Nu ik toch aan huis gekluisterd ben doe ik allerlei zaken die ik uitstelde met de gedachte ” dat doe ik later wel eens”
Ja ik zit nog steeds binnen en het betert niet goed. De siroop om het hoesten te stillen hielp maar ik moest er na een paar dagen mee stoppen, kreeg teveel nevenverschijnselen. Dat hoesten is nu vooral ’s nachts, niettegenstaande ik binnen bleef zijn de snotters groen geworden en de bloeddruk gaat de hoogte in. Allerlei brave huismiddeltjes geprobeerd , niets helpt. Ja ik zal terug naar de dokter moeten , ik was er eigenlijk al naar toe , maar hij is in verlof! En dan was het weekend. Morgen zoek ik zijn vervanger op want ellendiger dan nu moet het echt niet meer worden.
Ik hoorde al berichten van mensen die een maand ziek waren, ’t is geen griep maar het is ook geen gewone verkoudheid. Ik denk dat mijn huisarts( die ik nog niet zo lang heb , mijn vroegere arts is gestopt) het wat onderschat heeft vooral ook omdat hij voorzichtig wil zijn wegens mijn reactie tov medicatie.
Ik dwaal af: de zaken die ik steeds maar uitstelde ben ik nu aan het doen : postkaarten en verjaardagskaarten opbergen in de respectievelijke albums , het beetje verstelwerk dat rondslingerde afwerken, verschillende laden in mijn bureau eens uitmesten…Ongelooflijk wat een mens allemaal verzamelt met de gedachte “ik kan dat ooit nog eens nodig hebben”.
Ook ben ik bezig met fotoalbums te maken. Zo heb ik er eentje gemaakt voor Marc ,mijn schrijfzoon. In september was er in de instelling( begeleid wonen) een feestje voor hem en zijn vriendin omdat ze al zolang samenzijn ( een soort lat relatie) . Ze wonen elk in een andere home maar zijn veel samen. Er zijn toen veel foto’s genomen en ik had afgesproken met de begeleidster om er een fotoalbum van te maken. Het album is klaar en ik zou die gaan afgeven op zijn verjaardag ( 12 januari). Dat is dus niet doorgegaan , ik was er te ziek voor om de treinreis naar Lokeren te maken. Natuurlijk heb ik hem telefonisch gefeliciteerd en zodra ik beter ben ga ik hem bezoeken.
Kijk maar eens hoe gezellig het feest was. De hele gemeenschappelijk zit- en eetkamer werd versierd door andere bewoners en de begeleidsters. Het koppeltje glunderde bij de gekregen cadeautjes. Hier kijken ze in een album die ik gemaakt had toen Marc bij mij is geweest.
Het grote moment was het uitwisselen van de ringen. Zo wilden ze tonen dat hun relatie sterk was en ze na al die jaren elkaar nog steeds graag zien. Vooral familie van Jessica was aanwezig. Marc heeft geen familie meer. Ook al de vrienden die het koppel heeft kwamen van de taarten smullen!
En nu ben ik bezig om een jaarboek te maken van de maandelijkse uitstappen met de twee oud collega’s. Elke maand hebben we wel iets gedaan waar we graag nog eens op terugkijken. We zijn met die maandelijkse bijeenkomsten begonnen in 2011 .
Twee jaar terug zeiden we tegen elkaar ” jammer dat we geen album hebben van die bijeenkomsten”. Toen heb ik één groot album gemaakt van 2011 tot en met 2015. Een hele klus. En sedertdien maak ik elk jaar een kleiner album. De foto’s van 2017 zijn uitgekozen en nu kan ik beginnen met het album te maken.
In juni hebben we Gent bezocht en zijn ook de Primark ingedoken. Want dat wilden we wel eens met eigen ogen zien!
Zo nu weet je wat ik aan het doen ben terwijl ik beter niet buiten kom! 🙂
Ik veronderstel dat alles terug goed met je gaat, Magda!? Het is fijn als je mensen blij en gelukkig kunt maken, zelfs met kleine dingen! En dat er blijdschap is dat zie je zo, het straalt van hun gezichten. 🙂 De maandelijkse uitstapjes zullen wel leuk en fijn zijn. En dat je daarna kan nagenieten bij het bekijken van een fotoalbum is ook altijd fijn, een goed idee dus, Magda!
