Met goeie moed ging ik vorige zaterdag zelf mijn boodschappen doen. Na drie weken binnen zitten wilde ik wel eens zelf wat verse waren binnenslaan. Ik heb wel een grote diepvries vol voorraad en de kinderen haalden wel het noodzakelijke aan.
Ik voelde me wel nog geen 100% maar ook niet meer ziek. Ik wilde nu toch zelf wat verse groenten en fruit kopen. Ik reed over de middag naar de nabij gelegen Colruyt en deed mijn boodschappen. Het is dan een kalm moment in de winkel. Toen ik in de koelcel fruit, groenten , vleeswaren, kaas en youghourt insloeg , kwam een kennis een praatje slaan. In die koelcel is het bepaald niet warm en ik voelde de airco zo op mijn hoofd. Ik zei het ook en we verplaatsten ons. Maar voor mij was het te laat. Toen ik thuiskwam begon ik over mijn hele lichaam te rillen en had ik zoals ze hier zeggen ” de koude koorts”. Ik probeerde me op te warmen met hete thee. Het enige wat ik kon doen was onder een deken kruipen in de zetel tot het beven wat overging. ‘s Avonds ging het beter en heb ik mijn boodschappen- die ik in de auto had laten liggen- opgeborgen . Ik at nog een kleinigheid maar dat vloog er al vlug weer uit.
Twee dagen weer ziek , maar anders dan de eerste keer. Meer een verkoudheid met hoofdpijn en een lopende neus . Een eenvoudige remedie als een pijnstiller met wat warme thee hielp al. Alleen krijg ik gewoon geen eten binnen, mijn maag keert zich om. Dus soep, soep en nog eens soep, of thee met beschuitjes. De vorige keer hielp er geen enkel pilletje of siroopje tot ik antibiotica gekregen heb. Nu helpt een gewone pijn stiller.Vandaag gaat het redelijk en hopelijk elke dag wat beter. Ik heb ook wat meer gegeten dan soep en thee…
Dus alles wat gepland was valt in duigen: geen laat nieuwjaarsbezoek aan nicht of tante, bezoek die langs ging komen afgezegd, bowling vandaag afgezegd, wilde naar Gent voor het lichtspel dat mag ik vergeten , kunstroute in Oostende dat al uitgesteld was mag ik ook vergeten….
Ik ben lang niet de enige die hervalt in een lichtere vorm van “verkoudheid “: mijn poetshulp , mijn buurvrouw, de man van een vriendin … Nog niet helemaal hersteld hervallen ze… En dan spreken we nog niet eens van de griep!!
Het positieve aan dat ziek zijn van mij is dat al de fotoalbums die ik wilde maken ondertussen gemaakt zijn!! Dus de cadeautjes die de jarigen binnenkort zullen krijgen , heb ik bijna allemaal in huis.( Vandaag nog eentje besteld. Grote actie bij Albelli)