Het is hoog tijd dat ik mijn huisdiertjes ook eens in de bloemetjes zet! Dus heb ik een collage gemaakt van de binnenpoes Vlekje die met haar ruim 18 jaar het nog altijd goed doet. Maar ook de buitenpoes, Flappie, mag eens op de foto. Ze komt nu al jaren aan de achterdeur , komt bij me zitten als ik op het terras zit, komt in de keuken op het tapijtje zitten, laat zich aaien en borstelen, maar zodra de achterdeur dicht gaat rent ze naar buiten.
Er staat een mandje in het tuinhuis en ik laat de deur op een kier , maar tot nu toe gaat ze daar niet slapen. Misschien deze winter als het erg koud wordt komt ze wèl binnen!
Vlekje gromt wel als ze binnenkomt , maar als ze eens een morgen niet aan de achterdeur zit dan gaat ze Flappie buiten zoeken!(klik)
Tot een week geleden had ik drie “huisdieren”. Er kwam elke avond een egel eten. Ik zette dan een bord buiten met de restjes eten van de poes en een handjevol droog voer. Al een paar dagen had ik gemerkt dat het bord niet was leeggegeten door de egel want die loopt er met zijn pootjes over. Het was leeg gepikt van de vogels ’s morgens. Ik heb het beestje dood teruggevonden. Hij zat geklemd tussen de nieuwe omheining van onze nieuwe buren. Draad dat niet meegeeft. Ik was er toch even niet goed van. Ik heb zolang ik hier woon altijd egeltjes geweten. Ik weet niet of er nog egels zijn , afwachten en ondertussen zet ik toch nog een bordje buiten.
ach, wat jammer van dat egeltje.
Dieren hebben het niet gemakkelijk.
Wij mensen maken ze het moeilijk.
Heel mooie poezenfoto’s, hoor!
Leuke post, laat een warm gevoel achter, op dat egeltje na, natuurlijk.
De buren hebben geen weet van die egel. Ze wonen hier ook nog maar pas en de egel woont hier al langer… het beestje heeft zich mispakt aan de nieuwe omheining die geen duimbreed meegeeft als die er doorkruipt. Jammer. Ik was zo gewoon om elke avond een schoteltje met eten te zetten dat ik het nu soms nog doe.
Ik zie en lees dat je ook een groot hart hebt voor dieren, dat vind ik altijd fijn te lezen! 🙂 Je hebt er altijd vriendschap en gezelschap van. Ze zijn trouw en erg aanhankelijk aan hun baasje(s)! Voorheen had ik twee katten. Een rode (rosse) kater en een langharige lapjes kattin. Het waren mijn beste maatjes en altijd waren ze rond mij of in de buurt of liepen als een hondje met me mee. Ik heb ze 17 en 21 jaar bij me mogen houden. Wat een mooie gezegende leeftijd is voor een kat. Molly, de lapjeskat had een kwaadaardig gezwel aan de kaak en is daardoor overleden. Ik weet zeker dat ze anders langer had geleefd. Ze waren erg gelukkig bij mij, dat merkte ik heel goed op! Robby, de rosse kater is aan de leeftijd van 21 jaar door ouderdom gestorven. Hij had problemen met zijn darmen en stoelgang en zat helemaal opgestopt. Ik wist dat het risico voor een operatie groot was, maar zo ging hij het ook niet langer houden. dus heb ik het toch gewaagd. De operatie heeft hij wel doorstaan, maar ik zag dat het niet goed met hem was. Waarvoor ik ook vreesde is dan ook gebeurd. Hij heeft nog een tweetal dagen geleefd en ik ben tot het laatste moment bij hem gebleven. Toen ik mijn beide katten kwijt was, had ik tegen mijn man gezegd dat ik geen enkele kat meer wou (omdat ik er ook teveel pijn van heb als ik ze moet afstaan). Maar het blijkt dat mijn liefde voor katten toch groter is dan de pijn van het verlies en ik stel mezelf gerust dat ze een mooi en gelukkig leven bij me gehad hebben. Nu heb ik nog meer katten dan ooit tevoren ( 9 in totaal wat in huis komen en nog 2 zwerfkatten die hier ook dagelijks aanwezig zijn in de tuin en omgeving)! Flappie is dankzij jouw goede zorgen een mooie poes geworden en ik weet zeker dat beide katten (ook vlekje) zich heel gelukkig voelen met zo’n baasje als jij!
Wat de egel betreft. Hier komt ook vaker een egel of misschien wel meer dan een in de tuin op bezoek. Laatst heb ik er nog een gezien die aan de kattenkorrels zat te eten die ik overdag en ’s nacht buiten laat staan voor de katten die de dag/nacht buiten doorbrengen. Vorig jaar was er ook eens een egel op de vlucht geslagen omdat het mij had opgemerkt. En hoewel ik een gat in de draadafsluiting had gemaakt zodat katten en egels langs daar gemakkelijk wegkunnen, had de egel in zijn haastige vlucht een verkeerd gaatje genomen, waardoor hij/zij ook vast kwam te zitten. Ik heb dan het armzalige diertje uit zijn benarde situatie gered door de draad door te knippen. Ik had eerst geprobeerd om hem er zo door te trekken maar dat lukte niet, dus heb ik de draad moeten doorknippen zodoende zijn er nu twee openingen in de draad, maar dat is niet erg, de egel was gered en dat was het voornaamste voor mij 🙂 Zo dit was een heel lang verhaal. Ik hoop dat je het niet erg vind, maar wilde je ergens met mijn verhaal jou geruststellen en misschien een wat raad geven voor wat betreft de egels, zodat ze niet meer vast komen te zitten. Ik wens je verder nog een fijne dag toe.