Fijne groetjes, Heidi
Ja nu gaat het weer goed met me, maar ik voel toch nog dat ik een ferme duw gekregen heb deze winter en vlugger moe ben dan voorheen. Ach dat zal ook wel voorbijgaan moest het nu eens mooi weer blijven!
Ik hoop het voor jou, Magda!
Heb een fijne avond en hopelijk een goede nachtrust straks.
dank je wel ,voor jou eveneens een mooie nacht!
Amai, je bent behoorlijk ziek geweest, lijkt mij. Ik hoop dat je er intussen bovenop bent.
Heel mooi beeldverhaal van Marc.
Het heeft toch bijna drie maanden geduurd eer ik kon zeggen nu voel ik me beter! ’t was op die manier een lange winter!
ze zullen allemaal blij zijn met de fotoboeken, daar kruipt heel veel werk in, maar nu en dan een beetje en dan kom je er ook
hopelijk betert het nu snel, die hoesten kunnen zo hardnekkig zijn
prachtig hoe het koppeltje straalt
Het is inderdaad een heel werk en zeker als je niet regelmatig opslaat. Zo was ik een aantal bladen kwijt en mocht ik ze opnieuw doen. Ik had telefoon gehad en ipv van eerst op te slaan ,gewoon babbelen en ineens kwam het uitroepteken en was ik te laat om op te slaan. Dan wil je je wel eens voor de kop slaan!!
Beterschap Magda , en ja de dokters Zijn niet meer de oude van vroeger. Hopelijk stelt deze dokter een goede diagnose.
In elk geval is deze dokter ( die ik in feite al ken als vervangdokter van mijn vroegere huisarts) veel kordater en kreeg ik de nodige medicijnen. Ik moet nu wel van veel verder terugkeren hé! Toen vrienden tegen me zeiden dat het wel een maand kon duren, lachte ik ze uit. Maar het lijkt erop dat het bij mij ook een maand zal duren 🙁
Beterschap Magda!
Hopelijk krijg je goede medicatie die vlug helpt, Magda. Maar ook al moet je wat meer binnen blijven, je schijnt je geen ogenblik te vervelen. De foto’s van dat stralend koppeltje zijn alvast heel mooi. Ik denk dat je met al je fotoboeken wel succes zult hebben.
Veel beterschap gewenst !
Het lijkt er toch op dat de medicijnen aanslaan. “Vervelen” staat niet in mijn woordenboek. Ik weet altijd wel wat te doen.
Verzorg je maar goed !
Succes met het maken van die fotoboeken.
Ik ben al aan het derde boek bezig. Het vraagt tijd maar het resultaat maakt alles goed. Als cadeautje is het altijd dankbaar om geven.
een tevreden koppeltje Magda
succes met de fotoboeken
beterschap gewenst
En ze waren zeker tevreden! De bezoekers genoten er zelf van hoe die twee straalden!
Een heel werk die fotoboeken maar het weer is niet om buiten te lopen en huisarrest heb ik ook. Met nieuwe medicatie hoop ik dat het nu eindelijk betert.
ps: als je reageert, zit er een type-fout in je url
Vlugge beterschap gewenst Magda dan kunnen we eens afspreken! Als je er geen datum op plakt komt het er anders niet van.
Dus heb ik mij voorgenomen om dit jaar de koe bij de horens te nemen en mijn agenda behoorlijk aan te passen.
Misschien slaag ik er zelfs in om mijn blog terug wat leven in te blazen.
Ik ben gisteren ook bezig geweest met albums te maken. Het vergt heel wat tijd natuurlijk.
Groetjes van ons en tot gauw.
Zodra de dagen wat langer zijn en het weer wat beter plakken we er een datum op. Hier, halverwege of ginder 🙂 ’t is mij om het even. Uitstellen mogen we niet , het kan wel eens te laat zijn 🙁
Veel beterschap Magda en het koppeltje zit er gelukkig uit.
Het was zo fijn die twee mensen zo onbekommerd gelukkig te zien!
Beterschap ja een mooi woord! in plaats van te verbeteren werd ik alsmaar zieker. Ik heb opnieuw de dokter nodig gehad( Een andere want mijn huisarts had een sterfgeval in zijn familie) Die was veel doortastender en gaf ipv van siroop( met codeine die wat veel bijverschijnselen gaf) een heel ander soort medicatie. Ben er van overtuigd dat het nu wel vlugger zal gaan.