Het dagelijks leven in Sevilla

Tijdens de vakantiedagen in Sevilla , zag ik niet alleen prachtige gebouwen  maar heb ik ook rondgekeken hoe bewoners er leven. Ze nemen de toeristen erbij maar leiden verder hun eigen leven. De meerderheid van de bevolking spreekt enkel Spaans wat de communicatie ook al niet vergemakkelijkt. Gelukkig was één van ons het Spaans redelijk machtig  en zodra ze hoorden dat er iemand een mondje Spaans kon brak een waterval van woorden los . Maar met gebaren kon  je ook veel bereiken. Zo kreeg ik dikwijls een ja als ik mijn  camera toonde.

Een klein verslagje:

In het centrum van de stad  rijden er voornamelijk taxi’s en koetsen. Buiten het centrum en in de grote lanen zie je witte trams.
Het vervoermiddel bij uitstek zijn de vespa’s . Ik heb parkings gezien  waar er honderden geparkeerd stonden!  Niets anders dan deze tweewielers. Overal in de stad kun je ook fietsen ontlenen.

Zodra er een tafel en stoelen op het trottoir kunnen staan is er een terras! Er zijn veel authentieke cafés met honderden soorten flessen drank in wandkasten en met hespen die aan het plafond hangen te drogen.

Een kleine ruimte is vlug ingericht als bv een kapperszaak. De man èn de klant mocht ik fotograferen. De kapper ging zodanig staan dat ik goed kon zien hoe hij het scheermes hanteerde!

Mannen met een driewieler reden door de smalle straatjes om het vuil op te vegen. Zij reden speciaal traag zodat ik een mooie foto van hen kon maken. Hetzelfde met de dames van de post .

Op een verwaarloosd pleintje vragen de bewoners dat de gemeente er iets aan doet met opvallende pamfletten aan de gevel.
Een kapotte fiets met een overblijfsel van een stootkar: reclame voor een “groothandel” in allerlei niet te benoemen zaken(= rommel) 🙂
Zou jij sardientjes eten die in de blakende zon staan!
In bepaalde delen van de stad hangen aan balkons een soort gedroogde palmtakken. Zou dit met palmzondag te maken hebben?
Sluitingsdag : mooi versierd rolluik , dan wil je de andere dag toch wel eens teruggaan  om een tapas te eten!
Een bedelaar op straat wilde per sé dat ik een foto maakte van zijn hondje met haar jongen! Mooie beestjes hé! Hemzelf mocht ik niet fotograferen. Ik was helemaal niet van plan geweest om een foto te maken. Er stonden veel kinderen rond maar die moesten van de man plaats maken voor mij .

We gingen één dag naar Cordoba en die dag was er een viering van een zekere  San Juan. Alle winkels dicht die dag( winkelen gingen we toch niet doen) maar je zag de inwoners op hun paasbest wandelen door de smalle straatjes .Er was die dag  een soort themawandeling, Flora genaamd( later meer daarover). Ze hielden halt bij binnenpleintjes waar er terrasjes waren en waar ze met veel lawaai tegen elkaar aan het vertellen gingen. Wij zijn gevlucht . We verstonden elkaar niet meer!

PS:De problemen zijn nog steeds niet opgelost . Ik kan geen foto’s verplaatsen of verwijderen en nog minder tekst er tussen plaatsen. Ook geen linkjes . Ik zal hulp nodig hebben om dit op te lossen.