Tijdens de vakantiedagen in Sevilla , zag ik niet alleen prachtige gebouwen maar heb ik ook rondgekeken hoe bewoners er leven. Ze nemen de toeristen erbij maar leiden verder hun eigen leven. De meerderheid van de bevolking spreekt enkel Spaans wat de communicatie ook al niet vergemakkelijkt. Gelukkig was één van ons het Spaans redelijk machtig en zodra ze hoorden dat er iemand een mondje Spaans kon brak een waterval van woorden los . Maar met gebaren kon je ook veel bereiken. Zo kreeg ik dikwijls een ja als ik mijn camera toonde.
Een klein verslagje:
In het centrum van de stad rijden er voornamelijk taxi’s en koetsen. Buiten het centrum en in de grote lanen zie je witte trams.
Het vervoermiddel bij uitstek zijn de vespa’s . Ik heb parkings gezien waar er honderden geparkeerd stonden! Niets anders dan deze tweewielers. Overal in de stad kun je ook fietsen ontlenen.
Zodra er een tafel en stoelen op het trottoir kunnen staan is er een terras! Er zijn veel authentieke cafés met honderden soorten flessen drank in wandkasten en met hespen die aan het plafond hangen te drogen.
Een kleine ruimte is vlug ingericht als bv een kapperszaak. De man èn de klant mocht ik fotograferen. De kapper ging zodanig staan dat ik goed kon zien hoe hij het scheermes hanteerde!
Mannen met een driewieler reden door de smalle straatjes om het vuil op te vegen. Zij reden speciaal traag zodat ik een mooie foto van hen kon maken. Hetzelfde met de dames van de post .
Op een verwaarloosd pleintje vragen de bewoners dat de gemeente er iets aan doet met opvallende pamfletten aan de gevel.
Een kapotte fiets met een overblijfsel van een stootkar: reclame voor een “groothandel” in allerlei niet te benoemen zaken(= rommel) 🙂
Zou jij sardientjes eten die in de blakende zon staan!
In bepaalde delen van de stad hangen aan balkons een soort gedroogde palmtakken. Zou dit met palmzondag te maken hebben?
Sluitingsdag : mooi versierd rolluik , dan wil je de andere dag toch wel eens teruggaan om een tapas te eten!
Een bedelaar op straat wilde per sé dat ik een foto maakte van zijn hondje met haar jongen! Mooie beestjes hé! Hemzelf mocht ik niet fotograferen. Ik was helemaal niet van plan geweest om een foto te maken. Er stonden veel kinderen rond maar die moesten van de man plaats maken voor mij .
We gingen één dag naar Cordoba en die dag was er een viering van een zekere San Juan. Alle winkels dicht die dag( winkelen gingen we toch niet doen) maar je zag de inwoners op hun paasbest wandelen door de smalle straatjes .Er was die dag een soort themawandeling, Flora genaamd( later meer daarover). Ze hielden halt bij binnenpleintjes waar er terrasjes waren en waar ze met veel lawaai tegen elkaar aan het vertellen gingen. Wij zijn gevlucht . We verstonden elkaar niet meer!
PS:De problemen zijn nog steeds niet opgelost . Ik kan geen foto’s verplaatsen of verwijderen en nog minder tekst er tussen plaatsen. Ook geen linkjes . Ik zal hulp nodig hebben om dit op te lossen.
Ondanks de problemen die je ondervindt, heb je toch een prachtige reportage over het dagelijkse leven van Sevilliaanse burgers hier weten te plaatsen met prachtige foto’s, een goed verhaal en interessante weetjes! Ik heb met een groter probleem te kampen, dat volgers en bezoekers mijn blogs niet vinden en ook ik weet niet hoe het probleem op te lossen. Ik zou ook wel hulp kunnen gebruiken. Maar ik heb al besloten mijn site te vernieuwen en hoop dat het probleem daarmee zich vanzelf oplost, anders zal ik eens contact moeten opnemen met wordpress om het probleem aan te kaarten!
Op de eerste foto, een echte barbier die maar al te graag zijn vakkundigheid aan je laat zien en door jouw op de foto laat vastleggen 🙂 Heb je de bedelaar moeten betalen om zijn hond met pups te mogen fotograferen? Want ik denk dat dit misschien wel zijn plan was en waarvoor die kinderen plaats moesten maken. Spanje het land van de tapa’s, paëla’s, siësta en stierengevechten (hoewel ik niet van dat laatste hou) en zijn lekker warme temperaturen, het er fijn vertoeven is, mogen we ook wel zeggen dat wij in een mooi en lekker landje wonen, maar wat mobiliteit betreft, kan België nog wel iets van Spanje leren! Ik heb alvast van deze reportage genoten en ben benieuwd naar het vervolg… 🙂
Fijne genietgroetjes, Heidi
Ik heb in 1975 in Algeciras gewoond niet ver verwijderd van Sevilla.
