Vandaag, zondag 5 november, was er de 44e Canadese Bevrijdingsmars met als belangrijkste afstand de 33 km lange tocht tussen Hoofdplaat en Knokke. Het Canadese leger stapte in oktober 1944 vanuit Hoofdplaat (nl), Oostburg (nl) via allerlei kleine dorpjes naar Retranchement(nl) . Einde oktober bereikte het Royal Canadian Engineers Regiment onder leiding van Sgt J.L. Hickman het afwateringskanaal bij Retranchement. Tijdens het monteren van de Baileybruggen over het kanaal raakte Sgt Hickman dodelijk gewond. Ter herinnering aan hem en zijn mede kameraden draagt de huidige brug sedert 1986 zijn naam. Er is een klein herdenkingsmonument opgericht waar elk jaar bij de bevrijdingsmars een kleine plechtigheid wordt gehouden . Daarna stappen de deelnemers aan deze bevrijdingsmars naar het centrum van Knokke-Heist waar nog een plechtigheid wordt gehouden aan het Oorlogsmonument.
Vòòr ze Knokke zelf bereiken worden Canadese soldaten die mee stappen in deze mars opgewacht in de Oosthoek (een wijk) door de Koninklijke Scoutharmonie St Leo van Brugge en zij begeleiden hen tot in het centrum van Knokke. Ik probeer elk jaar in de Oosthoek aanwezig te zijn om een paar foto’s te nemen . Ik weet dat de familie in Canada dit erg op prijsstelt. De vader van een vriendin heeft tijdens de oorlog meegeholpen aan de bevrijding in onze streek!
Dit jaar kon je een foto laten nemen met een helm of kepi op. De fotograaf kwam erbij staan want alleen is maar alleen hé 🙂
In kleine groepjes stapten de wandelaars richting centrum van Knokke elk op zijn eigen tempo!
[…] benoemen van een plein, maar brengt ook de jaarlijkse 33 km mars van Hoofdplaat (Nl) tot in Knokke( klik) dit in herinnering. Dit is nl. de weg die de bevrijders gebruikt hebben om onze streek te […]
Prachtige foto’s heb je gemaakt van dit evenement en daar zal de familie in Canada heel blij mee zijn, denk ik wel! 🙂 Je staat ook heel mooi in portret samen met die Canadese (fotograaf) soldaat en met je helm op! 🙂
Fijne avondgroetjes, Heidi
wat leuk dat ze dat nog herdenken.
Tof gebeuren!
En wat voor achterstand heb ik hier. Ga dat direct proberen goed te maken.
Die jaarlijkse herdenking kent altijd een groot aantal wandelaars en er zijn veel nevenactiviteiten in de gemeente.
Achterstand? Wat moet ik dan zeggen. Ik geraak niet aan blogrondes ,zeker niet als ik mijn reisverslag goed wil doen.
In de stad hangen er overal canadese vlaggen uit en is er overal wel iets te doen.: http://dekindertjes.skynetblogs.be/archive/2011/11/05/canada.html
http://dekindertjes.skynetblogs.be/archive/2012/11/04/canada.html
De bewoners blijven dankbaar dat de Canadezen op 1 november 1944 ons als laatste stukje bezette grond in Belgie bevrijd hebben. Ik heb er elk jaar al over geschreven. Hier twee links naar mijn vroegere blog.
Geinige foto’s.
Mooie fotoreportage over deze mars.
Dank je wel, nochtans is het maar een minieme bijdrage . Want er waren nog tal van kleine plechtigheden voorzien in Knokke zelf. Ik had helemaal geen zin om me in de drukte te gooien en het probleem was ook waar moet ik de auto zetten?
mooie herdenking
Zeker weten en met veel respect en zonder bombarie!
een wandelklassieker Magda
goed dat dit in ere gehouden wordt
prettige dag
Een wandelklassieker mag je wel zeggen. Er waren ongeveer 3000 ingeschreven deelnemers!!!! Hoedje af voor de schepen die er echt alles aan doet om het telkens goed te laten verlopen!
Prachtige foto’s. Ik ken Knokke vrij goed, maar had nog nooit gehoord van die jaarlijkse bevrijdingsmars.
Begin November hangt Knokke vol met Canadese vlaggen en zijn er allerlei manifestaties. Je kunt er niet naast kijken. Wellicht ben je in die periode niet in Knokke-Heist geweest.
Had ik het geweten ik had je uitgenodigd. Die jaarlijkse bevrijdingsmars brengt hier heel wat teweeg. Overal hangen er Canadese vlaggen en is er van alles te doen.
mooi.! Jammer dat ik het niet geweten heb;. Ik was ook komen kijken Het was goed van pas gekomen voor mijn rondleiding voor mensen van cruiseschepen, omdat ik altijd naar Ramskapelle ga waar het museum “For freedom “is en waar ik dan de mensen vertel over de heldhaftige strijd van het Canadese Algonquin Regiment dat pas na twee maanden de “stinker” en de “blinker hebben kunnen oversteken om de Duitsers te verjagen.
Prachtfoto’s Magda en daar zullen ze in Canada zeker tevreden mee zijn.
zeker weten dat ze dit op prijs stellen. Die vriendin van mijn nicht vindt het ongelooflijk fantastisch dat er in België nog altijd zoveel aandacht wordt besteed aan wereldoorlog I en II. Ginder herdenken ze dit ook nog.