijn werk kwam de tuinslang nam en het zand dat weer in een dikke laag uitgestrooid was van de oprit wegspoot. Ook de buren zagen het niet meer zitten met al dat zand en veegden het in de goot.
Het toppunt was dat de aannemer rode dallen had gelegd en die kleur was bedoeld voor de fietspaden. Tot heden zijn wij de enige straat in de hele wijk met rode dallen als trottoir!
Hier een stukje uit het een paar pagina’s tellende overlijdensbericht van onze trottoir . Bovenaan wordt er allusie gemaakt dat wij de laatste straat waren waar aanpassingswerken moesten uitgevoerd worden.
We waren allemaal blij dat het trottoir zou hersteld worden want de treurwilgen die op de kant stonden hadden veel dallen omhoog geduwd, of waren kapot of lagen helemaal los. Met een kinderwagen kon je er niet meer door.
Een aantal buren stelden voor dat we de aankomende werken zouden vieren . Want na jaren kwam het er eindelijk van. Kort na de laatste straatspelen werd de voorbereidingen getroffen om op straat een openluchtfeest te geven. De gemeente gaf zijn medewerking met tafels en stoelen en een tapinstallatie . De straat werd met vlaggen, wimpels en lichtjes versierd. De tafels mooi gedekt en er werd een enorme pot spaghetti saus gemaakt en spaghetti gekookt. Een dj zorgde voor de ambiance.
Na het succes van de straatspelen was het niet verwonderlijk dat mensen van de verschillende wijken terug afzakten naar onze straat.
Het werd een grandioos succes en het weer was ons niettegenstaande het al september was ook gunstig. Zo gunstig dat niemand zin had om vroeg naar huis te gaan. De politie is komen vragen om de muziek stiller te zetten ( op klacht wegens geluidsoverlast) en dan was het feest vlug afgelopen natuurlijk. Ik denk dat het toen toch al een uur of drie in de nacht was.
De voorbereidingen
Feest tot in de vroege uurtjes. Op de onderste foto links het hoofd van opa en erboven de buur die nu in Spanje gaat wonen en ernaast de oudste zoon en dan dochter met haar man en het bordje spaghetti.
De zondag morgen : stille getuigen van een uitbundig feest.
ps sorry voor de slechte kwaliteit van de foto’s. Ik heb ze gewoon gefotografeerd in het fotoalbum. Vond het jammer om ze uit te scheuren en te scannen.