O maar dan ken je Sevilla beslist beter dan ik 🙂
ooh heel handig zo’n postkarretje
leuk het dagdagelijkse
amai als die bedelaar nu voor vier honden moet zorgen die zal wel wat zakgeld kunnen gebruiken
vreemd probleem maar ik kan je ook niet helpen vrees ik, ik ken wordpress niet zo
Ik heb nog dergelijke postkarretjes gezien en meestal waren het dames die dit werk deden. Ja de bedelaar met de hond, ik was zelf een beetje overdonderd omdat ik daar gewoon langs wandelde met de vriendinnen en de man mij teken deed om dichter bij te komen!!
Het is de eerste keer dat ik problemen heb met wordpress. Ik denk om een herstelpunt te maken. Misschien is het probleem dan opgelost.
prachtige beelden om je verhaal te ondersteunen.
Leuk dat je het alledaagse toelicht, dat verdient zeker ook een plaats in blogland.
Fijn dat je dat ook zo ziet. Het moeten niet altijd superlatieven zijn ! 😉
mooie reportage. Kleine opmerking: het was niet het feest van Don Juan maar van San Juan
Oei hij was bij mij heilige af! Mijn Spaans is ook niet dat hé!! Ik maak van die Juan weer een San 🙂
een interessante kijk op het leven in Sevilla..
zelf bracht ik ooit een kort bezoek aan de stad
de verkeersdrukte, de warmte , de prachtige gebouwen maar vooral de azulejos van “Plaza de España”de España zijn me altijd bijgebleven
prettige avond
Die ¨Plaza “komt er nog aan hoor! Ongelooflijk mooi. Ik heb alleen niet genoeg tijd tot nu toe om al die foto’s te sorteren. Eerst ferm verkouden teruggekeerd en wat moeten koest blijven en dan herfstverlof ….
Moest je niks betalen voor die foto van die hondjes? Ik vind dat zielig.. die beestjes kunnen zelf niet kiezen voor zo’n bestaan hè.. ik hoop maar dat ie goed voor ze is.
Ik mis eigenlijk de foto van de kapper! 🙂
Mooie ‘real life’-reportage.
Groetjesss!
Neen ik moest niks betalen voor die foto van de hondjes ,want ik was niet eens van plan om er een foto van te maken . Het is de man die met veel gebaren en in het Spaans ik weet niet wat vertelde, toonde dat ik een foto moést maken van zijn hond. Dat heb ik dan maar gedaan ook. Alle dieren zagen er in elk geval gezond uit met een glanzende pels. De man was tevreden en de kinderen die errond stonden eveneens. Vreemde situatie in elk geval.
Goed dat je me opmerkzaam maakt op de foto van die kapper. Die is gewoon verdwenen. Ik had al zo’n moeite om dit log te maken: foto’s plakten aan elkaar, tekst bleef haperen….. Ik zet die er nu wèl bij.
Het leven zoals het is in Spanje. Supermooie foto’s Magda ! Je hebt Sevilla heel mooi in beeld gebracht, Voor ons is het meegenieten en voor jou zijn dit prachtige souvenirs,
Ik heb in elk geval vastgesteld dat de mensen in hun dagelijks leven zich niet opjagen en ook erg vriendelijk zijn al moet je het met handen en voeten ( en met een camera,hahaha) uitleggen!
Heel sfeervolle beelden en eerst de tekst en dan de foto’s gaat ook hoor
Ja maar het is toch vervelend dat je bepaalde foto’s niet kunt verplaatsen of er niet onmiddellijk tekst kunt onderzetten. Ofwel moet ik foto per foto uploaden en met een grote reeks foto’s is dat ook niet zo in één twee drie gebeurd.
Zalig!
’t Waren mooie en …erg warme dagen 🙂
Ja, ik ken dat. We waren daar vorig jaar in juni …
Dankzij uw foto’s en tekst kan ik mij het leven aldaar een beetje voorstellen.
Mooie foto’s in ieder geval.
Fijn dat je dat schrijft!
Mooi verslag en foto’s van het dagelijkse leven in Sevilla Magda
Ik vond het de moeite om eens rond te kijken hoe deze mensen leven! Ze vallen de toeristen ook niet lastig om bv bij hen te komen eten of om in hun winkel iets te kopen.