Nu ik toch aan huis gekluisterd ben doe ik allerlei zaken die ik uitstelde met de gedachte ” dat doe ik later wel eens”
Ja ik zit nog steeds binnen en het betert niet goed. De siroop om het hoesten te stillen hielp maar ik moest er na een paar dagen mee stoppen, kreeg teveel nevenverschijnselen. Dat hoesten is nu vooral ‘s nachts, niettegenstaande ik binnen bleef zijn de snotters groen geworden en de bloeddruk gaat de hoogte in. Allerlei brave huismiddeltjes geprobeerd , niets helpt. Ja ik zal terug naar de dokter moeten , ik was er eigenlijk al naar toe , maar hij is in verlof! En dan was het weekend. Morgen zoek ik zijn vervanger op want ellendiger dan nu moet het echt niet meer worden.
Ik hoorde al berichten van mensen die een maand ziek waren, ‘t is geen griep maar het is ook geen gewone verkoudheid. Ik denk dat mijn huisarts( die ik nog niet zo lang heb , mijn vroegere arts is gestopt) het wat onderschat heeft vooral ook omdat hij voorzichtig wil zijn wegens mijn reactie tov medicatie.
Ik dwaal af: de zaken die ik steeds maar uitstelde ben ik nu aan het doen : postkaarten en verjaardagskaarten opbergen in de respectievelijke albums , het beetje verstelwerk dat rondslingerde afwerken, verschillende laden in mijn bureau eens uitmesten…Ongelooflijk wat een mens allemaal verzamelt met de gedachte “ik kan dat ooit nog eens nodig hebben”.
Ook ben ik bezig met fotoalbums te maken. Zo heb ik er eentje gemaakt voor Marc ,mijn schrijfzoon. In september was er in de instelling( begeleid wonen) een feestje voor hem en zijn vriendin omdat ze al zolang samenzijn ( een soort lat relatie) . Ze wonen elk in een andere home maar zijn veel samen. Er zijn toen veel foto’s genomen en ik had afgesproken met de begeleidster om er een fotoalbum van te maken. Het album is klaar en ik zou die gaan afgeven op zijn verjaardag ( 12 januari). Dat is dus niet doorgegaan , ik was er te ziek voor om de treinreis naar Lokeren te maken. Natuurlijk heb ik hem telefonisch gefeliciteerd en zodra ik beter ben ga ik hem bezoeken.
Kijk maar eens hoe gezellig het feest was. De hele gemeenschappelijk zit- en eetkamer werd versierd door andere bewoners en de begeleidsters. Het koppeltje glunderde bij de gekregen cadeautjes. Hier kijken ze in een album die ik gemaakt had toen Marc bij mij is geweest.
Het grote moment was het uitwisselen van de ringen. Zo wilden ze tonen dat hun relatie sterk was en ze na al die jaren elkaar nog steeds graag zien. Vooral familie van Jessica was aanwezig. Marc heeft geen familie meer. Ook al de vrienden die het koppel heeft kwamen van de taarten smullen!
En nu ben ik bezig om een jaarboek te maken van de maandelijkse uitstappen met de twee oud collega’s. Elke maand hebben we wel iets gedaan waar we graag nog eens op terugkijken. We zijn met die maandelijkse bijeenkomsten begonnen in 2011 .
Twee jaar terug zeiden we tegen elkaar ” jammer dat we geen album hebben van die bijeenkomsten”. Toen heb ik één groot album gemaakt van 2011 tot en met 2015. Een hele klus. En sedertdien maak ik elk jaar een kleiner album. De foto’s van 2017 zijn uitgekozen en nu kan ik beginnen met het album te maken.
In juni hebben we Gent bezocht en zijn ook de Primark ingedoken. Want dat wilden we wel eens met eigen ogen zien!
Zo nu weet je wat ik aan het doen ben terwijl ik beter niet buiten kom! 🙂