Met vriendelijke groet, Heidi en de kattenfamilie (Louis, Mieke, Bolleke, Sus, Bieke, de jonkies: Yuki, Missy en Kitty en de laatst bijgekomen Loesie) 🙂
Ik kon niet eerder reageren omdat ik de andere dag op vakantie ging. Je reactie ontroert me. Tja ik kan moeilijk de nieuwe omheining van de nieuwe buren doorknippen , die mensen zijn niet op de hoogte dat het de dagelijkse weg van de egel was.Ik zet nog onbewust een buiten voor dat egeltje. De poezen uit de omgeving komen het ’s morgens opeten. Had de egel een meter verder de terugweg aangevat dan kroop hij door mijn omheiningsdraad en die is door de jaren al een heel stuk soepelder geworden. Buren hebben een nieuw saunahuisje gebouwd en wilden daarrond een hoge stalen omheining. Het hele huis is overbeveiligd en af en toe slaat er een alarm aan en springen er lichten aan. Nu gaan ze nog een elektrische poort plaatsen. Ze zijn toch zo bang voor inbraak! Moesten we nu nog in een verlaten wijk wonen….
Vlekje en Flappie waren zo blij om me terug te zien, hoewel ze elke dag eten en aaikes kregen van mijn dochter. Geloof het maar als ik zeg dat Vlekje tranen in haar oogjes kreeg toen ze me zag. Ik heb haar plat geknuffeld 🙂
Als ik hier alles weer op orde heb ,kom ik je terug opzoeken!!
Vlekje doet het nog altijd goed al heeft ze wel last van een heup. Dat zie je aan haar lopen en springen. Maar anders is ze nog oké ! Ik hoop echt om volgend jaar weer een egel te zien langskomen.
Wat een mooie poezen allebei! En Vlekje heeft echt al een gezegde leeftijd, hé.
Zalig om ze zo lang bij je te mogen houden.
Zo zielig van het egeltje. Ik begrijp, dat je daar even niet goed van was.
jammer van de egel Magda…
misschien komt er toch nog een andere op af
het is wel lang geleden dat ik nog eens een egel zag
een mooie collage van de poezen
prettige dag
Elk jaar loopt er hier een egel rond tot het echt winter wordt dan graaft die zich ergens in en in het voorjaar komt hij weer langs. Ik ben benieuwd of er nog een egel zal komen.
Leuke katten heb je daar. Lapjeskat hebben prachtig kleuren. Wat erg dat egel terug gevonden had. Vogels pikken altijd voer. Misschien komen nieuwe egels bij jou weer. Ik heb maar 1 konijn. Eerdere had ik vier dieren in huis. Twee konijnen en twee hamster. Hamster hebben korte leven. Vlekje ziet heel goed uit voor zijn leeftijd. Flapie komt bij buurten om te eten. Mooie foto’s.
IN feite heb ik maar één poes en dat is Vlekje. Maar Flappie komt hier al zo lang elke dag langs dat ik die mijn buitenpoes noem. Ze blijft schuw al kan ik haar oppakken en aaien. Maar binnenblijven wil ze niet. Ik vond het zo jammer dat de egel nu dood is en dat komt door de nieuwe omheining van onze buren. Hij kon er niet goed door en heeft zichzelf opgehangen. Konijnen zijn erg lief. Zo heb ik lange tijd de konijnen en de kippen van de buren verzorgd . Ze waren veel weg en dan ging opa of ik ze eten geven en hun verblijf kuisen. OP den duur wisten die beestjes dat en kwamen ze al aangerend als ze me zagen komen. Ik had ook altijd iets lekkers bij voor hen ,hahah!
Konijnen zijn ook lief. Weten heel goed dat jij aan kwam. Dan willen zeker lekkers. Zo leuk. Leuk dat dat jij oppassen van buren. Fijn weekend.
mooie collage, wij hebben ook twee poezen mannetje en vrouwtje. Vroeger drie, maa de derde is vorig jaar overleden door nierfalen. Ik zou niet meer zonder kunnen, ze maken het gezellig in huis.
Ik heb van kindsbeen af poezen rond me gehad . Vlekje is echt een huispoes en nu ik alleen ben is ze meest terug te vinden in mijn nabijheid. Toen mijn man nog leefde zat ze elke avond op een kussen naast hem in de canapé. Na zijn overlijden heeft ze nog jaren op een handdoek( verliest nogal haar) op zijn bed geslapen. Als je haar niet vond beneden dan mocht je zeker zijn dat ze naar boven was verhuisd.
Leuke foto’s van de katten maar neem geen huisdieren meer.Moest ik wegvallen en dat wordt reëel op mijn lieeftijd wat gebeurt er dan met mijn huisdieren?
Ik heb echt gezelschap aan Vlekje. Het is precies of ze me begrijpt als ik tegen haar babbel. Maar wanneer ze dood gaat neem ik toch geen poes meer in huis. Ik weet nu al dat ik veel verdriet zal hebben ,dat was indertijd ook zo met onze hond. Die is ook achttien jaar geworden . Ik heb er lang om getreurd. Het is een deel van je gezin dat uit je leven verdwijnt en bij Vlekje zal dat ook zo zijn. Zij is mijn enig maatje dag in dag uit!